Έρευνα για τους ρύπους από τα ελαστικά οχημάτων κλείνει το μάτι σε νέες Euro προδιαγραφές

Καθαρίζοντας τους κινητήρες ήρθε η όρεξη και για "επιδόρπιο"
Από το

motomag

9/6/2022
Η βρετανική εταιρεία Emissions Analytics, που θεωρείται κορυφαία στον κόσμο σε επιστημονικές μετρήσεις ρύπων, δημοσίευσε τα αποτελέσματα έρευνας στην οποία τα αιωρούμενα μικροσωματίδια που προέρχονται από τη φθορά των ελαστικών οχημάτων, αποδεικνύονται 1.850 φορές πιο επικίνδυνα από τους ρύπους κινητήρων.
 
Σε ανάλογη έρευνα του 2020, η ίδια εταιρεία είχε διαπιστώσει πως οι ρύποι από τη φθορά των ελαστικών οχημάτων (σσ. Οι έρευνες αφορούν σε αυτοκίνητα και όχι σε μοτοσυκλέτες) ήταν 1.000 φορές χειρότεροι από τους ρύπους των εξατμίσεων.
 
Η παραπάνω έρευνα είχε προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις, ειδικά από τις εταιρείες ηλεκτρικών αυτοκινήτων, τα οποία λόγω του μεγάλου βάρους τους (βλ. μπαταρίες) φθείρουν ταχύτερα τα ελαστικά, μειώνοντας έτσι το «πράσινο» αποτύπωμα των εν λόγω οχημάτων.
 
Έκτοτε, η Emissions Analytics συνέχισε να αναλύει τους ρύπους των ελαστικών, σε ακόμα μεγαλύτερη έκταση, με λεπτομερείς χημικές αναλύσεις σε εκατοντάδες νέα ελαστικά, και με τη συνεργασία του National Physical Laboratory της Βρετανίας.
 
Το τελικό συμπέρασμα της νέας έρευνας της εταιρείας για το 2022 είναι πως οι ρύποι από τη φθορά ελαστικών οχημάτων είναι ακόμα μεγαλύτεροι από ότι είχε δείξει η προηγούμενη έρευνα, με μάζα 1.850 φορές μεγαλύτερη από ότι η μάζα των ρύπων από τους κινητήρες.
 
Όπως βέβαια επισημαίνει και η Emissions Analytics το παραπάνω αποτέλεσμα θα πρέπει να διαβαστεί με προσοχή, και να αποφευχθούν τα βιαστικά συμπεράσματα.
 
Ο Nick Molden της Emissions Analytics αναφέρει πως: «οι εξατμίσεις είναι τόσο καθαρές πια, που αν ξεκινούσαμε να μετράμε από το μηδέν, ίσως να μην χρειαζόταν καν νέα νομοθεσία για ελέγξεις τους ρύπους τους».
 
Η έρευνα καταδεικνύει πως οι ρύποι των ελαστικών είναι πολύ χαμηλότεροι σε νέα αυτοκίνητα, ενώ αυξάνονται ανάλογα τη μάζα του οχήματος και την επιθετικότητα της οδήγησης.
 
Οι ρύποι από τους κινητήρες συνεχώς μειώνονται, καθώς οι καταλύτες γίνονται ολοένα και πιο αποδοτικοί, και με τα αυτοκίνητα να προετοιμάζονται στην Ε.Ε. για τις επερχόμενες Euro 7 προδιαγραφές, αυτοί αναμένονται να μειωθούν ακόμα περισσότερο.
 
Αντίθετα, λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητας στα βαρύτερα ηλεκτρικά οχήματα, οι ρύποι από τα ελαστικά συνεχώς αυξάνονται.
 
Για τη μέτρηση των ρύπων, η Emissions Analytics χρησιμοποίησε ζυγαριές υψηλής ακρίβειας για να ζυγίσει και τους 4 τροχούς -ελαστικά και ζάντες- μετά την τοποθέτηση νέων ελαστικών, και κατόπιν όταν τα ελαστικά είχαν διανύσει τουλάχιστον 1.600 χλμ. σε πραγματικές συνθήκες στον δρόμο φορεμένα σε μια Mercedes C-Class.
 
Η παραπάνω μέθοδος συνδυάστηκε με ένα σύστημα συλλογής δειγμάτων που βρισκόταν σε ένα σταθερό σημείο ακριβώς πίσω από κάθε ελαστικό, και κατεύθυνε τα δείγματα σε έναν αναλυτή πραγματικού χρόνου που μετρούσε το μέγεθος της διασποράς των σωματιδίων ελαστικού σε μάζα και αριθμό. Συνήθως, τα σωματίδια είχαν μέγεθος μεταξύ 10 μικρομέτρων και 6 νανομέτρων.
 
Ο παραπάνω συνδυασμός επέτρεψε στην εταιρεία να υπολογίσει τόσο τη διαφορά σε μάζα μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου σταδίου, αλλά και την αναλογία των σωματιδίων που ήταν πιθανό να παραμείνουν αιωρούμενα στον αέρα.
 
