CBR1000RR-R 2024 - Ίσως το τελευταίο "απόλυτο" Superbike της Honda

Το κυνήγι της ανθρακικής ουδετερότητας αλλάζει τα δεδομένα

Από τον

Κώστα Γκαζή

23/12/2022

Λίγο πριν οι προδιαγραφές ρύπων ωθήσουν ίσως ακόμα και τη Honda στην εγκατάλειψη της αναζήτησης συνεχώς δυνατότερων κινητήρων για τους αγώνες, ο ιαπωνικός τύπος επικαλείται πληροφορίες εκ των έσω, αναφέροντας πως το CBR1000RR-R του 2024 πιθανώς να είναι το τελευταίο "απόλυτο" Superbike του ιαπωνικού εργοστασίου πριν η ανθρακική ουδετερότητα ωθήσει το big-Η σε αλλαγή πολιτικής.

Υπεύθυνο για τη συγκεκριμένη αναφορά είναι το ιαπωνικό περιοδικό Best Car Web, που τη “ντύνει” με μια όμορφη CGI δημιουργία για την υποθετική εμφάνιση του CBR1000RR-R του 2024.

Οι πληροφορίες του Best Car Web αναφέρουν πως το ιαπωνικό Superbike με τα τέσσερα R, που αυτή τη στιγμή αποδίδει 218 PS (215 Hp) θα βελτιωθεί εκ βάθρων για το 2024, με κύριο στόχο την παροχή μιας δυνατότερης μοτοσυκλέτας που να μπορεί να πάρει επιτέλους τίτλο στα WSBK.

Το υπάρχων CBR1000RR-R έχει στο ενεργητικό του μόλις… τρία βάθρα τα τελευταία τρία χρόνια, με όλα να αφορούν μάλιστα την τρίτη και τελευταία θέση. Σε σύγκριση με τις επιδόσεις της μοτοσυκλέτας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Endurance, όπου έχει κερδίσει ακόμα και τον τίτλο, η αντίστοιχη απόδοση του CBR στα WSBK προκαλεί στεναχώρια, ειδικά για μια εταιρεία με το ένδοξο αγωνιστικό ιστορικό της Honda.

Μήπως όμως δεν φταίει μόνο η μοτοσυκλέτα για τους ελάχιστους βαθμούς που έχει δρέψει στα WSBK, αλλά υπάρχει και έλλειμμα αναβατών; Σίγουρα δεν βοήθησε η αποχώρηση του Alvaro Bautista από την ομάδα, με τη μετακίνηση αυτή να “ενοχλεί” ακόμα περισσότερο τη Honda, με την κατάκτηση του τίτλου από τον Ισπανό στη σέλα της Ducati το 2022.

Παρόλα αυτά, οι Ιάπωνες συνεχίζουν χωρίς πρωτοκλασάτες μεταγραφές για το 2023, όμως όπως είδαμε και στα πρώτα δοκιμαστικά των WSBK 2023 στη Jerez, το επόμενο CBR θα έχει αρκετές αλλαγές, τόσο σε κινητήρα όσο και σε πλαίσιο και αεροδυναμική, με στόχο να γίνει πιο αποτελεσματικό και να φέρει επιτέλους τα αποτελέσματα που θέλει η Honda.

Είπαμε πως κύριος στόχος είναι η νίκη στα WSBK, όμως ένας δευτερεύων λόγος που ίσως δούμε το υπέρτατο, πιο δυνατό αλλά και... τελευταίο (!) CBR της ιστορία, είναι οι πιο αυστηρές προδιαγραφές ρύπων και εξοπλισμού Euro 5+ / OBD2-2 που είναι να εφαρμοστούν στις μοτοσυκλέτες στην Ε.Ε. αλλά και στην Ιαπωνία το 2024-2026.

Με τη νέα πολιτική της Honda για την ανθρακική ουδετερότητα της εταιρείας, και την “πράσινη” επιθυμία της για ηλεκτρικά και πιο καθαρά δίκυκλα, οι άνθρωποι της ιαπωνικής εταιρείας αναφέρουν πως η μελλοντική εξέλιξη των κινητήρων εσωτερικής καύσης δεν θα γίνεται με την άνευ περιορισμών νοοτροπία στο κυνήγι της μέγιστης απόδοσης, καθώς αυτή συνδυάζεται με υψηλές εκπομπές CO2! Κάπως έτσι, η Honda θέλει να σπρώξει το CBR στον μέγιστο βαθμό, πριν την μεγάλη αυτή αλλαγή πολιτικής που θα εμπεριέχει διαφορετικούς στόχους για τη μελλοντική πορεία της εταιρείας. Ακόμα κι αν η Honda συνεχίσει να παράγει και να εξελίσσει το CBR, αυτό θα είναι μόνο για χρήση πίστας, και δεν θα βγάζει αριθμό κυκλοφορίας, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να παρακάμψει τις προδιαγραφές.

Η κίνηση της Honda έρχεται στον απόηχο της αποχώρησης της Suzuki από όλες τις αγωνιστικές διοργανώσεις Παγκοσμίου επιπέδου, και στις πληροφορίες πως και η Yamaha θα σταματήσει την εξέλιξη του R1 -τουλάχιστον για τον δρόμο- μετά το 2024. Ούτε όμως και η Kawasaki δείχνει πρόθυμη να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, αφήνοντας έτσι τις BMW & Ducati να παράγουν Superbikes που συνεχώς κερδίζουν ίππους, με τις δηλώσεις των δυο Ευρωπαίων κατασκευαστών να αναφέρουν πως όσο παράγουν Superbikes, εκείνα θα συνεχίσουν να μπορούν να κυκλοφορήσουν και στον δρόμο.

Κι αν αναρωτιέστε "μα θα σταματήσουν τη συμμετοχή του στη μεγάλη κατηγορία WSBK" οι Ιάπωνες κατασκευαστές, καθώς αν δεν βγάζει πινακίδα κυκλοφορίας ένα μοντέλο, δεν μπορεί να αγωνιστεί στο Πρωτάθλημα, οι κανονισμοί υπάρχουν για να εξυπηρετούν συγκεκριμένους σκοπούς. Αν αυτοί οι σκοποί (στην περίπτωση μας οι πωλήσεις) δεν εξυπηρετούνται, τότε οι κανονισμοί αλλάζουν. Εύκολα, όπως άλλαξε φέτος το όριο τιμής των μοτοσυκλετών του WSBK, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να αγωνίζεται η Ducati με το εξωτικό Panigale V4 R.

Τέλος, στη νέα εποχή, η Dorna δουλεύει πάνω σε μια καινούργια κατηγορία που θα έχει πιο "ανθρώπινες" και πιο προσιτές μοτοσυκλέτες, όπως το επερχόμενο RC 990 της KTM, το Panigale V2 της Ducati, το επίσης επερχόμενο Yamaha R9, κ.α.. Μοτοσυκλέτες που θα δώσουν νέα ώθηση στο ασθματικό πλέον Πρωτάθλημα που θέλει νέο αίμα, θεατές, νέους κανονισμούς και μια πιο στενή και ρεαλιστική σχέση με τα Superbikes παραγωγής όπως παλιά, πριν περάσουμε στην απόλυτη υπέρ-εξιδείκευση και στα αστρονομικά κόστη, με μοτοσυκλέτες που ελάχιστοι μπορούν να αποκτήσουν -και να αισθανθούν μαζί τους κάποια οικειότητα.

Ετικέτες

Honda

https://bit.ly/MOTO_665

Επικαιρότητα

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα

Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.