Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2019: Δεν θα πραγματοποιηθεί – Χρονικό κι αιτίες

Απόφαση που δεν είναι ούτε έκπληξη ούτε ανησυχητική για το μέλλον...
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/12/2018

Τα μέλη του Κλάδου Εισαγωγέων Δικύκλων εντός του ΣΕΑΑ, ψήφησαν την περασμένη εβδομάδα παίρνοντας οριστικά πλέον την απόφαση να μην γίνει η Έκθεση Μοτοσυκλέτας για το 2019, με ψήφους –κατά πληροφορίες- οκτώ κατά και τρεις υπέρ. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να ψάξει κανείς ποιος ήταν υπέρ και ποιος κατά, καθώς πρόκειται για μία αναμενόμενη εξέλιξη από την στιγμή που οι φωνές του «όχι» ξεπερνούσαν το 50% ήδη από το Σεπτέμβριο. Χωρίς αυτό να είναι έκπληξη ακόμη και τότε. Η πραγματική έκπληξη ήταν που πραγματοποιήθηκε Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2018, καθώς ήδη από το 2017 που ο Κλάδος Δικύκλων αποφάσισε να επαναφέρει την Έκθεση μετά παρόδου εννέα ετών, η αρχική εκτίμηση ήταν πως θα διοργανώνεται ανά διετία. Ωστόσο μία άνοδος στις πωλήσεις μοτοσυκλετών ακριβώς τέτοια εποχή έναν χρόνο πριν, τόνωσε προσωρινά το ηθικό των εισαγωγέων που πίστεψαν πως οι πωλήσεις του ’18 θα συνεχίσουν με την ώθηση που τους έδωσε το άλμα στο τέλος του ’17, παίρνοντας έτσι την απόφαση να πραγματοποιήσουν τα γενναία έξοδα για την διοργάνωση μίας νέας Έκθεσης.

Κι όμως, το πισωγύρισμα της αγοράς στην αρχή του 2018 ήταν τέτοιο, που μπήκαν στην διαδικασία να ανιχνεύσουν την πιθανότητα μίας ακύρωσης της απόφασής τους, παρόλο που πλέον είχαν ολοκληρωθεί οι αρχικές διεργασίες. Σε περίπτωση που η απόφαση για την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2018 λαμβανόταν τον περασμένο Ιανουάριο, τότε το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν να την αφήσουν για το επόμενο έτος, δηλαδή για το 2019…

Αυτή η σειρά των γεγονότων, λίγο ή πολύ, επεξηγεί και την τωρινή απόφαση, αν και για κάθε έναν που ψήφησε «όχι» συντρέχουν μία σειρά από διαφορετικούς λόγους και σίγουρα όχι ένας και μόνο. Σε κάθε περίπτωση η παράλειψη μίας χρονιάς ή η καθιέρωση σε διετή εμφάνιση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας δεν είναι παρά μία σωστή λύση για το μέγεθος της αγοράς στην Ελλάδα αυτή την στιγμή. Άλλωστε ήταν η τεράστια καθίζηση που την εξαφάνισε για εννέα συνεχή χρόνια, πριν επανέλθει για πρώτη φορά το 2017.

Ας πάρουμε το δικό μας παράδειγμα, το παράδειγμα του περιοδικού MOTO, που στις τελευταίες δύο Εκθέσεις διατηρούσε το μεγαλύτερο περίπτερο του Ειδικού Τύπου και αναλάμβανε την διενέργεια των Test Ride εκ μέρους της διοργανώτριας. Απασχολώντας 12 άτομα το ελάχιστο κατά ημέρα, διαχειριζόμασταν έναν στόλο πλέον των 40 μοτοσυκλετών, ενώ παράλληλα είχαμε προετοιμάσει και διανέμαμε δωρεάν, μία ειδική έκδοση με τα μοντέλα της Έκθεσης, που από μόνη της ήταν σαν να νοικιάζουμε ένα ακόμη περίπτερο. Το δυσανάλογο αυτό έξοδο γινόταν φυσικά για να προβάλλουμε το περιοδικό και το site σε μία όμως εποχή που δεν υπάρχει σοβαρό διαφημιστικό έσοδο και οι μόνοι που συντηρούν την αυτονομία ενός εντύπου είναι λίγοι (αλλά αρκετοί ευτυχώς) αναγνώστες, με τους υπόλοιπους να χάνονται στην βαβούρα της διαδικτυακής κίνησης. Προσμετρήστε και το γεγονός πως ένα μήνα μετά την Έκθεση το περιοδικό διοργανώνει και το μεγαλύτερο Test Ride Event της Ευρώπης δεσμεύοντας την πίστα των Μεγάρων –με ένα μεγάλο κόστος- και τα μαθηματικά γίνονται πολύ σκληρά για να μην δώσουν αρνητικό πρόσημο...

Δυσανάλογο λοιπόν έξοδο για κάθε έναν που βρισκόταν στο Κέντρο Ξιφασκίας, που έφτασε να μην χωρά τους εκθέτες προσπαθώντας να αυξήσει έσοδα προσθέτοντας περίπτερα, φτάνοντας ακόμη κι έτσι, να μένουν εταιρίες εκτός, και τα παράπονα εκατέρωθεν να αρχίσουν να διαφαίνονται. Το κόστος λοιπόν είναι ο πρώτος και κυρίαρχος λόγος που δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος, κι έπειτα είναι όλες οι υπόλοιπες λεπτομέρειες, από το γεγονός πως η Αθήνα πάσχει σε Εκθεσιακούς χώρους, πως το Κέντρο Ξιφασκίας φλερτάρει με την κατεδάφιση σε περίπτωση που το πρώην αεροδρόμιο γίνει τελικά πάρκο, Καζίνο και πολυκατοικίες, και όχι μία πίστα – για παράδειγμα, πράγμα που θα μας έκανε όλους υπερβολικά ευτυχισμένους - Και που είναι πιο ρεαλιστικό σενάριο αν θέλετε, καθώς βολικά ξεχνάνε όλοι να μας πουν πως για να αντέχει την προσγείωση ο διάδρομος, υπάρχουν από κάτω τεράστιοι ογκόλιθοι από μπετόν που φτάνουν στα οκτώ μέτρα και κατά την τοποθέτησή τους ξηλώθηκαν και τα άγκιστρά τους… ότι πρέπει για να γίνει πίστα δηλαδή, διότι αυτά από εκεί δεν βγαίνουν!

Με το Κέντρο Ξιφασκίας να φλερτάρει με την εξαφάνιση αλλά και αδυνατώντας να εξυπηρετήσει το σύνολο, οι επόμενες πιθανές τοποθεσίες απλά αυξάνουν το κόστος ακόμη περισσότερο. Από εκεί και πέρα έρχονται μία σειρά άλλων λόγων κι αιτιών, καθώς κάθε εταιρία έκανε την αποτίμησή της, προσπαθώντας να βρει λόγους για μία ετήσια Έκθεση. Στην Ελλάδα -ακόμη και τώρα – το λεγόμενο “hard sale” η πώληση δηλαδή κατευθείαν από το περίπτερο της Έκθεσης ή τις αμέσως επόμενες ημέρες από κάποιον που έχει «ψηθεί» στους διαδρόμους της, εξακολουθεί να είναι ένα μέτρο, παρόλο που ο κόσμος έχει από καιρό σταματήσει να αγοράζει με αυτό τον τρόπο. Από την άλλη οι εταιρίες φαίνεται πως προσμένουν σε κάτι τέτοιο γιατί τα λειτουργικά έξοδο καλύπτονται με δυσκολία, έχοντας συμπιέσει τις τιμές των μοντέλων, προσπαθώντας να απορροφήσουν τους υψηλότερους δασμούς και την φορολογία, με τους υποψήφιους πελάτες στο τέλος να μην είναι και ικανοποιημένοι, συγκρίνοντας τελική τιμή μεγαλύτερη από άλλες χώρες. Και φυσικά το παράπονό τους θα το πουν εκεί, στην κάθε εταιρία, διότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει περίπτερο στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας…

Ωστόσο επισκέπτες υπάρχουν και μάλιστα μπόλικοι, ο κόσμος θέλει και την Έκθεση να δει και τα μοντέλα και τον εξοπλισμό αναβάτη, αλλά δυσκολεύεται να κάνει το επόμενο βήμα. Είναι θέμα αδυναμίας και όχι αδιαφορίας κι εκεί έγκειται το θεμελιώδες πρόβλημα, όλοι θέλουμε την Έκθεση Μοτοσυκλέτας, εμείς να σας υποδεχόμαστε στα περίπτερα κι εσείς να έρχεστε να μας βλέπετε, αλλά μόνο για αυτό υπάρχουν κι άλλοι, λιγότεροι πολυέξοδοι τρόποι!

