Body kit για KTM 390 Adventure by C-Racer!

Μεταμόρφωση
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/4/2021

Είναι εντυπωσιακό το πώς μερικές απλές αλλαγές μπορούν να σου μεταμορφώσουν την μοτοσυκλέτα και να την κάνουν εντελώς διαφορετική. Η C-Racer ανέλαβε το δικό μας 390 και αλλάζοντας λίγα, μεταμορφώνονται πολλά.

Μπορεί στην χώρα μας η εταιρία C-Racer να μην είναι πολύ γνωστή, όμως στο εξωτερικό έχει καταφέρει να εδραιωθεί πλήρως στην αγορά των μετατροπών και του customizing. Εκτός από τα universal kit που κατασκευάζει, η C-Racer κατασκευάζει βελτιωτικά κιτ εμφάνισης για πάρα πολλά μοντέλα της αγοράς και φυσικά ένα από αυτά είναι και για το ΚΤΜ 390 Adventure. Φυσικά δεν είπαμε όχι ώστε η μοτοσυκλέτα μας να μεταλλαχτεί, με ένα κιτ πλαστικών που είναι έτοιμο και διαθέσιμο προς πώληση.

Όλο το σετ έτοιμο για τοποθέτηση με εξαιρετικής ποιότητα πλαστικά, τα οποία βιδώνουν πολύ εύκολα στις υπάρχουσες βάσεις της μοτοσυκλέτας χωρίς καμία μετατροπή. Φυσικά μπορείς να αγοράσεις ξεχωριστά το κάθε κομμάτι

 

Έτσι η μοτοσυκλέτα βρέθηκε στον χώρο της C-Racer και οι ίδιοι οι άνθρωποι της εταιρείας μας τοποθέτησαν τα αξεσουάρ, κάτι που ήταν πανεύκολο και μπορεί να κάνει ο καθένας με πολύ απλά εργαλεία. Αξίζει να πούμε ότι από λάθος συνεννόηση στο χρώμα, τοποθετήθηκε το κιτ για το μαύρο, αλλά μας άρεσε τόσο πολύ που τελικά το αφήσαμε και σας το παρουσιάζουμε.!

Αφαιρέθηκε, λοιπόν, το εμπρός φτερό και αντικαταστάθηκε με αυτό της C-Racer, κάτι που μας έβαλε σε σκέψεις στην αρχή αλλά όταν τοποθετήθηκε συμφωνήσαμε απόλυτα με την επιλογή. Βέβαια να πούμε ότι από μπροστά όταν το κοιτάς μοιάζει λίγο άδειο, αλλά σαν σύνολο είναι πολύ πιο όμορφο και έχει πολύ πιο Adventure όψη. Το χειμώνα θα επανέλθουμε για το αν πετάει νερά, αλλά έχεις την δυνατότητα να τοποθετήσεις και το εργοστασιακό φτερό.

Το κιτ του εμπρός μέρους περιλαμβάνει μικρό φτερό ψηλό, μισό φτερό στην πίσω πλευρά και πλαϊνά πλαστικά ανάμεσα στην μάσκα και το ρεζερβουάρ. Είναι μαύρα η λευκά βαμμένα και υπάρχει και σετ με αυτοκόλλητα

 

Αφαιρέθηκε επίσης και το πίσω φτερό μαζί με το προστατευτικό της αλυσίδας και τοποθετήθηκε άλλο, το οποίο προστατεύει το αμορτισέρ πολύ πιο αποτελεσματικά, ενώ το ύψος του δεν δείχνει ότι θα συνάψει στενές σχέσεις με την κάτω πλευρά της μοτοσυκλέτας σε περίπτωση που η ανάρτηση εξαντλήσει όλη την διαδρομή της. Τα προστατευτικά των μαρσπιέ και της αλυσίδας είναι γερά και ανθεκτικά, ενώ βγαίνουν και σε μαύρο χρώμα.

Όμορφα τα προστατευτικά των μαρσπιέ και του προστατευτικού της αλυσίδας που υπάρχουν και σε μαύρο χρώμα

 

Όμως η μεγάλη αλλαγή στην εμφάνιση προήλθε από την τοποθέτηση των πλαστικών ανάμεσα στην εμπρός πλευρά του ρεζερβουάρ και τον προβολέα, που ουσιαστικά “γέμισαν” το κενό που υπήρχε και “μεγάλωσαν” στην μοτοσυκλέτα. Όπως είπαμε και παραπάνω τα αυτοκόλλητα ήταν για το μοντέλο που παράγεται σε μαύρο πορτοκαλί χρώμα, αλλά μας άρεσαν και για αυτό τα τοποθετήσαμε μέχρι να μας έρθουν τα σωστά. Είναι πολλά τα αυτοκόλλητα και ίσως το “φορτώνουν” πολύ, αλλά έχεις την επιλογή να βάλεις εσύ όσα θες, καθώς τα πλαστικά είναι μαύρα η λευκά με πολύ ποιοτικό γυαλιστερό πλαστικό που ακόμα και σκέτα είναι πανέμορφα.

Προέκταση της βάσης του σταντ για καλύτερη στήριξη

 

Μικρές και πετυχημένες λεπτομέρειες είναι η επέκταση στη βάση του σταντ που αυξάνει την σταθερότητα, αλλά και η προσθήκη του πλαστικού στην βίδα ρύθμισης του ύψους της ζελατίνας, που επιτρέπει πλέον να την ρυθμίζεις με το χέρι. Επίσης αντικαταστάθηκε και η βάση στήριξης της πινακίδας με μια μακρύτερη που ουσιαστικά λειτουργεί σαν προέκταση του πίσω φτερού και στόχο έχει να μην λερώνει τόσο πολύ την πίσω πλευρά της μοτοσυκλέτας, ενώ είναι πολύ πιο όμορφη.

Το πλαστικό καπάκι αντικαθιστά την σέλα του συνεπιβάτη και βιδώνει στις βάσεις των χειρολαβών, δημιουργώντας έναν μικρό αποθηκευτικό χώρο

 

Αφήσαμε για το τέλος τον "κοκοβιό" (οι παλιοί στρητάδες το θυμούνται). Είναι το πλαστικό κάλυμμα της πίσω σέλας που ουσιαστικά την καταργεί και δημιουργεί έναν μικρό αποθηκευτικό χώρο που κλείνει σωστά και ανοίγει πανεύκολα με ένα ειδικό κλειδάκι. Βέβαια για την τοποθέτηση του απαιτείται να αφαιρεθούν οι πίσω χειρολαβές, καθώς στηρίζεται στις βάσεις τους και βιδώνει εκεί. Από την άλλη δεν επιτρέπει την αντικατάσταση της σέλας με την comfort που είναι ενιαία.

Η βίδα που αλλάζει θέση στην ζελατίνα αντικαταστάθηκε με μια που διαθέτει πλαστική χειρολαβή και σφίγγει πλέον με το χέρι

 

Πλέον η μοτοσυκλέτα κυκλοφορεί στους δρόμους και πραγματικά τραβάει τα βλέμματα όσο ποτέ άλλοτε, ειδικά από του κατόχους 390 που σταματούν για να μάθουν "πώς μεταμορφώθηκε έτσι." Στο δρόμο δεν είχαμε κάποιο θέμα με την σταθερότητα, η οποία επηρεάστηκε ελάχιστα στην περιοχή των 135km/h, αλλά χωρίς να είναι κάτι άξιο αναφοράς. Μόλις παραλάβουμε τα λευκά αυτοκόλλητα θα επανέλθουμε, ενώ έχουμε κιόλας τοποθετήσει την comfort σέλα που μεταμόρφωσε ακόμα περισσότερο την μοτοσυκλέτα

Όμορφο και πρακτικό το πίσω φτερό που γλιτώνει από λάσπες το αμορτισέρ

 

Περισσότερες πληροφορίες

https://c-racer.com/store/

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες