Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου. Πιο βόρεια δεν γίνεται!

9/7/2015

Από τον μονολιθικό βράχο Uluru–Ayers Rock ως την πόλη Darwin της βόρειας Αυστραλίας (Top End) με χώριζαν περίπου 1.900 χιλιόμετρα. Πεδίο ταξιδιωτικής δράσης για την μαύρη ΚΤΜ 1050 και τον ταλαίπωρο αναβάτη της η Outback, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει το… απόλυτο κενό! Πρόκειται για εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα άνυδρης, επίπεδης απεραντοσύνης που καταλαμβάνουν το εσωτερικό της μικρότερης ηπείρου του πλανήτη μας (ή του μεγαλύτερου νησιού στον κόσμο, αν το προτιμάτε κι έτσι).
Και φυσικά, μιλάμε για τρομακτική μοναξιά. Με έκταση λίγο μικρότερη από την Ευρώπη, η Αυστραλία έχει μόλις 22.000.000 κατοίκους. Από αυτούς, οι 21.850.000 βρίσκονται εγκατεστημένοι στις παράκτιες περιοχές (όπου είναι κτισμένα όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας), ενώ μόνο 150.000 τολμηροί κατοικούν στα αχανή όρια της Outback.

Στην πορεία μου για τον μακρινό βορά της Αυστραλίας είχα για "οδηγό" την αρτηρία Stuart Hwy, ενώ σταθμοί στο μονότονο ταξίδι της κόκκινης ερήμου αποτέλεσαν οι μικρές πόλεις Alice Springs, Tennant Creek, και Katherine. Ποια ήταν τα highlights της διαδρομής; Η υπέρβαση της νοητής γραμμής του Τροπικού του Αιγόκερου (40 χλμ. βόρεια της Alice Springs), τα μοναδικά Devil’s Marbles (πρόκειται για κόκκινους γρανιτένιους ογκόλιθους σε ακανόνιστους σωρούς, που απλώνονταν σε μεγάλη έκταση, 80 χιλιόμετρα νότια της Tennant Creek) και τα τεράστια Road Trains, οι κλασικές νταλίκες της Outback με τις τρεις συρόμενες ρυμούλκες, που ξεπερνούσαν σε μήκος τα 50 μέτρα -η μοτοσυκλέτα μπροστά τους έμοιαζε με μύγα…

Φτάνοντας στην Alice Springs, δεν μπορούσα να μην υποκύψω στον πειρασμό για μια μικρή περιπλάνηση τριών ημερών σε χωμάτινες διαδρομές μέσα στην αγκαλιά της κόκκινης ερήμου. Νερό, βενζίνη, σκηνή, τρόφιμα και πολύ όρεξη για παιχνίδια, ήταν τα εφόδια που πήρα μαζί για να ζήσω ολομόναχος την δική μου outback-περιπέτεια.
Έξι μέρες αργότερα, αντικρίζοντας τα πρώτα σπίτια της Darwin, το κοντέρ της σκονισμένης ΚΤΜ έγραφε 5.850 χιλιόμετρα, ενώ η ιαχή "Θάλαττα, Θάλαττα" που φώναζα με ενθουσιασμό σηματοδοτούσε την λήξη των δεινών της ερήμου. Στις τροπικές θάλασσες του αυστραλιανού βορρά θα έμενα λίγο, προκειμένου να ξεκουραστώ και ν’ ανασυνταχτώ για την συνέχεια του "Australian tour 2015" στην δυτική πλευρά της Αυστραλίας…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Επικαιρότητα

Η FUELL κήρυξε πτώχευση – Η εταιρεία του Erik Buell πουλήθηκε σε δημοπρασία για μόλις το 2% των χρεών της

