Gas Gas από την Rieju αφού δεν θα τα έχει η KTM!

Σχέδια σε τιμή ευκαιρίας…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2020

Η Rieju υπέγραψε συμφωνία με την Torrot Electric Europe αγοράζοντας τα βιομηχανικά σχέδια και την πνευματική τους ιδιοκτησία για τα δίχρονα Enduro, που έφτιαχνε ως τώρα η Gas Gas. Η Torrot Electric Europe είχε αποκτήσει την Gas Gas όταν εκείνη χρεωκόπησε, αναλαμβάνοντας και ένα μέρος των χρεών. Από την ώρα που η KTM εξαγόρασε την Gas Gas και μαζί και τα ηλεκτρικά της Torrot, οι μοτοσυκλέτες της Gas Gas και όλη η εξέλιξη της σειράς Endurocross έμειναν στον αέρα. Η KTM έκρινε πως δεν είχε να πάρει κάτι τεχνολογικά την Gas Gas και θα ήταν οικονομικά ασύμφορο να συνεχίσει να δουλεύει σε κάτι τελείως διαφορετικό.

Και το να πεταχτούν στα αζήτητα τα Endurocross βέβαια, ήταν επίσης αμαρτία και έτσι εδώ και μήνες η Torrot εκδήλωσε την επιθυμία της να δώσει τα σχέδια. Δεν έβαλε βέβαια αγγελία, αλλά το επικοινώνησε σε όλους όσους θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται και εξ αρχής ήταν η Rieju που δήλωσε το θερμότερο ενδιαφέρον. Η συμφωνία ήταν έτοιμη εδώ και μήνες έχοντας λύσει όλα τα διαδικαστικά θέματα και απλά περίμεναν την ολοκλήρωσή τους. Πλέον είναι και επίσημα ανακοινωμένο, πως η Rieju αναλαμβάνει τα EC 250 και 300 2T, όπως και το Ranger 300 και θα συνεχίσει την παραγωγή στο εργοστάσιό της στην Καταλονία. Πρόκειται για μία εγκατάσταση στην πόλη Figueres κοντά στα σύνορα με την Γαλλία, βοριοανατολικά στον χάρτη της Ισπανίας.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Rieju θα πουλά μοτοσυκλέτες Gas Gas με δικά της χρώματα και ονόματα. Το 2010 όταν η κρίση χτύπησε τα Ισπανικά εργοστάσια, είχαν ανταλλάξει μοντέλα. Η Rieju πουλούσε το EC250F με κινητήρα Yamaha και κατασκευή στην Gas Gas, και αντίστροφα τους έδινε το Tango 125 που η Gas Gas πουλούσε σαν Pampera 125… Η Rieju πουλούσε και το 450 που κατασκεύαζε η Sherco, και μάλλον θα κρατήσει το όνομα Marathon που είχε για εκείνο το Sherco για να το βγάλει σαν Ranger 300. Αν και είναι βέβαιο πως όλα τα υπόλοιπα ονόματα της Endurocross σειράς θα παραμείνουν.

εικόνα από τα παλιά, ένα Gas Gas με χρώματα Rieju...

Η διαφορά με την κατάσταση του 2010 είναι τεράστια. Κι αυτό γιατί τώρα η Rieju παίρνει στα χέρια της τα σχέδια και όλη την τεχνολογία και πρέπει να κατασκευάζει τις μοτοσυκλέτες, αντί απλά να τις ντύνει με τα δικά της χρώματα. Αυτό θα βοηθήσει και στην εξέλιξη των δικών τους, χειρότερων από κινέζικων, μοτοσυκλετών που πωλούσαν τόσο καιρό. Κάθε χρόνο τους βλέπουμε στην Eicma και κάθε χρόνο είναι οι ίδιοι με τις ίδιες μοτοσυκλέτες και την ίδια ποιότητα. Η εξέλιξη αυτή θα τους πάει μπροστά και ταυτόχρονα θα βοηθήσει να κρατηθεί μία σειρά enduro που δεν ήταν καθόλου κακή…

Βλέπετε μία τέτοια αγορά συμπεριλαμβάνει όλο το λεγόμενο “tooling”. Όταν κάποιος φτιάνει μία γραμμή παραγωγής, φτιάχνει και τα εργαλεία για την παραγωγή κάθε εξαρτήματος, καλούπια, ειδικές βάσεις για υπάρχοντα ρομποτικά και συνήθως απαιτούν τον ίδιο χρόνο που χρειάζεται για να φτιάξεις το ίδιο το μοντέλο. Αν και αυτή είναι μία απλοποιημένο πρόταση για να δώσει το μέγεθος της σημασίας του “tooling” καθώς κανένας κατασκευαστής δεν ξεχωρίζει τις διαδικασίες. Σχεδιάζοντας ένα νέο μοντέλο, ταυτόχρονα σχεδιάζεις και την γραμμή παραγωγής του, όχι πριν ή μετά…

Έτσι λοιπόν η Rieju γίνεται πλέον ιδιοκτήτης της γραμμής παραγωγής και την μεταφέρει στο εργοστάσιό της αυτούσια, πράγμα που σημαίνει πως οι ιδιοκτήτες των enduro της Gas Gas που είχαν μοτοσυκλέτες έως και το 2019, θα μπορούν πλέον να βρίσκουν ανταλλακτικά!

Το εργοστάσιο της Gas Gas και η γραμμή παραγωγής που υποτίθεται πως θα μείνει εκεί για πάντα, πράγματι συνεχίζει να εργάζεται στα νέα μοντέλα που θα δούμε το 2021 και στα trial. Ήδη όμως έχει γίνει μία πρώτη κουβέντα με την Sherco για εξ αγορά του εργοστασίου, που σημαίνει πως μόλις η KTM που έχει το 60% της Gas Gas, αποδεσμευτεί από τους υπάρχοντες χρονικούς περιορισμούς, θα μεταφέρει την γραμμή παραγωγής των trial στην Αυστρία και θα πουλήσει το εργοστάσιο στην Sherco…Δυναμώνοντας τον ανταγωνιστή της, ναι, μόνο και μόνο γιατί πιστεύει πως η απόσταση που τους χωρίζει είναι ήδη τεράστια.

O Jordi Riera, γενικός διευθυντής της Rieju είπε το αυτονόητο, πως η συμφωνία αυτή επιτρέπει την άμεση παρουσία της μάρκας στην αγορά των Enduro και με αριθμούς που μέχρι τώρα ήταν αδύνατο να πιάσουν από μόνοι τους. Ποντάρουν και στους υπάρχοντες ιδιοκτήτες φυσικά και για αυτό και υποσχέθηκαν να κρατήσουν ανοικτή την γραμμή παραγωγής για ανταλλακτικά. Από την πλευρά μας πιστεύουμε πως η κίνηση αυτή θα φέρει την Rieju μερικά βήματα μπροστά από πλευράς ποιότητας κατασκευής…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”