Εξερράγη το ελαστικό του Michael Dunlop στα 300χαω – Αποσύρεται παρτίδα ελαστικών στον North West 200

Πολλοί αναβάτες με πρόβλημα, ανάμεσά τους και ο Peter Hickman
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/5/2022

Μια μεγάλη τραγωδία αποφεύχθηκε από συνδυασμό τύχης και ικανοτήτων, όταν διαλύθηκε το πίσω ελαστικό του Michael Dunlop με περίπου 290χ.α.ω σκορπώντας τα κομμάτια του στον δημόσιο δρόμο όπου διεξάγεται ο North West 200, μαζί με τμήματα από τα φτερά που έσπασαν.

Ο Michael Dunlop επέστρεψε στους αγώνες το 2019 μερικούς μήνες αφότου έχασε τον αδερφό του Willian Dunlop το καλοκαίρι του 2018. Είναι ο τελευταίος μίας μεγάλης σειράς αγωνιζομένων Dunlop και μάλιστα στον ίδιο ακριβώς αγώνα είχε σκοτωθεί ο πατέρας του, Robert Dunlop, το 2008! Θα ήταν λοιπόν μία αρχαιοελληνικού τύπου τραγική ειρωνεία με την λέξη εδώ να αποκτά την έννοια του δράματος όπως της αρμόζει, αν ο Michael Dunlop δεν είχε καταφέρει να ελέγξει την μοτοσυκλέτα του. Θυμίζουμε πως ο αδερφός του, ο 33χρονος William Dunlop σκοτώθηκε στις 7 Ιουλίου 2018, έπειτα από πτώση που είχε στον αγώνα «Skerries 100» μόλις 5 ημέρες από την 18η επέτειο του θανάτου του Joey Dunlop, θείου του και θρυλικού αναβάτη στο παγκόσμιο στερέωμα που σκοτώθηκε το 2000 στην Εσθονία και μόλις δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Robert Dunlop στον North West το 2008.

Η σοβαρότητα του συμβάντος οδήγησε την Dunlop να αποσύρει από τον τελευταίο αγώνα το σύνολο των αγωνιζομένων που χρησιμοποιούσαν τα αγωνιστικά ελαστικά της με αποτέλεσμα εκκίνηση να πάρουν μόνο 22 από τους 56 αναβάτες! Ανάμεσά σε εκείνους που δεν πήραν εκκίνηση, πέρα από τον ίδιο τον Michael Dunlop που ήταν το φαβορί με βάση την προηγούμενη ημέρα, ήταν οι Michael Rutter, Dean Harrison, Peter Hickman, Brian McCormack, Sam West και αρκετοί ακόμη φυσικά.

Ο Peter Hickman που μόλις πρόσφατα έλεγε στο MOTO πως δεν οδηγεί στον δρόμο συχνά και πως χρησιμοποιεί μόνο ελαστικά της Dunlop χωρίς να έχει αγωνιστεί ποτέ με κάτι διαφορετικό, είδε τον Michael Dunlop να εγκαταλείπει με τον τρόπο που καταγράφηκε από κινητά τηλέφωνα θεατών και δεν μπορούσε να πιστέψει πως γλίτωσε την πτώση.

Η εξέταση της Dunlop αποκάλυψε μία προβληματική παρτίδα αγωνιστικών ελαστικών και είναι ευχής έργο που αποφεύχθηκε κάποιο ατύχημα. Η Dunlop που είναι αποκλειστικός προμηθευτής της Moto3 και της Moto2 με αγωνιστικά ελαστικά ενώ έχει τεράστιο ποσοστό στους αγώνες TT, διεξάγει εξονυχιστικούς ποιοτικούς ελέγχους για να βεβαιωθεί πως δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο και για αυτό και έχει ξεκινήσει εσωτερική έρευνα για το ζήτημα.

Δείτε το VIDEO:

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."