Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών: 450.000 Ευρώ στην πίστα!

Εκ νέου η δημοπράτηση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/7/2019

Σε προκήρυξη με ανοικτό ηλεκτρονικό διαγωνισμό προχώρησε ο Δήμος Σερρών για τον εκσυγχρονισμό του αυτοκινητοδρομίου και βελτίωση του ασφαλτοτάπητα. Η προκήρυξη είναι ίδια με εκείνη του 2017, που έτρεξε και πέρσι το 2018, αλλά τώρα το έργο θεωρείται πως βρίσκεται πιο κοντά στην ολοκλήρωσή του, σύμφωνα με ένα πρώτο σχόλιο που έχουμε από την μεριά της πίστας. Το έργο συντίθεται στην κατηγορία εργασιών ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ του Δήμου Σερρών και η προκήρυξη θέτει ακριβή και αυστηρά όρια για τις προδιαγραφές του. Για την συμμετοχή στον διαγωνισμό απαιτείται εγγυητική επιστολή ύψους 7.200 Ευρώ, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής προσφορών στις 23/8/2019 στις 13:00μμ.

Από την προκήρυξη βλέπουμε πως σχεδιάζεται να γίνει απόξεση (φρεζάρισμα) της παλιάς ασφάλτου σε βάθος έως 3cm το οποίο υπολογίζεται πως δεν πρέπει να ξεπερνά σε τελική τιμή τα 0,75 Ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο.

Η συγκολλητική επάλειψη που θα πρέπει να μπει μετά υπολογίζεται με κόστος έως 0,45Ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, με ελάχιστο ποσοστό ασφάλτου στο 65% ενώ για την αντιολισθηρή ασφαλτική στρώση με τροποποιημένη άσφαλτο τύπο PmB 25/55-80 ορίζεται τιμή ανά τόνο, έως 70Ευρώ.

Στο σύνολο το έργο αναμένεται να φτάσει τις 450.000 Ευρώ, με εκτιμώμενη αξία 362.903,23 Ευρώ πλην ΦΠΑ, ώστε η πίστα να γίνει καινούρια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει σε μία τέτοια διαδικασία, και ένα από τα προβλήματα που υπήρχαν και πριν, ήταν στην προσπάθεια να μην εμφανίζεται ένωση στο κέντρο της πίστας. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα ένα τόσο φαρδύ μηχάνημα που θα μπορέσει να στρώσει την άσφαλτο από άκρη σε άκρη σε όλο το πλάτος της πίστας, και έτσι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην υπάρχει εμφανής ένωση στο κέντρο. Την τελευταία φορά όμως που η πίστα ανανεώθηκε, υπήρξαν αστοχίες υλικού τις οποίες και συντονισμένα ο Δήμος αντιμετώπισε, ενώ τώρα ετοιμάζονται για την ολοκληρωτική αναβάθμιση και την εξάλειψη κάθε ζητήματος. Όταν κατασκευάστηκε αρχικά η πίστα, είχαν καταφέρει να προσπεράσουν τον σκόπελο της ένωσης στο κέντρο του συνολικού πλάτους, πράγμα που θέλουν να εξασφαλίζουν πως θα αποφευχθεί και τώρα. Σχετικά πρόσφατα είχε επίσης επεκταθεί και η ευθεία που χρησιμοποιείται για τους αγώνες Dragster επίσης με επιτυχία.

Η ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού υπολογίζεται πως θα επέλθει εντός του 2020, ενώ στο δημοτικό συμβούλιο που αποφάσισε την εκ νέου δημοπράτηση υπήρχε μονάχα ένας που μειοψήφησε. Η μόνη ένσταση ήταν απέναντι στο συνολικό κόστος, αντιπροτείνοντας να διατηρηθεί η τωρινή κατάσταση και να περιμένουν τα αποτελέσματα των τελευταίων παρεμβάσεων.

Η αλήθεια είναι πως η πίστα των Σερρών χρειάζεται από την αρχή ασφαλτόστρωση καθώς τα ζητήματα είχαν ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή μετά την ολοκλήρωση των τελευταίων εργασιών. Από την άλλη οι Σέρρες έχουν την καλύτερη πίστα των Βαλκανίων και με δεδομένο και το επίπεδο των ελληνικών αγώνων, αλλά και των Ελλήνων αναβατών που σπάνια επισκέπτονται την πίστα, πέρα των λίγων που το κάνουν συστηματικά, θα μπορούσαν να αποφύγουν κάθε αναβάθμιση. Θα ήταν και πάλι μπροστά. Ευτυχώς όμως οι Σέρρες θέλουν να έχουν μία πίστα πραγματικά καλή και όχι απλά την καλύτερη στην Ελλάδα, κι όλα δείχνουν πως ο εκσυγχρονισμός της αυτή την φορά θα προχωρήσει.

