EICMA 2018 – Πρωτοφανής κατάσχεση άφησε άδειο περίπτερο

Να κάτι που δεν έχουμε ξανά δει..
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/11/2018

Ένα από τα πλέον δυσβάσταχτα αλλά αναγκαία έξοδα για μία νέα εταιρία, είναι η παρουσία στα μεγάλα σαλόνια μοτοσυκλέτας, ώστε να την γνωρίσει ο κόσμος και να την δουν υποψήφιοι αντιπρόσωποι από διάφορες χώρες. Ανάμεσα σε αυτές τις εκθέσεις, η EICMA με τον παγκόσμιο αντίκτυπο είναι φυσικά ο απόλυτος στόχος, παρόλο που απαιτεί μερικές δεκάδες χιλιάδες Ευρώ για να στήσεις περίπτερο. Έναν προϋπολογισμό που αρκετά εύκολα φτάνεις αν υπολογίσεις όλα τα έξοδα μαζεμένα. Είναι λοιπόν διπλό το βάσανο, αν πραγματοποιήσεις όλον τον κόπο για να βρεθείς στην EICMA, καλέσεις και δημοσιογράφους για να δουν το νέο σου σκούτερ, και μόλις ανάψουν τα φώτα κι ανοίξουν οι πύλες, να βρεθείς με αστυνομικούς που σου αδειάζουν το περίπτερο, κατάσχοντας τα σκούτερ και κάθε τους φωτογραφία!

Πρόκειται για ένα πρωτοφανές περιστατικό, παρόλο που διενέξεις τέτοιου είδους υπάρχουν πολλές κάθε χρόνο. Λύνονται όμως μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και φυσικά πολύ πριν την τελική παραγωγή ενός μοντέλου, καθώς υπάρχουν διαδικασίες που εξασφαλίζουν πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Όλες αυτές οι διαδικασίες όμως ξεφεύγουν από τους ξερούς νόμους και περιλαμβάνουν κανόνες ενός τρόπου δουλειάς κι εργασίας, μία «κατάσταση» που έχει κατασταλάξει ανάμεσα στους κατασκευαστές μέσα από την εμπειρία του χρόνιου ανταγωνισμού. Οι νέες εταιρίες ηλεκτρικών που ξεπηδούν η μία μετά την άλλη, δεν γνωρίζουν αυτό το πεδίο δράσης, ούτε και τους κανόνες εργασίας. Από την συμμετοχή μας στις Εκθέσεις και ταξιδεύοντας διαρκώς στο εξωτερικό έχουμε πλέον όλα τα παραδείγματα καθώς ανάμεσα στις νέες εταιρίες με αποκλειστικά ηλεκτρικά μοντέλα, υπάρχουν από φωτοβολίδες που ανεβαίνουν γρήγορα ψηλά, τραβούν το μάτι κι έπειτα γρήγορα πέφτουν, έως διαμάντια κανονικά που θα είναι σοβαρό κομμάτι του κοντινού μέλλοντος. Τα λάθη όμως μπορεί να συμβούν από τον καθένα.

Η σειρά των γεγονότων

Στην περίπτωση της Kumpan τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα καθώς δεν ήταν η πρώτη τους φορά σε έκθεση, ενώ το σκούτερ που θα έδειχναν στην Eicma δεν έκανε πρώτη παγκόσμια εμφάνιση, καθώς αυτή είχε πραγματοποιηθεί στην Intermot, στην Γερμανία σχεδόν ένα μήνα πριν. Κι όμως, στην εποχή της «αποστελέχωσης» των εταιριών, κανείς από την Piaggio δεν είχε προσέξει το 1954 Ri S της Γερμανικής Kumpan. Το είδαν τυχαία πηγαίνοντας το πρωί της ημέρας των εγκαινίων προς το δικό τους χώρο! Το περίπτερο της Kupman ήταν μερικά μέτρα μακριά από το θηριώδες του Piaggio Group, και υπάρχει μία πιθανότητα να συνέχιζαν κανονικά με την παρουσίασή τους, αν δεν περνούσαν από μπροστά στελέχη της Piaggio Group που δεν τους άρεσε καθόλου αυτό που είδαν: Αναγνώρισαν ομοιότητες με την Vespa, που το σχήμα της είναι τρισδιάστατα κατοχυρωμένο –παραδόξως ένα από τα όχι πολλά- ως εμπορικό σήμα κι έτσι μικρές ομοιότητες συνιστούν πλαστογραφία. Σε μία άλλη εποχή αυτό θα είχε λυθεί πολύ πριν την εμφάνιση στους διαδρόμους της μεγαλύτερης έκθεσης μοτοσυκλέτας, ή μάλλον θυμίζει πολλά χρόνια πίσω, (ας μην ξεχνάμε πως η EICMA έχει ιστορία από το 1914).

Η Kumpan που καθόλου δεν συμφωνεί με την Piaggio και δεν βλέπει την παραμικρή ομοιότητα του 1954 Ri S με κάποιο από τα νεότερα μοντέλα της οικογένειας Vespa, έζησε μία άσχημη ημέρα καθώς είδε όλα της τα σκούτερ να σφραγίζονται και να φορτώνονται σε γερανό της αστυνομίας με την υπόθεση να παίρνει την δικαστική οδό. Έμειναν έτσι με ένα άδειο περίπτερο, που όμως αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς, είδαν περισσότερη δημοσιότητα, ως «εκείνοι που τους κυνήγησε η Piaggio». Στην ανακοίνωσή τους, αναφέρουν πως τίποτα στα τεχνικά χαρακτηριστικά δεν εμφανίζει την παραμικρή ομοιότητα με την Vespa Elettrica, ενώ παράλληλα το σχέδιο αποτελεί πρωτότυπη δουλειά τους.

Αντίθετα η ανακοίνωση του Piaggio Group μένει αποκλειστικά στην εξωτερική εμφάνιση, αναφέροντας πως η γενική μορφή των σκούτερ που ζήτησε την κατάσχεσή τους, αντιγράφει τις καταχωρήσεις εμπορικών σημάτων της Piaggio, και για αυτό ζήτησε τις νόμιμες ενέργειες που προβλέπονται σε αυτή την περίπτωση κατάσχοντας όλα τα εκθέματα, διαφυλάσσοντας την εικόνα της Vespa.

Από εκείνη την ημέρα η Kumpan αλλάζει κάθε ημέρα το περίπτερό της με σκίτσα, μηνύματα, κάποια ιδιαίτερα χιουμοριστικά, όπως το «είδατε πουθενά τα σκούτερ μας;» αλλά και ξεκινώντας διάφορες καμπάνιες όπως «λογοκριμένο στην Ιταλία», «ελευθερώστε την Kumpan» και πολλά ακόμη. Από την στιγμή που η ιστορία αυτή δεν τελειώνει με το πέρας της EICMA μαζεύοντας το πλέον άδειο περίπτερο, αλλά θα συνεχιστεί στα δικαστήρια, θα παρακολουθήσουμε εκεί την συνέχειά της.

Σε κάθε περίπτωση όμως, κι όπως συμβαίνει με όλα τα επαγγέλματα στα οποία εισέρχεται κόσμος χωρίς να έχει ζήσει την πορεία της εξέλιξης τους, αυτό δεν είναι σίγουρα το μόνο τέτοιο περιστατικό που θα δούμε στο μέλλον…

 

Ετικέτες

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.