Continental: Νέο ελαστικό sport-touring με έμφαση στο sport

Περισσότερο κράτημα στη βροχή και σπορ συμπεριφορά στους στεγνούς δρόμους
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/12/2021

Η sport-touring κατηγορία ελαστικών είναι πλέον η πιο δύσκολη για τους κατασκευαστές, καθώς απευθύνονται σε ένα τεράστιο φάσμα μοτοσυκλετών και μοτοσυκλετιστών. Αυτό σημαίνει πως οι συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν, αλλά και οι απαιτήσεις που έχουν οι αναβάτες που θα τα επιλέξουν είναι αντιφατικές μεταξύ τους. Ειδικά τα τελευταία χρόνια όπου η sport-touring κατηγορία έχει φύγει πολύ μακριά από τις βαριές πολυκύλινδρες μοτοσυκλέτες για οδήγηση στις εθνικές οδούς και έχει εμπλουτιστεί με πολύ πιο sport μοντέλα που βασίζονται σε streetfighter ή ακόμα και σε superbike, οι απαιτήσεις για υψηλή απόδοση στις στροφές από ένα sport-touring ελαστικό είναι απαραίτητες.

Ως αποτέλεσμα τα σύγχρονα sport-touring ελαστικά είναι πολύ πιο sport σε συνολική απόδοση απ’ ότι ήταν τα καθαρόαιμα supersport ελαστικά μια δεκαετία πριν.

Ένα πολύ καλό παράδειγμα για το που έχουν φτάσει τα σύγχρονα sport-touring ελαστικά είναι το νέο ContiRoadAttack 4 της Continetal.

Χάρη στη νέα σύνθεση της γόμας και τη νέα χάραξη, τα ContiRoadAttack 4 διαπρέπουν σε συνθήκες βροχής και κρύου, την ίδια στιγμή που ο αναβάτης μπορεί να απολαύσει τη μοτοσυκλέτα του στο όριο όταν συναντήσει ένα στροφιλίκι.

Σύμφωνα με τη γερμανική εταιρεία, τα  ContiRoadAttack 4 έχουν εμπρός γόμα από 100% πυρίτιο που προσφέρει άμεσο κράτημα στη βροχή και γενικά σε συνθήκες χαμηλής πρόσφυσης, ενώ η ίδια η γόμα παραμένει αφράτη και μαλακή στις χαμηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος.

Ιδιαίτερη προσοχή έχουν δώσει στο σχήμα της κορόνας, ώστε να μην δημιουργεί τάσεις να σηκωθεί η μοτοσυκλέτα όταν φρενάρει δυνατά υπό κλίση.

Το πίσω ελαστικό έχει διαφορετική σύνθεση γόμας, με την χάραξη να μην φτάνει έως τις άκρες, δημιουργώντας έτσι μια “slick” περιοχή μετά τις 40⁰ στην οποία πατάει η μοτοσυκλέτα όταν πλαγιάζει οριακά. Αυτό φυσικά αυξάνει την επιφάνεια του ελαστικού που πατά πάνω στην άσφαλτο και ταυτόχρονα μειώνει τις ταλαντώσεις και την ασάφεια όταν ανοίγεις το γκάζι πλαγιασμένος.

Τα νέα ContiRoadAttack 4 προσφέρονται μόνο σε διαστάσεις των 17”, με μία επιλογή για το εμπρός (120/70-17) και τέσσερεις επιλογές για το πίσω (160/60-17, 180/55-17, 190/50-17, 190/55-17) που καλύπτουν κυρίως τις naked, streetfighter και sport-touring μοτοσυκλέτες από τα 600 έως και τα 1400 κυβικά.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”