BMW GS Trophy 2020: Πρωταθλήτρια η ομάδα της Νότιας Αφρικής!

Ολοκληρώθηκε μετά από 2.500km γεμάτα δράση και διασκέδαση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/2/2020

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε και μετά από οκτώ ημέρες ατελείωτης οδήγησης και προκλήσεων, ολοκληρώθηκε με επιτυχία το φετινό  BMW GS Trophy – ένας θεσμός που έχει δημιουργήσει και πραγματοποιεί εδώ και αρκετά χρόνια ο γερμανικός κολοσσός. Από τις 22 ομάδες που συμμετείχαν νικήτρια στέφθηκε η ομάδα της Νότιας Αφρικής, που τόσο το 2016 στη Ταϊλάνδη όσο και το 2018 στη Μογγολία είχε κερδίσει το τρόπαιο. Ήταν μια νίκη που κρίθηκε μέχρι την τελευταία στιγμή, καθώς η ομάδα της Γαλλίας ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστική καταφέρνοντας τελικά να σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση την όγδοη μέρα.

Την έβδομη μέρα οι αναβάτες θα έπρεπε να διασχίσουν μια διαδρομή μήκους 375 χιλιομέτρων με αφετηρία τη λίμνη Tekapo και τερματισμό τη λίμνη Wakana που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Aspiring. Οι συμμετέχοντες παράλληλα είχαν να λάβουν μέρος σε δυο προκλήσεις.

Μέχρι να φτάσουν στο όρος Aspiring το καραβάνι έπρεπε να διασχίσει πολλά δύσβατα μονοπάτια, ποτάμια και χωματόδρομους. Η περιοχή είναι γνωστή επειδή εκεί πραγματοποιήθηκαν πολλά απ’ τα γυρίσματα της τριλογίας του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα οι Μαορί έσκαβαν για χρόνια δημιουργώντας πολλά ορυχεία, με στόχο την εξόρυξη πολύτιμων πετραδιών και χρυσού. Η πρώτη δοκιμασία, το Akrapovic Challenge”, περίμενε τους αναβάτες μόλις 30 χιλιόμετρα μετά την αφετηρία και δεν είχε να κάνει με την εξάτμιση των F850GS, αλλά ήταν ένας δύσκολος και τεχνικός αγώνας. Η γεμάτη χαλίκια και πέτρες διαδρομή που έπρεπε να ολοκληρώσουν όλοι οι αναβάτες ήταν στην όχθη της λίμνης Wakana, με μεγάλη κλίση, με αποτέλεσμα πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες να πέσουν. Εκεί αναμετρήθηκαν οι ομάδες της Νότιας Αφρικής και της Γαλλίας και το οποιοδήποτε λάθος μετρούσε διπλά, με τόσο μικρή διαφορά που τους χώριζε.

Έπειτα το καραβάνι συνέχισε την πορεία του μέσα προς τη δύση με κατεύθυνση της νοτιότερες Άλπεις της Νέας Ζηλανδίας, όπου σε αυτές περιλαμβάνεται και το ψηλότερο βουνό της χώρας, το Cook, με την υψηλότερη κορυφή του να φτάνει τις 3.724μ. Οι ομάδες πέρασαν από πολλές πεδιάδες, μονοπάτια και χαμηλότερες κορφές, καθώς και μέσα από μικρές πόλεις όπως το Naseby και το Wadderburn που φημίζονται για τους μεταλλωρύχους τους. Το απόγευμα πλέον οι μοτοσυκλέτες και αναβάτες έφτασαν στο φαράγγι Thompson, εκεί όπου τους περίμενε το Gate clutch Start”.

Η δεύτερη πρόκληση της ημέρας ήθελε τους αναβάτες να βάζουν μπροστά του κινητήρες των μοτοσυκλετών τους χωρίς τη χρήση της μίζας, αλλά σπρώχνοντάς τες και αφήνοντας απότομα το συμπλέκτη την ώρα που τις καβαλούσαν. Νικητής θα ήταν αυτός που θα έβαζε μπροστά τη μοτοσυκλέτα του και θα την ακινητοποιούσε διανύοντας τη μικρότερη δυνατή απόσταση. Η ομάδα της Ρωσίας στέφθηκε νικήτρια ολοκληρώνοντας την πρόκληση σε απόσταση μικρότερη από πέντε μέτρα – φαίνεται πως οι σχεδόν πολικές θερμοκρασίες της Ρωσίας έχει κάνει τους Ρώσους master στο να βάζουν μπροστά τις μοτοσυκλέτες τους χωρίς τη μίζα.

Η τελευταία μέρα ήταν και η καλύτερη με τους αναβάτες να ξεκινούν απ’ τη Wakana με προορισμό τη κορυφή του βουνού Coronet, όπου φημίζεται για το χιονοδρομικό του κέντρο. Η διαδρομή αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση, καθώς διέσχισαν πάνω από 24 ποταμούς και πολλά τεχνικά και δύσκολα μονοπάτια, μέχρι να φτάσουν στον τερματισμό. Πολλοί απ’ τους συμμετέχοντες είδαν τις μοτοσυκλέτες τους να βυθίζονται και να γίνονται μούσκεμα στην προσπάθειά τους να περάσουν απ’ τη μια όχθη στην άλλη του ποταμού Arrow, που έφτανε σε βάθος μέχρι και το ένα μέτρο.

Η πρώτη πρόκληση που αντιμετώπισαν ήταν το Jerrycan Challenge”. Σε αυτή τη δοκιμασία ο ένας απ’ τα τρία μέλη της ομάδας καθόταν στη θέση του συνεπιβάτη, έχοντας στα χέρια του δύο άδεια μεγάλα δοχεία για νερό. Ο αναβάτης έπρεπε με ασφάλεια να διασχίσει ένα τεχνικό μονοπάτι δίπλα από ένα ρυάκι και μόλις έφταναν στο τέρμα του θα συναντούσαν το τρίτο μέλος της ομάδας. Εκεί, ο συνεπιβάτης με τον τρίτο έπρεπε να γεμίσουν τα δοχεία με νερό όσο ο αναβάτης ξεκουραζόταν για να ξανακάνει την ίδια διαδρομή – αυτή τη φορά με περισσότερο βάρος απ’ τα γεμάτα δοχεία με νερό- και να τερματίσει σημειώνοντας το ταχύτερο χρόνο.

Η τελευταία δοκιμασία, το Final parcour”, πραγματοποιήθηκε στην κορυφή του Coronet, χαρίζοντας στο καραβάνι μια καθηλωτική θέα απ’ τη πεδιάδα που ξεδιπλωνόταν μπροστά τους, ενώ φαινόταν και η λίμνη Wakatipu. Οι άνθρωποι της διοργάνωσης είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή με κώνους και διάφορα εμπόδια, την οποία οι αναβάτες θα έπρεπε να την ολοκληρώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, χωρίς να σβήσει η μοτοσυκλέτα τους και χωρίς να πέσουν. Ακόμη, η δοκιμασία έδινε διπλούς βαθμούς και με τις ομάδες να έχουν μικρή βαθμολογική διαφορά μεταξύ τους, η ένταση κορυφώθηκε. Ωστόσο, η εμπειρία των αναβατών της Νότιας Αφρικής απ’ τις προηγούμενες επιτυχίες τους, τους βοήθησε στο να ξαναστεφθούν νικητές για άλλη μια φορά.

“Στο ξεκίνημα της ημέρας μας χώριζαν μόλις πέντε βαθμοί απ’ τη δεύτερη ομάδα και ήμασταν πολύ στρεσαρισμένοι και νευρικοί. Υπεραναλύαμε τα πάντα! Για αυτό και αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα στο Jerrycan αλλά δεν πτοηθήκαμε. Ο Brandon Grimsted της ομάδας της Νότιας Αφρικής συνέχισε λέγοντας: “Το Final parcour ήταν μια απ’ τις πιο τρομακτικές προκλήσεις που έχω λάβει μέρος ποτέ. Αλλά ήταν υπέροχη και καταφέραμε να σημειώσουμε τον ταχύτερο χρόνο χωρίς λάθη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που κερδίσαμε το τρίτο BMW GS Trophy!”

Τελική κατάταξη:

1 South Africa 394

2 France 382

3 Italy 380

4 Netherlands 375

5 South Korea 361

6 Latin America 355

7 Brazil 335

8 Russia 316

9 Mexico 295

10 Argentina 278

11 Middle East 268

12 Australia 264

13 USA 254

14 Nordic 246

15 UK 238

16 Thailand 222

17 Japan 218

18 Malaysia 208

19 India 200

20 Int. Female Team I 169

21 North Africa 146

22 Int. Female Team II 118

 

Ετικέτες

MotoGP Βαλένθια, FP1: Jack Miller και Yamaha στη κορυφή

Αναμενόμενες "εκπλήξεις" στα ελεύθερα λόγω επιλογών στα ελαστικά
Jack Miller Valencia FP1 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/11/2025

Ο Jack Miller ήταν ο αναβάτης που έγραψε τον καλύτερο χρόνο στα τελευταία ελεύθερα δοκιμαστικά της σεζόν, βάζοντας στο τέλος ένα φρέσκο ζευγάρι ελαστικών.

