Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2019: Δεν θα πραγματοποιηθεί – Χρονικό κι αιτίες

Απόφαση που δεν είναι ούτε έκπληξη ούτε ανησυχητική για το μέλλον...
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/12/2018

Τα μέλη του Κλάδου Εισαγωγέων Δικύκλων εντός του ΣΕΑΑ, ψήφησαν την περασμένη εβδομάδα παίρνοντας οριστικά πλέον την απόφαση να μην γίνει η Έκθεση Μοτοσυκλέτας για το 2019, με ψήφους –κατά πληροφορίες- οκτώ κατά και τρεις υπέρ. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να ψάξει κανείς ποιος ήταν υπέρ και ποιος κατά, καθώς πρόκειται για μία αναμενόμενη εξέλιξη από την στιγμή που οι φωνές του «όχι» ξεπερνούσαν το 50% ήδη από το Σεπτέμβριο. Χωρίς αυτό να είναι έκπληξη ακόμη και τότε. Η πραγματική έκπληξη ήταν που πραγματοποιήθηκε Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2018, καθώς ήδη από το 2017 που ο Κλάδος Δικύκλων αποφάσισε να επαναφέρει την Έκθεση μετά παρόδου εννέα ετών, η αρχική εκτίμηση ήταν πως θα διοργανώνεται ανά διετία. Ωστόσο μία άνοδος στις πωλήσεις μοτοσυκλετών ακριβώς τέτοια εποχή έναν χρόνο πριν, τόνωσε προσωρινά το ηθικό των εισαγωγέων που πίστεψαν πως οι πωλήσεις του ’18 θα συνεχίσουν με την ώθηση που τους έδωσε το άλμα στο τέλος του ’17, παίρνοντας έτσι την απόφαση να πραγματοποιήσουν τα γενναία έξοδα για την διοργάνωση μίας νέας Έκθεσης.

Κι όμως, το πισωγύρισμα της αγοράς στην αρχή του 2018 ήταν τέτοιο, που μπήκαν στην διαδικασία να ανιχνεύσουν την πιθανότητα μίας ακύρωσης της απόφασής τους, παρόλο που πλέον είχαν ολοκληρωθεί οι αρχικές διεργασίες. Σε περίπτωση που η απόφαση για την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2018 λαμβανόταν τον περασμένο Ιανουάριο, τότε το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν να την αφήσουν για το επόμενο έτος, δηλαδή για το 2019…

Αυτή η σειρά των γεγονότων, λίγο ή πολύ, επεξηγεί και την τωρινή απόφαση, αν και για κάθε έναν που ψήφησε «όχι» συντρέχουν μία σειρά από διαφορετικούς λόγους και σίγουρα όχι ένας και μόνο. Σε κάθε περίπτωση η παράλειψη μίας χρονιάς ή η καθιέρωση σε διετή εμφάνιση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας δεν είναι παρά μία σωστή λύση για το μέγεθος της αγοράς στην Ελλάδα αυτή την στιγμή. Άλλωστε ήταν η τεράστια καθίζηση που την εξαφάνισε για εννέα συνεχή χρόνια, πριν επανέλθει για πρώτη φορά το 2017.

Ας πάρουμε το δικό μας παράδειγμα, το παράδειγμα του περιοδικού MOTO, που στις τελευταίες δύο Εκθέσεις διατηρούσε το μεγαλύτερο περίπτερο του Ειδικού Τύπου και αναλάμβανε την διενέργεια των Test Ride εκ μέρους της διοργανώτριας. Απασχολώντας 12 άτομα το ελάχιστο κατά ημέρα, διαχειριζόμασταν έναν στόλο πλέον των 40 μοτοσυκλετών, ενώ παράλληλα είχαμε προετοιμάσει και διανέμαμε δωρεάν, μία ειδική έκδοση με τα μοντέλα της Έκθεσης, που από μόνη της ήταν σαν να νοικιάζουμε ένα ακόμη περίπτερο. Το δυσανάλογο αυτό έξοδο γινόταν φυσικά για να προβάλλουμε το περιοδικό και το site σε μία όμως εποχή που δεν υπάρχει σοβαρό διαφημιστικό έσοδο και οι μόνοι που συντηρούν την αυτονομία ενός εντύπου είναι λίγοι (αλλά αρκετοί ευτυχώς) αναγνώστες, με τους υπόλοιπους να χάνονται στην βαβούρα της διαδικτυακής κίνησης. Προσμετρήστε και το γεγονός πως ένα μήνα μετά την Έκθεση το περιοδικό διοργανώνει και το μεγαλύτερο Test Ride Event της Ευρώπης δεσμεύοντας την πίστα των Μεγάρων –με ένα μεγάλο κόστος- και τα μαθηματικά γίνονται πολύ σκληρά για να μην δώσουν αρνητικό πρόσημο...

Δυσανάλογο λοιπόν έξοδο για κάθε έναν που βρισκόταν στο Κέντρο Ξιφασκίας, που έφτασε να μην χωρά τους εκθέτες προσπαθώντας να αυξήσει έσοδα προσθέτοντας περίπτερα, φτάνοντας ακόμη κι έτσι, να μένουν εταιρίες εκτός, και τα παράπονα εκατέρωθεν να αρχίσουν να διαφαίνονται. Το κόστος λοιπόν είναι ο πρώτος και κυρίαρχος λόγος που δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος, κι έπειτα είναι όλες οι υπόλοιπες λεπτομέρειες, από το γεγονός πως η Αθήνα πάσχει σε Εκθεσιακούς χώρους, πως το Κέντρο Ξιφασκίας φλερτάρει με την κατεδάφιση σε περίπτωση που το πρώην αεροδρόμιο γίνει τελικά πάρκο, Καζίνο και πολυκατοικίες, και όχι μία πίστα – για παράδειγμα, πράγμα που θα μας έκανε όλους υπερβολικά ευτυχισμένους - Και που είναι πιο ρεαλιστικό σενάριο αν θέλετε, καθώς βολικά ξεχνάνε όλοι να μας πουν πως για να αντέχει την προσγείωση ο διάδρομος, υπάρχουν από κάτω τεράστιοι ογκόλιθοι από μπετόν που φτάνουν στα οκτώ μέτρα και κατά την τοποθέτησή τους ξηλώθηκαν και τα άγκιστρά τους… ότι πρέπει για να γίνει πίστα δηλαδή, διότι αυτά από εκεί δεν βγαίνουν!

Με το Κέντρο Ξιφασκίας να φλερτάρει με την εξαφάνιση αλλά και αδυνατώντας να εξυπηρετήσει το σύνολο, οι επόμενες πιθανές τοποθεσίες απλά αυξάνουν το κόστος ακόμη περισσότερο. Από εκεί και πέρα έρχονται μία σειρά άλλων λόγων κι αιτιών, καθώς κάθε εταιρία έκανε την αποτίμησή της, προσπαθώντας να βρει λόγους για μία ετήσια Έκθεση. Στην Ελλάδα -ακόμη και τώρα – το λεγόμενο “hard sale” η πώληση δηλαδή κατευθείαν από το περίπτερο της Έκθεσης ή τις αμέσως επόμενες ημέρες από κάποιον που έχει «ψηθεί» στους διαδρόμους της, εξακολουθεί να είναι ένα μέτρο, παρόλο που ο κόσμος έχει από καιρό σταματήσει να αγοράζει με αυτό τον τρόπο. Από την άλλη οι εταιρίες φαίνεται πως προσμένουν σε κάτι τέτοιο γιατί τα λειτουργικά έξοδο καλύπτονται με δυσκολία, έχοντας συμπιέσει τις τιμές των μοντέλων, προσπαθώντας να απορροφήσουν τους υψηλότερους δασμούς και την φορολογία, με τους υποψήφιους πελάτες στο τέλος να μην είναι και ικανοποιημένοι, συγκρίνοντας τελική τιμή μεγαλύτερη από άλλες χώρες. Και φυσικά το παράπονό τους θα το πουν εκεί, στην κάθε εταιρία, διότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει περίπτερο στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας…

Ωστόσο επισκέπτες υπάρχουν και μάλιστα μπόλικοι, ο κόσμος θέλει και την Έκθεση να δει και τα μοντέλα και τον εξοπλισμό αναβάτη, αλλά δυσκολεύεται να κάνει το επόμενο βήμα. Είναι θέμα αδυναμίας και όχι αδιαφορίας κι εκεί έγκειται το θεμελιώδες πρόβλημα, όλοι θέλουμε την Έκθεση Μοτοσυκλέτας, εμείς να σας υποδεχόμαστε στα περίπτερα κι εσείς να έρχεστε να μας βλέπετε, αλλά μόνο για αυτό υπάρχουν κι άλλοι, λιγότεροι πολυέξοδοι τρόποι!

Με την ευκαιρία ο θεσμός του περιοδικού μας, το Test Ride Event, παραμένει και θα διοργανωθεί και την επόμενη χρονιά, ενώ όπως όλοι όσοι έρχονται λένε, είναι σαν μία ζωντανή έκθεση από την στιγμή που όλα τα νέα μοντέλα είναι μπροστά σου, τα ακούς και τα οδηγείς! Παράλληλα κι άλλες εκδηλώσεις, όπως οι «Ημέρες Μοτοσυκλέτας», θα έχουν το 2019 αναβαθμισμένο ρόλο να επιτελέσουν, από την στιγμή που δεν θα γίνει η Έκθεση Μοτοσυκλέτας του Κλάδου Δικύκλου στον ΣΕΑΑ… Ας αφήσουμε μία πιθανότητα ανοικτή, μήπως γίνει τον Ιανουάριο ακριβώς το αντίθετο με πέρσι και εξαιτίας ξαφνικών γενναίων πωλήσεων να αποφασίσουν εκτάκτως να την επαναφέρουν… κι ας προετοιμαζόμαστε έτσι κι αλλιώς για το 2020, εκεί που όπως διαβάζετε στο τρέχον τεύχος με τις εξελίξεις της EICMA, η γκάμα των εταιριών θα αρχίσει να αλλάζει ριζικά, με κορύφωση το 2022 και ορίζοντα το 2025…

Beatriz Neila: Και σπουδές στη νομική και WorldWCR! - Έχασε τον τίτλο για μόλις 5 βαθμούς

Η 23χρονη μιλάει για τη συμμετοχή της στο WorldWCR, τις νομικές σπουδές και τον ρόλο της οικογένειας της
WorldWCR Beatriz Neila
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

2/12/2025

Η Beatriz Neila δείχνει στην πράξη ότι τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει αυτόν που θέλει να εκπληρώσει τα όνειρά του, συνδυάζοντας σπουδές στη νομική με τους αγώνες στο υψηλότερο επίπεδο που την έφεραν μια ανάσα από την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας Γυναικών το 2025.

Δεν συναντάς συχνά μια πτυχιούχο νομικής που όχι μόνο κερδίζει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αλλά διεκδικεί τον τίτλο μέχρι το τέλος. Η Beatriz Neila έχει καταφέρει και τα δύο, αποφοιτώντας μέσα στη σεζόν του 2024 ενώ αγωνιζόταν σταθερά μέσα στην πρώτη τετράδα, παλεύοντας για νίκες. Το 2025 έκανε ένα τεράστιο βήμα, κοντράροντας την Πρωταθλήτρια Maria Herrera σε κάθε γύρο, κατακτώντας τέσσερις νίκες και ανεβαίνοντας στο βάθρο και στους 12 αγώνες της χρονιάς. H Neila μιλάει για τη ζωή της εκτός πίστας, από τις σπουδές στη νομική μέχρι τη στήριξη της οικογένειας και πολλά ακόμη.

