"Έφυγε" ο Νίκος Σφακιανάκης

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/3/2020

Ανήμερα της Εθνικής μας εορτής, την 25^η Μαρτίου, έφυγε από την ζωή ο Νίκος Σφακιανάκης, ο άνθρωπος που ίδρυσε τον Όμιλο Επιχειρήσεων Σφακιανάκη ο οποίος αντιπροσωπεύει και τις μοτοσυκλέτες της Suzuki στην Ελλάδα. Ο κύριος Σφακιανάκης απεβίωσε "πλήρης ημερών", καθώς ήταν 98 ετών και ήταν ένας από τους πλέον Έλληνες επιχειρηματίες.

Γεννήθηκε το 1922 σε ένα χωριό του Νομού Ηρακλείου (Μελέσσσης), μέλος μιας καθαρά αγροτικής οικογένειας. Ο ίδιος πάντως είχε δείξει από νωρίς την κλίση του προς τον κλάδο των οχημάτων, η οποία τον οδήγησε το 1948 στην Αθήνα, όπου μετά από τέσσερα χρόνια ίδρυσε την πρώτη του εταιρεία εμπορίας αυτοκινήτων.

Το 1961 –και μετά την εξαγορά της εταιρείας της TELKO A.E.- μετονομάζει την εταιρεία σε "Bussing Hellas" εισάγοντας και πουλώντας μια μεγάλη γκάμα λεωφορείων και φορτηγών. Η χρονιά ορόσημο ήταν το 1968, όταν και ορίζεται από την Suzuki Motor Corporation ως ο διανομέας στην Ελλάδα των προϊόντων της. Το 1974 κλείνει άλλη μια επιτυχημένη εμπορική συνεργασία, αναλαμβάνοντας την αποκλειστική διανομή στην Ελλάδα των φορτηγών και των λεωφορείων της ιαπωνικής Hino, της δεύτερης μεγαλύτερης εταιρείας στον κόσμο στον συγκεκριμένο τομέα.

Το 1975 έρχεται σε συμφωνία με την γερμανική ΜΑΝ για παραγωγή φορτηγών και λεωφορείων στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας μηχανικά μέρη και ανταλλακτικά του εργοστασίου, ενώ τρία χρόνια αργότερα εγκαινιάζει η εταιρεία το καινούργιο της εργοστάσιο στη Μαγούλα Αττικής.

Από εκείνη την χρονιά κι έπειτα, η εταιρεία του Νίκου Σφακιανάκη έχει να επιδείξει πολλές επιτυχημένες εμπορικές συμφωνίες και αντιπροσωπεύσεις, όπως αυτή με την βελγική Van Hool το 1989. Το 1993 η εταιρεία μετονομάζεται σε Σφακιανάκης ΑΕΒΕ και γίνεται ο αποκλειστικός διανομέας της Suzuki στην Ελλάδα και το 1997 εισάγεται στο Χρηματιστήριο, με την επιτυχημένη και ανοδική πορεία του Ομίλου να συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Εμείς με τη σειρά μας, να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”