Gas Gas από την Rieju αφού δεν θα τα έχει η KTM!

Σχέδια σε τιμή ευκαιρίας…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2020

Η Rieju υπέγραψε συμφωνία με την Torrot Electric Europe αγοράζοντας τα βιομηχανικά σχέδια και την πνευματική τους ιδιοκτησία για τα δίχρονα Enduro, που έφτιαχνε ως τώρα η Gas Gas. Η Torrot Electric Europe είχε αποκτήσει την Gas Gas όταν εκείνη χρεωκόπησε, αναλαμβάνοντας και ένα μέρος των χρεών. Από την ώρα που η KTM εξαγόρασε την Gas Gas και μαζί και τα ηλεκτρικά της Torrot, οι μοτοσυκλέτες της Gas Gas και όλη η εξέλιξη της σειράς Endurocross έμειναν στον αέρα. Η KTM έκρινε πως δεν είχε να πάρει κάτι τεχνολογικά την Gas Gas και θα ήταν οικονομικά ασύμφορο να συνεχίσει να δουλεύει σε κάτι τελείως διαφορετικό.

Και το να πεταχτούν στα αζήτητα τα Endurocross βέβαια, ήταν επίσης αμαρτία και έτσι εδώ και μήνες η Torrot εκδήλωσε την επιθυμία της να δώσει τα σχέδια. Δεν έβαλε βέβαια αγγελία, αλλά το επικοινώνησε σε όλους όσους θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται και εξ αρχής ήταν η Rieju που δήλωσε το θερμότερο ενδιαφέρον. Η συμφωνία ήταν έτοιμη εδώ και μήνες έχοντας λύσει όλα τα διαδικαστικά θέματα και απλά περίμεναν την ολοκλήρωσή τους. Πλέον είναι και επίσημα ανακοινωμένο, πως η Rieju αναλαμβάνει τα EC 250 και 300 2T, όπως και το Ranger 300 και θα συνεχίσει την παραγωγή στο εργοστάσιό της στην Καταλονία. Πρόκειται για μία εγκατάσταση στην πόλη Figueres κοντά στα σύνορα με την Γαλλία, βοριοανατολικά στον χάρτη της Ισπανίας.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Rieju θα πουλά μοτοσυκλέτες Gas Gas με δικά της χρώματα και ονόματα. Το 2010 όταν η κρίση χτύπησε τα Ισπανικά εργοστάσια, είχαν ανταλλάξει μοντέλα. Η Rieju πουλούσε το EC250F με κινητήρα Yamaha και κατασκευή στην Gas Gas, και αντίστροφα τους έδινε το Tango 125 που η Gas Gas πουλούσε σαν Pampera 125… Η Rieju πουλούσε και το 450 που κατασκεύαζε η Sherco, και μάλλον θα κρατήσει το όνομα Marathon που είχε για εκείνο το Sherco για να το βγάλει σαν Ranger 300. Αν και είναι βέβαιο πως όλα τα υπόλοιπα ονόματα της Endurocross σειράς θα παραμείνουν.

εικόνα από τα παλιά, ένα Gas Gas με χρώματα Rieju...

Η διαφορά με την κατάσταση του 2010 είναι τεράστια. Κι αυτό γιατί τώρα η Rieju παίρνει στα χέρια της τα σχέδια και όλη την τεχνολογία και πρέπει να κατασκευάζει τις μοτοσυκλέτες, αντί απλά να τις ντύνει με τα δικά της χρώματα. Αυτό θα βοηθήσει και στην εξέλιξη των δικών τους, χειρότερων από κινέζικων, μοτοσυκλετών που πωλούσαν τόσο καιρό. Κάθε χρόνο τους βλέπουμε στην Eicma και κάθε χρόνο είναι οι ίδιοι με τις ίδιες μοτοσυκλέτες και την ίδια ποιότητα. Η εξέλιξη αυτή θα τους πάει μπροστά και ταυτόχρονα θα βοηθήσει να κρατηθεί μία σειρά enduro που δεν ήταν καθόλου κακή…

Βλέπετε μία τέτοια αγορά συμπεριλαμβάνει όλο το λεγόμενο “tooling”. Όταν κάποιος φτιάνει μία γραμμή παραγωγής, φτιάχνει και τα εργαλεία για την παραγωγή κάθε εξαρτήματος, καλούπια, ειδικές βάσεις για υπάρχοντα ρομποτικά και συνήθως απαιτούν τον ίδιο χρόνο που χρειάζεται για να φτιάξεις το ίδιο το μοντέλο. Αν και αυτή είναι μία απλοποιημένο πρόταση για να δώσει το μέγεθος της σημασίας του “tooling” καθώς κανένας κατασκευαστής δεν ξεχωρίζει τις διαδικασίες. Σχεδιάζοντας ένα νέο μοντέλο, ταυτόχρονα σχεδιάζεις και την γραμμή παραγωγής του, όχι πριν ή μετά…

Έτσι λοιπόν η Rieju γίνεται πλέον ιδιοκτήτης της γραμμής παραγωγής και την μεταφέρει στο εργοστάσιό της αυτούσια, πράγμα που σημαίνει πως οι ιδιοκτήτες των enduro της Gas Gas που είχαν μοτοσυκλέτες έως και το 2019, θα μπορούν πλέον να βρίσκουν ανταλλακτικά!

Το εργοστάσιο της Gas Gas και η γραμμή παραγωγής που υποτίθεται πως θα μείνει εκεί για πάντα, πράγματι συνεχίζει να εργάζεται στα νέα μοντέλα που θα δούμε το 2021 και στα trial. Ήδη όμως έχει γίνει μία πρώτη κουβέντα με την Sherco για εξ αγορά του εργοστασίου, που σημαίνει πως μόλις η KTM που έχει το 60% της Gas Gas, αποδεσμευτεί από τους υπάρχοντες χρονικούς περιορισμούς, θα μεταφέρει την γραμμή παραγωγής των trial στην Αυστρία και θα πουλήσει το εργοστάσιο στην Sherco…Δυναμώνοντας τον ανταγωνιστή της, ναι, μόνο και μόνο γιατί πιστεύει πως η απόσταση που τους χωρίζει είναι ήδη τεράστια.

O Jordi Riera, γενικός διευθυντής της Rieju είπε το αυτονόητο, πως η συμφωνία αυτή επιτρέπει την άμεση παρουσία της μάρκας στην αγορά των Enduro και με αριθμούς που μέχρι τώρα ήταν αδύνατο να πιάσουν από μόνοι τους. Ποντάρουν και στους υπάρχοντες ιδιοκτήτες φυσικά και για αυτό και υποσχέθηκαν να κρατήσουν ανοικτή την γραμμή παραγωγής για ανταλλακτικά. Από την πλευρά μας πιστεύουμε πως η κίνηση αυτή θα φέρει την Rieju μερικά βήματα μπροστά από πλευράς ποιότητας κατασκευής…

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!
MIT FCV Ducati 900SS Project
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και  κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

MIT FCV Ducati Project

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

MIT FCV Ducati Project

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.

MIT FCV Ducati Project