Με την ευκαιρία ο θεσμός του περιοδικού μας, το Test Ride Event, παραμένει και θα διοργανωθεί και την επόμενη χρονιά, ενώ όπως όλοι όσοι έρχονται λένε, είναι σαν μία ζωντανή έκθεση από την στιγμή που όλα τα νέα μοντέλα είναι μπροστά σου, τα ακούς και τα οδηγείς! Παράλληλα κι άλλες εκδηλώσεις, όπως οι «Ημέρες Μοτοσυκλέτας», θα έχουν το 2019 αναβαθμισμένο ρόλο να επιτελέσουν, από την στιγμή που δεν θα γίνει η Έκθεση Μοτοσυκλέτας του Κλάδου Δικύκλου στον ΣΕΑΑ… Ας αφήσουμε μία πιθανότητα ανοικτή, μήπως γίνει τον Ιανουάριο ακριβώς το αντίθετο με πέρσι και εξαιτίας ξαφνικών γενναίων πωλήσεων να αποφασίσουν εκτάκτως να την επαναφέρουν… κι ας προετοιμαζόμαστε έτσι κι αλλιώς για το 2020, εκεί που όπως διαβάζετε στο τρέχον τεύχος με τις εξελίξεις της EICMA, η γκάμα των εταιριών θα αρχίσει να αλλάζει ριζικά, με κορύφωση το 2022 και ορίζοντα το 2025…

Valentino Rossi "100 km of Champions": Νίκη Bagnaia στον εθυμοτυπικό αγώνα με σοβαρό τραυματισμό Pasini

Ο Mattia Pasini αερομεταφέρθηκε εκτάκτως
Valentino Rossi "100 km of Champions": Νίκη Bagnaia στον εθυμοτυπικό αγώνα με σοβαρό τραυματισμό Pasini
Από τον

Παύλο Καρατζά

1/12/2025

Ο αγώνας των 100 χιλιομέτρων που διοργανώνει κάθε χρόνο στο ράντσο του ο Valentino Rossi στιγματίστηκε από τον άσχημο τραυματισμό του Mattia Pasini.

Στον αγώνα που διοργανώνει κάθε χρόνο ο Ιταλός πολυπρωταθλητής συμμετείχαν αρκετοί διάσημοι αναβάτες όπως οι Marco Bezzecchi, Luca Marini, Francis Bagnaia, Peter Acosta, Augusto Fernandez, Jack Miller, Diogo Moreira, Barry Baltus και Guy Martin.

pecco

Ο αγώνας για πρώτη φορά είχε και αγώνα sprint που έπαιξε και ρόλο στον τρόπο με τον οποίο έβγαλε ο αλγόριθμος τα ζευγάρια. Τον αγώνα κέρδισαν οι Francesco Bagnaia και Augusto Fernandez, όμως ο τραυματισμός του Mattia Pasini επισκίασε το event.

Ο Ιταλός αναβάτης είχε μία σύγκρουση με τον Tito Rabat στον αγώνα sprint της Παρασκευής, πέφτοντας, χτύπησε το κεφάλι του στο έδαφος και έχασε τις αισθήσεις του. Η ιατρική ομάδα του αγώνα έσπευσε γρήγορα για να δώσεις τις πρώτες βοήθειες, με τον Pasini να συνέρχεται και να απαντά στις ερωτήσεις των ιατρών, όμως για να αποφευχθεί οποιοσδήποτε περαιτέρω κίνδυνος, μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο πλησιέστερο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις.

pasini

Ο ίδιος έπειτα δημοσίευσε ένα μήνυμα στα κοινωνικά δίκτυα για να καθησυχάσει τον κόσμο: “Μια μικρή βόλτα με ελικόπτερο, αλλά μην ανησυχείτε, είμαι καλά! Ευχαριστώ όλους τους καταπληκτικούς γιατρούς που εργάζονται τόσο σκληρά για εμάς!”

Ευτυχώς ο Ιταλός αναβάτης την γλύτωσε με μία απλή διάσειση και απέφυγε τα χειρότερα, καθώς όπως ανέφερε και ο ίδιος, πίσω του ερχόντουσαν αρκετοί αναβάτες και πάλι καλά τον απέφυγαν και δεν έπεσαν πάνω του.

Ήταν ο 110ς αγώνας με τον Bagnaia να κάνει την διαφορά φέτος, μία πολύ σημαντική στιγμή γιατί πλέον η Ducati έχει το δικό της μοντέλο, ενώ ο Rossi κέρδισε τον αγώνα Sprint.

Μπορεί να ξεκίνησε εθιμοτυπικά αλλά και ως ένας τρόπος να δημιουργήσουν ισχυρότερους δεσμούς μεταξύ τους, όμως ο αγώνας αυτός έχει εξελιχθεί πλέον σε κάτι μεγαλύτερο, ένα κανονικό σόου με εξέδρες να στήνονται, καντίνες να πλαισιώνουν τις εξέδρες και φυσικά πολλά και ξεχωριστά αναμνηστικά να διανέμονται.

Δημιουργήθηκαν 23 ομάδες από 46 αναβάτες, ένας αριθμός που δεν γίνεται να μεγαλώσει παρά μόνο αν αλλάξουν την διαδικασία ώστε στο τέλος να μένει ο ίδιος αριθμός. Θα μπορούσαν δηλαδή να πάρουν εκκίνηση περισσότερες δυάδες στο μέλλον αν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο και μέσα από μία διαδικασία προκριματικών να προκύπτουν οι 23 δυάδες που θα αγωνιστούν, ώστε να παραμείνουν σταθερά οι 46 συμμετοχές.

Έτσι και αλλιώς ο αγώνας Sprint είναι μία νέα τελείως διαδικασία που ακολουθήθηκε φέτος ώστε να προκύψουν οι δυάδες. Ο Rossi δεν αποκάλυψε τον τρόπο που ο Sprint κατέταξε και χώρισε τις ομάδες, κάνοντας λόγο στα κοινωνικά δίκτυα για έναν μυστικό αλγόριθμο.

Οι ομάδες έπειτα χωρίστηκαν στο Χρυσό και το Ασημένιο γκρουπ, βάση του χρόνου τους στην πίστα του Ράντου.

Στο μεταξύ παρόλο που ο Rossi κέρδισε τον Sprint, μία επαφή που είχε με τον Moreira τον έβγαλε εκτός διαδικασίας στον ίδιο του τον αγώνα και πρακτικά δεν μπήκε ξανά μετά τον Sprint!

Τα ζευγάρια ήταν τα εξής:
Valentino Rossi / Mattia Casadei
Elia Bertolini / David Alonso
Nicolò Bulega / Luca Ottaviani
Filippo Farioli / Tito Rabat
Marco Bezzecchi / Tim Neave
Lorenzo Baldassarri / Jack Miller
Diogo Moreira / Federico Fuligni
Xavier Artigas / Domenique Aegerter
Andrea Migno / Alberto Surra
Barry Baltus / Thomas Chareyre
Celestino Vietti / Niccolò Antonelli
Pecco Bagnaia / Augusto Fernandez
Pedro Acosta / Senna Agius
Luca Marini / Matteo Patacca
Matteo Ferrari / Marco Gaggi
Filippo Fuligni / Francesco Cecchini
Daniel Bewley / Andrea Mantovani
Ivan Ortola / Manu Gonzalez
Alessandro Lupino / Andrea Verona
Davey Todd / Bradley Ray
Matteo Gabarrini / Lorenzo Pritelli
Guy Martin / Dean Harrison
Chris Holder / Biagio Miceli (αντικαταστάτης του τραυματία Pasini)

Ο τραυματισμός του Pasini δεν ήταν το μοναδικό ατύχημα, υπήρχαν αρκετές πτώσεις στον αγώνα.

Ο Bagnaia ξεχώρισε εύκολα και μόνο ο Marini τον κυνήγησε, με την απουσία του Rossi να χαλαρώνει τους ρυθμούς.

Είναι αμφίβολο αν του χρόνου κρατήσει ίδια την διαδικασία, κινδυνεύοντας να αποκλειστεί ξανά από τον δικό του αγώνα…