BMW GS Trophy – 6η μέρα: Στο κέντρο του Νησιού!

Με προορισμό τη λίμνη Tekapo!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/2/2020

Μπορεί η πέμπτη μέρα να δοκίμασε τις αντοχές των αναβατών, όμως πλέον φαντάζει με παιχνιδάκι μετά τη σημερινή διαδρομή των 440 χιλιομέτρων. Το καλό για τους συμμετέχοντες ήταν πως τα περισσότερα χιλιόμετρα πραγματοποιήθηκαν στην εθνική και μόνο τα 110 της συνολικής απόστασης ήταν σε χωματόδρομους, ενώ ήρθαν αντιμέτωποι με δύο προκλήσεις.

Το καραβάνι ξύπνησε για άλλη μια φορά στις 5:30π.μ. έχοντας μιάμιση ώρα μπροστά του για πρωινό μέχρι να ξαναπάρει τους δρόμους. Η πρώτη πρόκληση, το Rent-a-Ride” βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής - μόλις μισή ώρα μακριά απ’ την εκκίνηση. Το όνομά της βέβαια δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικό, αφού ήταν ένας αγώνας και δεν είχε να κάνει με την ενοικίαση μοτοσυκλετών. Ένας αναβάτης από κάθε ομάδα θα έπρεπε να ολοκληρώσει μια τεχνική και δύσκολη διαδρομή δύο φορές με στόχο οι χρόνοι των  γύρων του να μην έχουν μεγάλη απόκλιση μεταξύ τους. Ένα εγχείρημα ιδιαίτερα δύσκολο απ’ τη στιγμή που οι άνθρωποι του GS Trophy είχαν απαγορέψει τη χρήση χρονομέτρων, με αποτέλεσμα να είναι επιτακτική η συνεργασία των μελών. Παράλληλα, κάθε φορά που ο αναβάτης πατούσε το πόδι του κάτω ή σταματούσε τελείως έχανε βαθμούς, οπότε ο νικητής θα ήταν αυτός που θα επαναλάμβανε τη διαδρομή με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμασίας το GS Trophy πέρασε μέσα απ’ το Greymouth, μια αγροτική πόλη που ασχολείται και με την υλοτομία, ενώ τα τελευταία χρόνια αποτελεί και τουριστικό προορισμό. Από εκεί, οι αναβάτες κατευθύνθηκαν ανατολικά και μπήκαν στην ενδοχώρα περνώντας απ’ τους βουνίσιους χωματόδρομους για να φτάσουν στις πεδιάδες του Canterburry με τα βοσκοτόπια. Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, τα 180 F850GS ξαναπήραν τα βουνά και ξαναβρέθηκαν σε πετρώδη και τεχνικά μονοπάτια, ενώ διέσχισαν και αρκετά ποτάμια. Στο τέλος της ημέρας κατέληξαν στην τεχνητή λίμνη Tekapo, που βρίσκεται στο κέντρο του Νότιου Νησιού. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της περιοχής απ’ τις τρεις που υπάρχουν οι οποίες είναι σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους, καλύπτοντας μια έκταση 83 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η Tekapo κατασκευάστηκε τη δεκαετία του ’70 και συγκεντρώνει τα καταπράσινα νερά απ’ τις πηγές Silica, ενώ μέσα απ’ τις ηλεκτρογεννήτριες που διαθέτει καλύπτει το 85% των αναγκών της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί πραγματοποιήθηκε και η τελευταία δοκιμασία που ήταν πάλι ένας διαγωνισμός φωτογραφίας.

Ο ήλιος έδυσε για το GS Trophy με την κατάταξη των τριών πρώτων να μην αλλάζει και την ομάδα της Νότιας Αφρικής να επεκτείνει την κυριαρχία της.

Κατάταξη μετά το πέρας της 6ης μέρας:
1 South Africa 309
2 France 302
3 Italy 287
4 Brazil 260
5 South Korea 258
6 Netherlands 241
7 Russia 239
8 Middle East 217
9 Australia 215
9 Latin America 215
11 USA 211
12 Argentina 198
13 Japan 187
13 Mexico 187
15 Nordic 180
16 UK 172
17 India 166
18 Thailand 165
19 Malaysia 157
20 Int. Female Team I 127
21 North Africa 110
22 Int. Female Team II 98
 
Ετικέτες

Wayne Gardner: Φροντίζει ο ίδιος πλέον τα τρόπαια και το αρχείο του

Πριν το έκανε η μητέρα του 1ου Αυστραλού Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μεγάλη κατηγορία
Wayne Gardner
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/9/2025

Με περισσότερα από 1.000 φωτογραφικά στιγμιότυπα και πάνω από 1.000 τρόπαια, πλακέτες, ασημένια σκεύη, κρυστάλλινα αντικείμενα και μοντέλα, η συλλογή του Wayne Gardner αποτελεί ένα ζωντανό αγωνιστικό μουσείο που ξεκινά από τα πρώτα του βήματα στους αγώνες junior, στην Canberra της Αυστραλίας.

Ο Gardner ανακοίνωσε ότι δεν θα παραστεί στο φετινό Αυστραλιανό Grand Prix στο Phillip Island, όπως είχε συμβεί και πέρσι, καθώς πάλι δεν έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του αγώνα! Με πικρία όσο και νοσταλγία, αναφέρει ότι ο ίδιος μαζί με τον Bob Barnard, τον μηχανικό που σχεδίασε την πίστα, είχαν στηρίξει την πρώτη διεξαγωγή του αγώνα μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1987.

Wayne Gardner

“Δυστυχώς, το Αυστραλιανό GP πεθαίνει αργά υπό τη σημερινή διοίκηση, με περικοπές κάθε χρόνο. Ίσως ήρθε η ώρα για άλλη διαχείριση ή/και χώρο να αναλάβουν”, σχολιάζει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή που μαρτυρά μια ζωή στους αγώνες

Στην συνέχεια της δημοσίευσης του, o Gardner ενημέρωσε ότι κατά την παραμονή του στο Wollongong τον Αύγουστο, αφιέρωσε χρόνο του στον καθαρισμό και τη φωτογράφιση των προσωπικών του τροπαίων και φωτογραφικού υλικού που έχει μαζέψει από τους αγώνες. "Θησαυροί" μίας 50ετούς καριέρας, που κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις και την την ιστορία του Αυστραλού.

Wayne M Gardner

Μέρος της συλλογής βρίσκεται ακόμα σε κιβώτια, καθώς ο Gardner συνεχίζει να εντοπίζει ξεχασμένους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει η μητέρα του, Shirley.

Η Shirley Gardner, που έφυγε από τη ζωή πριν από 8 χρόνια, ήταν υπεύθυνη για κάθε τρόπαιο, πλακέτα και αντικείμενο που ο γιός της κέρδισε με την ίδια να τα συλλέγει, να τα αποθηκεύει και να τα αρχειοθετεί. Τώρα ο Gardner έχει αναλάβει να διαφυλάξει ο ίδιος την ιστορία του και να καταγράψει τη συλλογή καθώς μόνο αυτός τη γνωρίζει τόσο καλά.

Wayne M Gardner

Η εκτενής συλλογή, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • 1.000+ φωτογραφίες σε κορνίζες και κιβώτια
  • 1.000+ τρόπαια, πλακέτες, κρυστάλλινα αντικείμενα, ασημένια σκεύη
  • Μοντέλα μοτοσυκλετών και αναμνηστικά
  • Σπάνια στιγμιότυπα και ιστορίες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80
Wayne M Gardner

Το μέλλον της κληρονομιάς Gardner

Η συλλογή, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αυστραλό, θα μεταφερθεί σε Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας στο μέλλον και ο Gardner ήδη εργάζεται πάνω σε αυτό.

Wayne M Gardner

“Κάθε τρόπαιο, κάθε φωτογραφία, κάθε αντικείμενο κρύβει μια ιστορία. Είναι μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις, φιλίες και αγώνες που θέλω να διαφυλάξω”, αναφέρει ο Gardner.

Wayne M Gardner

Η συλλογή Gardner δεν είναι απλώς ένας θησαυρός τροπαίων, αλλά ένα ζωντανό χρονικό της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Από τους αγώνες junior στο Canberra, μέχρι την κατάκτηση του παγκόσμιο τίτλου το 1987 στην κορυφαία κατηγορία και την μακρά πορεία 50 ετών, ο Gardner καταγράφει κάθε στιγμή με σεβασμό στην κληρονομιά του και την αγάπη του για το άθλημα.

Wayne M Gardner