Όσον αφορά στους ρύπους των εξατμίσεων, κι αυτοί μετρήθηκαν σε πραγματικές συνθήκες με βενζινοκίνητα αυτοκίνητα.
 
Μια σημαντική διαφορά μεταξύ των σωματιδίων από τους ρύπους ελαστικών και εξατμίσεων είναι πως η μεγαλύτερη ποσότητα από τα πρώτα καταλήγει στο έδαφος και στο νερό, ενώ η μεγαλύτερη ποσότητα από τα δεύτερα αιωρείται στον αέρα για κάποια περίοδο, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά την ποιότητα του.
 
Το συμπέρασμα αυτό υποστηρίζεται από τα αποτελέσματα της Emissions Analytics, που αποκαλύπτουν πως το 11% των ρύπων από τα ελαστικά είναι μικρότερο από 2.5 μικρόμετρα σε διάμετρο, το όριο (PM2.5) που καθορίζει την σκόνη μικροσωματιδίων που μπορεί να αιωρηθεί. Κατά συνέπεια, οι ρύποι των ελαστικών είναι πιθανότερο να κυμαίνονται στα 8 mg/km, που παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι 400 φορές υψηλότερη τιμή από εκείνη των ρύπων των εξατμίσεων.
 
Το πόσο επικίνδυνα μπορεί να είναι τα μικροσωματίδια που προέρχονται από τα ελαστικά αυτοκινήτων εξαρτάται από το πόσο τοξικά είναι. Τα ελαστικά των αυτοκινήτων βασίζονται πλέον σε συνθετική γόμα που προέρχεται από πετρέλαιο, παρά από φυσικό καουτσούκ, μαζί με διάφορα πρόσθετα. Η χημική ανάλυση της Emissions Analytics, έδειξε εκατοντάδες διαφορετικά μείγματα σε κάθε ελαστικό, με ένα σημαντικό ποσοστό να είναι αρωματικοί υδρογονάνθρακες, κάποιοι εκ των οποίων είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνοι.
 
Στην έρευνα αποδείχτηκε πως τα λιγότερο τοξικά ελαστικά είναι κατά το ένα τρίτο λιγότερο τοξικά από τα χειρότερα -κάτι που θα αποτελέσει το θέμα μελλοντικής ανακοίνωσης. Έτσι, τα ελαστικά δεν διαφέρουν μόνο στον δείκτη φθοράς αλλά και στην χημική σύσταση και στην τοξικότητα. Το εύρημα αυτό θα μπορούσε να μας δείξει τον δρόμο για να μειώσουμε τη φθορά και την τοξικότητα των ελαστικών μέσω κινήτρων και προδιαγραφών.
 
Η Emmisions Analytics ανακοίνωσε πως θα δημοσιεύσει άμεσα τη χημική σύσταση και την τοξικότητα για εκατοντάδες διαφορετικά ελαστικά, σε μια συνδρομητική βάση.
 
Η εταιρεία αναφέρει πως στόχος της είναι να ρίξει φως σε έναν τομέα στον οποίο δεν έχει γίνει η απαραίτητη έρευνα, ενώ τώρα έχει προσελκύσει τα φώτα της δημοσιότητας, λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητας των βαρύτερων ηλεκτρικών αυτοκινήτων και των ολοένα και πιο καθαρών κινητήρων.
 
«Δεν θέλουμε να κόψουμε την οδήγηση στους οδηγούς, ή να εφεύρουμε εντελώς νέα ελαστικά. Αν όμως αποκλείσουμε τα χειρότερα ελαστικά, ή αν τα φέρουμε στα επίπεδα των καλύτερων, θα κάνουμε μεγάλη διαφορά.» 
 
Όπως φαίνεται, η έρευνα της Emmisions Analytics «στρώνει το χαλί» στην υιοθέτηση Euro προδιαγραφών ρύπων και για τα ελαστικά οχημάτων, και αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια.
 
Θα υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα αποτελέσματα της έρευνας; Θα δούμε τα ελαστικά να αποκτούν Euro προδιαγραφές τοξικότητας και φθοράς; Και τι θα σημάνει αυτό για το περιβάλλον, αλλά και για την τσέπη του καταναλωτικού κοινού;

Honda: Νέες πατέντες δείχνουν τον πολυαναμενόμενο V4 κινητήρα

Ο εμβληματικός V4 της Honda – Συζητιέται χρόνια και εξελίσσεται παρασκηνιακά
Honda V4
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

12/12/2025

Η κατάθεση μίας ακόμη πατέντας που αποκαλύφθηκε τον Δεκέμβριο του 2025 δείχνει έναν καινούργιο V4 κινητήρα με ενδιαφέρουσες τεχνικές λεπτομέρειες.

Η Honda έχει δεκαετίες εμπειρίας πάνω στη φιλοσοφία του V4 με μοντέλα να φέρουν την διάταξη στη παραγωγή από το 1982 (VF750S) έως το 2020 (VFR1200X), με τους V4 κινητήρες να έχουν εκλείψει από τη μαζική της παραγωγή εδώ και χρόνια.

Honda V4

Ο τελευταίος μεγάλος V4 κινητήρας της Honda (VFR 1200Χ) χαρακτηριζόταν από τις διαστάσεις του, όντας ένας ιδιαίτερα περίπλοκος, ογκώδης και βαρύς κινητήρας με την Honda να θέτει τώρα ως στόχο την διευκόλυνση των διαδικασιών κατασκευής και τη συναρμολόγησης.

Honda V4

Οι ευρεσιτεχνίες αναφέρονται σε κύκλωμα λίπανσης, σχεδιασμένο για να μειώνει τις εσωτερικές τριβές στις αντλίες λαδιού καθώς και σε σύστημα ψύξης με αγωγούς μεταξύ των κυλίνδρων, ενισχύοντας την διαχρονικά προβληματική ψύξη των πίσω κυλίνδρων με το μεγάλο νέο εδώ όμως να είναι η προσπάθεια πλατφορμοποίησης του κινητήρα, που προσαρμόζεται από V4 σε έναν “μισό” δικύλινδρο εν σειρά στα πρότυπα της Aprilia (RSV4 / RS660) αλλά και της δικής της σειράς δικύλινδρων σε σειρά κίνητρων δίκυκλων (NC700/NC750) που βασίστηκε σε σχέδια και την αρχιτεκτονική ενός τετρακύλινδρου κινητήρα αυτοκίνητων (Fit/Jazz).

Honda V4

Στα σχέδια ο κινητήρας δείχνει πιο συμπαγής, με το σώμα και το κιβώτιο να δείχνουν μικρότερα, ίσως χάρη στο νέο σύστημα λίπανσης, που χρησιμοποιεί διαδρομές μέσα στο ίδιο το κάρτερ και μικρούς αποταμιευτήρες για τη λίπανση των επιμέρους στοιχείων.

Honda V4

Η Honda κατοχύρωσε αυτές τις πατέντες που προστατεύουν επιμέρους τεχνικές λύσεις για έναν νέο V4 κινητήρα, βελτιστοποιώντας της παραγωγικές της διαδικασίες και στοχεύοντας μακριά, στην χρονική  διάρκεια και ευελιξία του σχεδιασμού της.

Honda V4

Αυτό που κινεί περισσότερο το ενδιαφέρον είναι το επίπεδο λεπτομέρειας, που σε αντίθεση με προηγούμενες πατέντες της Honda, εμφανίζουν μια πιο αναλυτική απεικόνιση του κινητήρα, που ενδεχομένως υποδηλώνει ότι η εξέλιξη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο.

Άλλωστε προ ετών ο Tetsuyo Suzuki, επικεφαλής του R&D της Honda, είχε επιβεβαίωσει ότι υπάρχουν τρία project σε παράλληλη εξέλιξη, ακόμη σε επίπεδο μελέτης.

“Υπάρχουν τρία project που εξετάζουμε σοβαρά. Οι επιλογές είναι η αντικατάσταση του Fireblade, το RVF1000 και μια πιο οικονομική έκδοση του RC213V-S. Τα μελετάμε και τα τρία παράλληλα και όλα βρίσκονται υπό σοβαρή σκέψη, αλλά είναι πιθανό να περάσει στην παραγωγή μόνο ένα ή ίσως δύο από αυτά.”

Honda V4

Άλλωστε δεν είναι το μόνο στέλεχος της Honda που έχει στρέψει το ενδιαφέρον σε αυτή την κατεύθυνση, με τον επικεφαλής  μηχανικό του HRC, Yuzuru Ishikawa να δηλώνει μέσα στο καλοκαίρι, πως η Fireblade εμμένει στον εν σειρά τετρακύλινδρο γιατί είναι ελαφρύτερος και φιλικότερος για χρήση στον δρόμο, πράγμα που ήταν προτεραιότητα μέχρι το 2019. Στην πορεία προέκυψε και η ανάγκη για μια μοτοσυκλέτα πιο προσανατολισμένη στην χρήση πίστας και έτσι ήρθε η έκδοση RR-R.

Συμπλήρωσε λέγοντας πως η Honda θα συνεχίσει να προσφέρει μοτοσυκλέτες επιδόσεών για χρήση τόσο στην πίστα όσο και στον δρόμο αλλά ο ίδιος δεν θεωρεί πως είναι σωστή κατεύθυνση για το εργοστάσιο να περάσουν στην παραγωγή μοτοσυκλέτες με κινητήρες που προέρχονται από τα MotoGP, "Αν όμως αλλάξουν οι απαιτήσεις της αγοράς προς την ισχύ και την απόδοση προφανώς και εμείς θα στραφούμε εκεί."

 Η Honda κατέθεσε τις πατέντες τον Μάιο του 2024 και αυτές είδαν το φως της δημοσιότητας στο τέλος του 2025. Με βάση την πεπατημένη, δεν περιμένουμε να έρθει στην παραγωγή πριν περάσουν τουλάχιστον δύο χρόνια, αν και οι πιθανότητες για επιστροφή του V4 δείχνουν να αυξάνονται.

Ετικέτες