Ducati Monster V2 2026: Έχουμε τις πρώτες κατασκοπευτικές φωτογραφίες! [Gallery]

Αλλαγές παντού και με τον νέο V2 κινητήρα, μετά τα Multistrada, Panigale και Streetfighter 
Ducati Monster 2026
Από το

motomag

7/5/2025

Φωτογραφίες που εξασφαλίσαμε αποκλειστικά, δείχνουν το νέο Ducati Monster V2 εκ βάθρων ανασχεδιασμένο. Αλλαγές σε κινητήρα, εξατμίσεις, ρεζερβουάρ, φωτιστικά σώματα, τροχούς και σέλα.

Για το 2026, η Ducati ετοιμάζει την νέα έκδοση του θρυλικού Monster, με πολυάριθμες αλλαγές στις λεπτομέρειες και στον σχεδιασμό. Η νέα γενιά Monster αναμένεται να βρίσκεται στην EICMA και να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2026. Καθώς το τρέχον είναι το τελευταίο μοντέλο της σειράς με τον κινητήρα Testastretta V2, το νέο Monster θα επανασχεδιαστεί πλήρως.

Πρωταγωνιστής στη νέα μοτοσυκλέτα θα είναι ο νέος κινητήρας V2 των 890 κ.εκ του Borgo Panigale, για τον όποιο έχουμε παρουσιάσει από το περασμένο φθινόπωρο και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στις Panigale V2, Streetfighter V2 και Multistrada V2 που έχουμε ήδη οδηγήσει, ενώ σειρά θα πάρει και το Desert X. Υπάρχουν τροποποιήσεις στον τομέα της μετάδοσης με στόχο την βελτιστοποίηση της απόδοσης. Όπως και η Multistrada V2, το νέο Monster αναμένεται να αυξήσει την ισχύ του από τους 111 στους 115 ίππους, διατηρώντας έτσι μια σαφή απόσταση από το Streetfighter V2.

Ducati Monster 2026

Οπτικά, το νέο φωτιστικό σώμα τραβά αμέσως την προσοχή, καθώς διαθέτει πλέον έναν στρογγυλό LED δακτύλιο, ως φως ημέρας γύρω από το κύριο φωτιστικό σώμα, μια μοντέρνα πινελιά που επανερμηνεύει τις κλασικές γραμμές του Monster και μάλλον θα συζητηθεί αρκετά. Το σύστημα εξαγωγής για τον νέο V2 κινητήρα έχει επίσης καινούργιο με διαφορετικό τελικό και πλήρως ανασχεδιασμένο σε όλο το μήκος του από τους λαιμούς προσδίδοντας μια πιο επιθετική εμφάνιση και ενδεχομένως και έναν διαφορετικό χαρακτήρα στο άκουσμα του.

Το ρεζερβουάρ καυσίμου έχει νέα, εντυπωσιακή και μυώδη μορφή. Σε συνδυασμό με το ανανεωμένο πίσω ψαλίδι -στα πρότυπα των σπορ Ducati- και το επανασχεδιασμένο πλαίσιο, το οποίο εκθέτει το αμορτισέρ περισσότερο από παλιά, το νέο Monster δείχνει πιο δυναμικό από κάθε προκάτοχο του. Επίσης νέος φαίνεται να είναι και ο σχεδιασμός των τροχών.

Από εργονομικής πλευράς, το σύστημα των μαρσπιέ για τον αναβάτη και τον συνεπιβάτη έχει προσαρμοστεί διακριτικά για καλύτερη άνεση. Τα φλας, τα οποία προηγουμένως ήταν ενσωματωμένα στο fairing του ρεζερβουάρ, έχουν πλέον μετατοπιστεί στο πιρούνι, μια λύση που χρησιμοποιείται από πολλούς κατασκευαστές.

Ducati Monster 2026

Το Monster του 2026 φαίνεται να έχει και νέα ουρά και σέλες που ενσωματώνονται αρμονικά στον συνολικό σχεδιασμό. Το ιταλικό naked δείχνει να παραμένει πιστό στον χαρακτήρα του, περνά ωστόσο στην επόμενη γενιά με φρέσκες ιδέες και εξελίξεις.

Η επόμενη γενικά του “Τέρατος” αναμένεται να παρουσιαστεί πριν από το τέλος του έτους. Η παράδοση της Ducati World Première θα συνεχιστεί φέτος με συνολικά πέντε παρουσιάσεις μέχρι το τέλος του έτους και όλα δείχνουν πως μία εξ αυτών το Monster με καλύτερη ευκαιρία για πρώτη επαφή από κοντά να είναι στην EICMA, όπως φαίνεται.
 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin