ElectReon: Δρόμοι... φορτιστές! [video]

Ένα διαφορετικό μέλλον στην ηλεκτροκίνηση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/10/2019

Η ElectReon είναι μια ισραηλινή εταιρεία που προσεγγίζει το θέμα της ηλεκτροκίνησης από μια διαφορετική σκοπιά και προσφέρει τη δική της εναλλακτική. Η δουλειά της αρχικά, είναι να μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές ηλεκτρικών οχημάτων, όπως θα αναλύσουμε και παρακάτω και συνάμα να εξοπλίζει τα οχήματα με έναν “αποδέκτη” του ηλεκτρικού φορτίου. Έτσι, απευθύνεται σε όλες τις εταιρείες αυτοκινήτων έμμεσα, προσφέροντας ένα διαφορετικό “ηλεκτρικό” μέλλον. Την φιλοσοφία της σύμπραξης των εταιρειών, αλλά με διαφορετική προσέγγιση, ακολουθεί και η Kymco μέσα από την IONEX –όπως είχατε διαβάσει παλιότερα εδώ- καθώς με τη σειρά της προσκαλεί τις υπόλοιπες εταιρείες δικύκλων να κάνουν το επόμενο βήμα προς την ηλεκτροκίνηση, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά την πλατφόρμα της με τις αποσπώμενες μπαταρίες και του σταθμούς επαναφόρτισης.

Για την υλοποίηση του σχεδίου της ElectReon γίνεται μια μικρή επέμβαση στον δρόμο, όπου "φυτεύονται" οι φορτιστές και έτσι δημιουργείται ένα μονοπάτι που παρέχει συνεχή φόρτιση στα ηλεκτρικά οχήματα. Τα οχήματα λαμβάνουν το ηλεκτρικό φορτίο μέσα από έναν δέκτη που έχει εγκατασταθεί απ’ την ElectReon στο κάτω μέρος του αμαξώματος.

Η τεχνολογία έχει δοκιμαστεί ήδη στο Ισραήλ, στην Beit Yanai και η ElectReon σε δοκιμές της κατάφερε να φορτίσει ένα Renault Zoe με 8,5 kW σε απόσταση 19,8 μέτρων, ενώ ο στόχος της για την ίδια απόσταση είναι να φτάσει τις 15 kW. Η επόμενη δοκιμή βέβαια, θα πραγματοποιηθεί στην άλλη άκρη της Ευρώπης, στη νήσο Gotland της Σουηδίας σε δρόμο μήκους 1.609 μέτρων.

Το αρχικό πλάνο της εταιρείας είναι να εξοπλίσει πρώτα τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων με τους φορτιστές της και στη συνέχεια να επεκταθεί σε δευτερεύοντες. Με την υλοποίηση του πλάνου, αναφέρει πως θα μειωθεί η ρύπανση της ατμόσφαιρας, κάτι που δεν είναι απόλυτα σωστό και ισχύει μόνο στην περίπτωση που ο ηλεκτρισμός παράγεται από ανακυκλώσιμες πηγές ενέργεια. Αυτό που ισχύει -μακροπρόθεσμα- είναι πως μόλις μια πόλη γίνει τελείως “ηλεκτρική”, συνάμα με την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε όλα τα οχήματα, τότε ναι θα δημιουργηθεί περισσότερος χώρος στις πόλεις από την κατάργηση των βενζινάδικων. Το κατά πόσο θα αξιοποιηθεί ο χώρος σωστά με τη δημιουργία περισσότερων πάρκων για τα παιδιά, όπως περιγράφει το video, είναι άλλο κομμάτι διότι μπορεί πολύ εύκολα να αντικατασταθεί από άλλη μια πολυκατοικία.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι η ElectReon δεν ενστερνίζεται τη φιλοσοφία της IONEX με τους σταθμούς επαναφόρτισης των μπαταριών και μάλιστα αναφέρει πως θα μειωθούν και αυτοί με τη σειρά τους όταν δίκτυό της ολοκληρωθεί. Το όραμα της ElectReon δεν περιορίζεται στο να παραμείνει μονάχα μια εταιρεία που μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές και εγκαθιστά στα οχήματα τον απαραίτητο εξοπλισμό, αλλά προσβλέπει στο να νοικιάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ στοχεύει και στη διαχείριση των ενός στόλου από αυτόνομα οχήματα, όταν η τεχνολογία το επιτρέψει.

Η πρόταση της ElectReon για ένα “ηλεκτρικό” μέλλον είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Δημιουργεί όμως πολλά ερωτήματα σχετικά με το αν η τεχνολογία της μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, διότι ο δέκτης που εφαρμόζεται κάτω απ’ τα αυτοκίνητα έχει μεγάλες διαστάσεις και –στην παρούσα φάση με την υθπάρχουσα τεχνολογία- δεν βολεύει χωριατξικά η τοποθέτησή του σε μοτοσυκλέτες. Επίσης, σε χώρες που έχουν ακραίες θερμοκρασίες, είτε πολύ υψηλές είτε πολύ χαμηλές, δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα επηρεάζεται η μεταφορά του ηλεκτρικού φορτίου απ’ το δρόμο στο όχημα. Όλα αυτά θα τα δούμε στο μέλλον, το οποίο με τον ρυθμό εξέλιξης της τεχνολογίας, θα είναι πολύ πιο κοντινό απ' ό,τι νομίζουμε.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: