Έκλεψαν τις μοτοσυκλέτες του Jonathan Rea

Μαζί και το μοτοσυκλετάκι του γιου του
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/11/2020

Οι κλοπές μοτοσυκλετών είναι μια μεγάλη πληγή, ιδιαίτερα στην Μ. Βρετανία και μια επώδυνη εμπειρία για όποιον την έχει βιώσει. Φανταστείτε πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα όταν ανακαλύπτεις ότι έχουν κλαπεί και οι μοτοσυκλέτες του μικρού παιδιού σου. Αυτό ακριβώς έπαθε ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής των Motul WSBK, Jonathan Rea το περασμένο σαββατοκύριακο. Μάλιστα, πέρα από την καταγγελία στην αστυνομία, ο Rea πόσταρε και στο Twitter με την ελπίδα ότι κάποιος μπορεί να εντοπίσει τις κλεμμένες μοτοσυκλέτες.

"Την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, μεταξύ 18:00 το απόγευμα και 11:00 το πρωί της Δευτέρας, αναφέρθηκε ότι δύο motocross μοτοσυκλέτες της Kawasaki, ένα Yamaha motocross, μία γεννήτρια, ένα αλυσοπρίονο και ένα σετ από κλαδευτήρια, εκλάπησαν από μια αποθήκη της περιοχής", ανέφερε ένας αξιωματικός της αστυνομίας στην Β. Ιρλανδία.

Η αστυνομία έβγαλε ανακοίνωση με ένα τηλέφωνο εκτάκτου ανάγκης σε περίπτωση που κάποιος δει τις κλεμμένες μοτοσυκλέτες, ενώ συνεχίζει τις έρευνες. Τα δύο Kawasaki είναι κανονικές μοτοσυκλέτες, με τις οποίες ο Rea προπονείται, ενώ το Yamaha PW50 είναι το μοτοσυκλετάκι του γιου του Jake. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να μοιάζει με τις μεγάλες μοτοσυκλέτες του πατέρα του, βαμμένο στα χρώματα της Kawasaki και με το νούμερο 650 πάνω του.

Ο Rea ανέβασε στο διαδίκτυο φωτογραφίες από τι τρεις κλεμμένες μοτοσυκλέτες, με την ελπίδα να τις δουν όσο περισσότεροι γίνεται. Προφανώς τα κηπευτικά εργαλεία είναι αυτά που απασχολούν λιγότερο τον Rea…

Ας ελπίσουμε ότι ο Rea θα καταφέρει να βρει και να πάρει πίσω τις μοτοσυκλέτες του σε καλή κατάσταση. Άλλωστε, όπως συμβαίνει με όλους μας, οι μοτοσυκλέτες δεν είναι απλώς αντικείμενα αξίας, αλλά κουβαλάνε μαζί τους εμπειρίες και ωραίες στιγμές που έχουμε ζήσει μ' αυτές. Σίγουρα ο Rea δεν θα έχει πρόβλημα να αγοράσει καινούργιες, ή ακόμη και η ίδια η Kawasaki να του τις δωρίσει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα είναι αυτές με τις οποίες έζησε πράγματα παρέα με τον γιο του.

 

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin