Έκλεψαν τις μοτοσυκλέτες του Jonathan Rea

Μαζί και το μοτοσυκλετάκι του γιου του
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/11/2020

Οι κλοπές μοτοσυκλετών είναι μια μεγάλη πληγή, ιδιαίτερα στην Μ. Βρετανία και μια επώδυνη εμπειρία για όποιον την έχει βιώσει. Φανταστείτε πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα όταν ανακαλύπτεις ότι έχουν κλαπεί και οι μοτοσυκλέτες του μικρού παιδιού σου. Αυτό ακριβώς έπαθε ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής των Motul WSBK, Jonathan Rea το περασμένο σαββατοκύριακο. Μάλιστα, πέρα από την καταγγελία στην αστυνομία, ο Rea πόσταρε και στο Twitter με την ελπίδα ότι κάποιος μπορεί να εντοπίσει τις κλεμμένες μοτοσυκλέτες.

"Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, μεταξύ 18:00 το απόγευμα και 11:00 το πρωί της Δευτέρας, αναφέρθηκε ότι δύο motocross μοτοσυκλέτες της Kawasaki, ένα Yamaha motocross, μία γεννήτρια, ένα αλυσοπρίονο και ένα σετ από κλαδευτήρια, εκλάπησαν από μια αποθήκη της περιοχής", ανέφερε ένας αξιωματικός της αστυνομίας στην Β. Ιρλανδία.

Η αστυνομία έβγαλε ανακοίνωση με ένα τηλέφωνο εκτάκτου ανάγκης σε περίπτωση που κάποιος δει τις κλεμμένες μοτοσυκλέτες, ενώ συνεχίζει τις έρευνες. Τα δύο Kawasaki είναι κανονικές μοτοσυκλέτες, με τις οποίες ο Rea προπονείται, ενώ το Yamaha PW50 είναι το μοτοσυκλετάκι του γιου του Jake. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να μοιάζει με τις μεγάλες μοτοσυκλέτες του πατέρα του, βαμμένο στα χρώματα της Kawasaki και με το νούμερο 650 πάνω του.

Ο Rea ανέβασε στο διαδίκτυο φωτογραφίες από τι τρεις κλεμμένες μοτοσυκλέτες, με την ελπίδα να τις δουν όσο περισσότεροι γίνεται. Προφανώς τα κηπευτικά εργαλεία είναι αυτά που απασχολούν λιγότερο τον Rea…

Ας ελπίσουμε ότι ο Rea θα καταφέρει να βρει και να πάρει πίσω τις μοτοσυκλέτες του σε καλή κατάσταση. Άλλωστε, όπως συμβαίνει με όλους μας, οι μοτοσυκλέτες δεν είναι απλώς αντικείμενα αξίας, αλλά κουβαλάνε μαζί τους εμπειρίες και ωραίες στιγμές που έχουμε ζήσει μ' αυτές. Σίγουρα ο Rea δεν θα έχει πρόβλημα να αγοράσει καινούργιες, ή ακόμη και η ίδια η Kawasaki να του τις δωρίσει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα είναι αυτές με τις οποίες έζησε πράγματα παρέα με τον γιο του.

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”