Οι αναβάτες που είναι συνήθως πιο αργοί άλλαξαν τα ελαστικά τους με φρέσκα ελαστικά και οι ταχύτεροι κράτησαν αυτά που χρησιμοποιούσαν από την αρχή και αυτός ήταν ο λόγος που ο Miller βρέθηκε στην κορυφή του session με χρόνο 1:30,382 που πέτυχε προς το τέλος του, ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα των ελεύθερων δοκιμαστικών -μέχρι περίπου τα μισά- ταχύτερος όλων ήταν ο Alex Marquez που έκανε τελικά τον 6ο χρόνο, κρατώντας τα ίδια ελαστικά.

Ο χρόνος του Miller ήταν μακριά από το απόλυτο ρεκόρ γύρου στη Βαλένθια που πέτυχε το 2023 ο Maverick Vinales (1:28,931), ο οποίος επέστρεψε στη δράση μετά τον τραυματισμό του για βρεθεί στη 19η θέση. Το ρεκόρ του Ισπανού δεν αναμένεται να κρατήσει για πολύ ακόμη.

Ο Αυστραλός της Prima Pramac Yamaha Team ήταν 3,2 δέκατα πιο γρήγορος από τον δεύτερο Ai Ogura (Trackhouse MotoGP Team), ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Aleix Espargaro (Honda HRC Test Team) για να συμπληρώσει αυτή την μοναδική για φέτος τριάδα σε FP1.

Ο Raul Fernandez (Trackhouse MotoGP Team) έφερε μία ακόμη Aprilia στις πρώτες θέσεις με τον Franco Morbidelli (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) να κλείνει την πρώτη πεντάδα -ούτε αυτός άλλαξε ελαστικά.

Η V4 Yamaha YZR-M1 του Augusto Fernandez (Yamaha Factory Racing Team) ήταν 10η, ίσως στην πιο ελπιδοφόρα εμφάνισή της μέχρι τώρα, με το session βέβαια να μην έχει και ιδιαίτερη βαρύτητα για τον λόγο που σας αναφέραμε και αυτό φαίνεται και από τον χρόνο του Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP) που βρέθηκε 14ος, ενώ στη 18η θέση βρέθηκε ο Marco Bezzecchi. 

Ο Pecco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) είχε τον 21ο χρόνο και ήταν 2,5 δέκατα πιο γρήγορος από τον Nicolo Bulega που ζει το όνειρό του με την ευκαιρία που του έχει δοθεί -ήταν και ο μόνος που δοκίμασε σκληρό εμπρός ελαστικό-, ενώ 24ος και τελευταίος, 1,541 δλ. από την κορυφή, ήταν ο Jorge Martin επίσης στην επιστροφή του στη δράση.
 

 

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος

1

Jack MILLER

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'30.382

2

Ai OGURA

Trackhouse MotoGP Team

1'30.705

3

Aleix ESPARGARO

Honda HRC Test Team

1'30.707

4

Raul FERNANDEZ

Trackhouse MotoGP Team

1'30.800

5

Franco MORBIDELLI

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'30.860

6

Alex MARQUEZ

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'30.884

7

Joan MIR

Honda HRC Castrol

1'30.926

8

Pedro ACOSTA

Red Bull KTM Factory Racing

1'30.998

9

Fabio DI GIANNANTONIO

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

1'31.033

10

Augusto FERNANDEZ

Yamaha Factory Racing Team

1'31.035

11

Fermin ALDEGUER

BK8 Gresini Racing MotoGP

1'31.113

12

Luca MARINI

Honda HRC Castrol

1'31.146

13

Johann ZARCO

CASTROL Honda LCR

1'31.171

14

Fabio QUARTARARO

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'31.204

15

Alex RINS

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

1'31.301

16

Brad BINDER

Red Bull KTM Factory Racing

1'31.319

17

Enea BASTIANINI

Red Bull KTM Tech3

1'31.326

18

Marco BEZZECCHI

Aprilia Racing

1'31.364

19

Maverick VIÑALES

Red Bull KTM Tech3

1'31.430

20

Somkiat CHANTRA

IDEMITSU Honda LCR

1'31.454

21

Francesco BAGNAIA

Ducati Lenovo Team

1'31.528

22

Miguel OLIVEIRA

Prima Pramac Yamaha MotoGP

1'31.715

23

Nicolo BULEGA

Ducati Lenovo Team

1'31.766

24

Jorge MARTIN

Aprilia Racing

1'31.923