WorldWCR

Ακαδημαϊκή πορεία και πρωταθλητισμός

Στα μόλις 23 της χρόνια, η Neila έχει ήδη επιτύχει πολλά, τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Η τετράκις Πρωταθλήτρια Ευρώπης Γυναικών συνδύαζε μέχρι πέρσι την συμμέτοχή της στους αγώνες ταχύτητας με πλήρεις πανεπιστημιακές σπουδές στη νομική. Όπως λέει η ίδια:
"Στην αρχή του 2024 ήταν πολύ δύσκολο… Ήταν μια πρόκληση, αλλά τα κατάφερα, ποφοίτησα πέρσι, λίγο μετά τον πρώτο γύρο του WorldWCR στη Misano. Είμαι πολύ περήφανη γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο να συνδυάσεις τον αθλητισμό με τις σπουδές. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια και πλέον έχω πτυχίο νομικής και μεταπτυχιακό στο διεθνές δίκαιο. Ήταν δύσκολο, ειδικά στην αρχή, γιατί ήταν μια νέα πρόκληση για μένα. Αλλά μετά άρχισα να απολαμβάνω τη διαδικασία και όλα έγιναν λίγο πιο εύκολα. Όταν ήρθε ο τελευταίος χρόνος των σπουδών μου, ήξερα ότι θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολος, γιατί συνέπεφτε με την πρώτη χρονιά του WorldWCR. Και είχα δίκιο, στην αρχή του 2024 ήταν πολύ δύσκολο με όλα τα μαθήματα, τις εξετάσεις, τις παρουσιάσεις και ταυτόχρονα έπρεπε να προπονούμαι με τη νέα μοτοσυκλέτα R7, πολύ διαφορετική από την 300 που οδηγούσα πριν. Ήταν δύσκολα, αλλά τα κατάφερα, αποφοίτησα και τελείωσα στην τέταρτη θέση στο WorldWCR. Είμαι ένα άτομο που δυσκολεύεται να είναι 'ήρεμο', μου αρέσει να είμαι απασχολημένη, να κάνω πολλά πράγματα. Και νομίζω ότι έτσι μπόρεσα να τα συνδυάσω όλα. Είμαι ένα άτομο που απλώς δουλεύει, δουλεύει, δουλεύει. Δεν ένιωσα ποτέ ότι χάνω κάτι από τη φοιτητική ζωή, γιατί προτιμώ να διαβάζω ή να προπονούμαι!"

WorldWCR

Μελλοντικοί στόχοι

Η δημιουργία του WorldWCR το 2024 άλλαξε την πορεία της. Πριν από αυτό, θεωρούσε ότι η νομική ήταν ο κύριος στόχος της και ο αθλητισμός δευτερεύων.
"Πριν ξεκινήσει το WorldWCR, πίστευα ότι η νομική ήταν το πλάνο Α και ο αθλητισμός το πλάνο Β"

Σήμερα όμως, το αθλητικό της πλάνο έχει γίνει προτεραιότητα. Θέλει να συνεχίσει να διεκδικεί τίτλους, βλέποντας τις γυναίκες στο WorldWCR να έχουν την ευκαιρία να δείξουν τι μπορούν να κάνουν πάνω σε μια μοτοσυκλέτα.

"Όσον αφορά το μέλλον, θα ήθελα να εργαστώ ως δικηγόρος, αλλά στον χώρο του αθλητισμού. Τα σχέδιά μου άλλαξαν γιατί όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου, σκεφτόμουν να γίνω κρατική εισαγγελέας, καθώς μου αρέσει πολύ και η πολιτική. Νομίζω ότι τα πεδία του αθλητισμού και της νομικής μοιάζουν, γιατί όταν ένας δικηγόρος βρίσκεται στο δικαστήριο, έχει συμβούλους, ναι, αλλά είναι ο ίδιος που παίρνει τον έλεγχο και είναι το κεντρικό πρόσωπο. Εδώ είναι το ίδιο, γιατί έχω την ομάδα, αλλά όταν βάζω το κράνος, είμαι μόνο εγώ και η μοτοσυκλέτα μου".

WorldWCR

O ρόλος της οικογένειας

Η οικογένεια της Neila έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της. Οι γονείς και τα αδέλφια της τη στηρίζουν σε κάθε της βήμα, "Στην ουσία μου είπαν, εντάξει, αν περάσεις τα μαθήματά σου στο σχολείο, μπορείς να οδηγείς, αλλά αν αρχίσεις να παίρνεις χαμηλούς βαθμούς…"

Η Neila έχει δύο μικρότερα αδέλφια, την Carla και τον Raul. Ο πατέρας τους είχε αρχικά αγοράσει μοτοσυκλέτα μόνο για τον αδελφό της, θεωρώντας ότι είναι "ένα άθλημα για αγόρια, όχι για κορίτσια". Τελικά, η Neila ήταν αυτή που συνέχισε, ισορροπώντας σχολείο και προπόνηση.

"Ο αδελφός μου δεν έρχεται πολύ να με δει στις πίστες, κάνει πολύ motocross. Είναι πολύ καλός και είναι σαν δάσκαλος για μένα, μου δίνει συμβουλές και οδηγίες, που είναι υπέροχο. Εμείς οι τρεις ο αδελφός μου, η αδελφή μου κι εγώ είμαστε πολύ κοντά. Η αδελφή μου είναι όλη μου η ζωή και είμαστε μαζί κάθε ώρα, κάθε μέρα"

WorldWCR

 

Ετικέτες