 

Pan America Beyond the Map, Μέρος 4ο - Ψάχνοντας τη Nessie στη Loch Ness [Γκάλερι]

Πέρασμα από τη Σκωτία στην Ιρλανδία για τον Κωνσταντίνο Μητσάκη
Κωνσταντίνος Μητσάκης Pan America 1250 SP Σκωτία
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/9/2025

Στη συνέχεια του ταξιδιού του με τη Harley-Davidson Pan America 1250 SP ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανακαλύπτει περισσότερες ομορφιές των Highlands και περνά και στην Ιρλανδία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην τέταρτη κατά σειρά ανταπόκρισή του:

"Μπορεί με την άφιξή μας στη βόρεια εσχατιά της Σκωτίας (John o’ Groats) να αγγίξαμε την γεωγραφική κορύφωση του “Pan America Beyond the Map”, η Σκωτία ωστόσο διέθετε πολλά ακόμα τουριστικά “θέλγητρα”.

Έτσι, μετά από μια αυστηρή επιλογή αξιοθέατων, η οποία βασίστηκε στον υπολειπόμενο χρόνο μας (έχοντας καταγράψει 3.200 χλμ., βρισκόμασταν ημερολογιακά περίπου στη μέση του ταξιδιού), αποφασίσαμε να κινηθούμε νότια και να στρατοπεδεύσουμε πλησίον της λίμνης Loch Ness (στην κωμόπολη Drumnadrochit), απ’ όπου και θα εκδράμαμε στα πέριξ.
 
Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, η κοντινή ατμοσφαιρική πόλη Inverness, το παραλίμνιο μεσαιωνικό κάστρο Urquhart Castle και οι καταπράσινες δυτικές όχθες της Loch Ness μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μας, προσφέροντάς μας έναν μεγάλο αριθμό εντυπωσιακών εικόνων και αναμνήσεων από τα κεντρικά Highlands. Ούτε κι εμείς πάντως καταφέραμε να εντοπίσουμε στα ασάλευτα νερά της λίμνης Loch Ness το θρυλικό τέρας της, την περιβόητη Nessie! 

Κάπου εδώ, ο Γιώργος πρότεινε να περικόψουμε κάποιες μέρες από το υπόλοιπο πρόγραμμα της Σκωτίας και να πάμε στην Ιρλανδία – η πρότασή του με βρήκε σύμφωνο. Αλλαγή ρότας λοιπόν και πορεία κατευθείαν για το λιμάνι Cairnryan (375 χλμ. νοτιοδυτικά της Drumnadrochit), απ’ όπου θα περνούσαμε ακτοπλοϊκώς στην Βόρεια Ιρλανδία. Σημείο αναφοράς της τελευταίας σκωτσέζικης διαδρομής αποτέλεσε η διάσχιση της πανέμορφης προστατευόμενης περιοχής Glencoe, ενώ καθοδόν για το λιμάνι Cairnryan η γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP δεν έκανε τελικά στάση στη πόλη Γλασκόβη, αλλά την παράκαμψε περιφερειακά…
 
Μετά από ένα δίωρο ακτοπλοϊκό ταξίδι (κόστος περίπου 100 ευρώ) αποβιβαστήκαμε στο νησί της Ιρλανδίας και συγκεκριμένα στην πόλη Belfast, την πρωτεύουσα της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας. Για τουλάχιστον 3 δεκαετίες, το Belfast (εξαιτίας της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στην Βόρεια Ιρλανδία) μονοπωλούσε στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, λόγω των επεισοδίων βίας και θανάτου μεταξύ Καθολικών Ιρλανδών και Άγγλων Προτεσταντών, τα οποία κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες πολίτες. 

Έχοντας μια ολοκληρωμένη κατανόηση του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος και του σημερινού καθεστώτος του Belfast, επισκεφθήκαμε το συμβολικό “Τείχος της Ειρήνης” (Peace Wall), φωτογραφηθήκαμε στο κέντρο της πόλης μπροστά στον πύργο-ρολόι Albert Memorial Clock, απαθανατίσαμε πάμπολλα πολύχρωμα γκράφιτι στην περιοχή του Καθεδρικού ναού και σβήσαμε την δίψα μας σε μια από τις δεκάδες παραδοσιακές pubs του Belfast, απολαμβάνοντας μια δροσερή μπύρα Guiness!"