Το τέλος μιας ακόμη φιλόδοξης startup ηλεκτρικών δικύκλων

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Η FUELL, startup ηλεκτρικών ποδηλάτων και μοτοσυκλετών που ίδρυσε ο ο Erik Buell, έβαλε οριστικά λουκέτο. Τα εναπομείναντα περιουσιακά της στοιχεία δημοπρατήθηκαν για περίπου 170.000 δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί μόλις στο 2% των συνολικών της οφειλών, οι όποιες αγγίζαν τα 7 εκατομμύρια

Η δημοπρασία αυτή σήμανε το τέλος άλλης μιας σύντομης και ταραχώδους πορείας στον κόσμο της μικροκινητικότητας. Η FUELL είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια δολάρια μέσω πολλών crowdfunding καμπανιών, προβάλλοντας τον εαυτό της ως το τολμηρό εγχείρημα που θα έφερνε επανάσταση στις αστικές μετακινήσεις με μοντέλα όπως τα Flluid και Fllow. Ωστόσο, μετά την πτωχευτική της αίτηση τον Οκτώβριο του 2024, τα μεγαλεπήβολα σχέδια μετατράπηκαν σε εκποίηση περιουσίας.

Η δημοπρασία για ότι απέμεινε

Ανάμεσα στα πωληθέντα στοιχεία περιλαμβάνονταν η πνευματική ιδιοκτησία της εταιρείας, όπως το εμπορικό σήμα FUELL, ο ιστότοπος και πατέντες, τα οποία απέφεραν περίπου 50.000 δολάρια. Μια μικρή παρτίδα από αδιάθετα e-bikes επίσης βγήκε στο σφυρί, με τα Flluid να πωλούνται από 1.150 έως 1.600 δολάρια, ενώ τα σπαστά e-bikes Folld έπιασαν ακόμη χαμηλότερες τιμές, γύρω στα 475 δολάρια.

Οι αγοραστές δεν αποκαλύφθηκαν, οπότε δεν είναι σαφές αν κάποια άλλη εταιρεία σκοπεύει να αναβιώσει τα σχέδια της FUELL ή απλώς αγόρασε τα κομμάτια για ανταλλακτικά. Αν και στο παρελθόν είδαμε αντίστοιχες περιπτώσεις όπου άλλες εταιρείες αγόραζαν ολοκληρωμένα e-bikes από πτωχευμένες μάρκες για μεταπώληση, αυτή τη φορά φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων χάθηκε στα διεκπεραιωτικά έξοδα.

Το δημοπρατήριο κράτησε 38.000 δολάρια ως προμήθεια, ενώ σημαντικό μέρος των εσόδων απορροφήθηκε από ασφάλιστρα και καθαρισμούς. Ελάχιστα ποσά απέμειναν για τους πιστωτές, μια απογοητευτική εξέλιξη, ειδικά για τους υποστηρικτές του crowdfunding, πολλοί εκ των οποίων είχαν προπαραγγείλει τα δίκυκλα και έμειναν με άδεια χέρια.

Ένα γνώριμο τέλος για μια πολλά υποσχόμενη ιδέα

Η FUELL είχε ξεκινήσει με όραμα να “επαναπροσδιορίσει την αστική κινητικότητα”, όμως το τέλος της αποτελεί ακόμη ένα παράδειγμα στο κύμα “εκκαθάρισης” του κλάδου των e-bikes τα τελευταία χρόνια. Μετά την έκρηξη ζήτησης στην πανδημία, πολλές εταιρείες ηλεκτρικών ποδηλάτων δεν κατάφεραν να διατηρήσουν τη βιωσιμότητά τους και οδηγήθηκαν σε βίαιη επιστροφή στην πραγματικότητα.

Έτσι, για τον Erik Buell, έναν σχεδιαστή που έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία των σπορ μοτοσυκλετών, πάρα τις πολλαπλές εμπορικές αποτυχίες, η FUELL γράφει έναν πικρό επίλογο στη πορεία του και στην προσπάθειά του να φέρει την καινοτομία στην ηλεκτροκίνηση, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.