Honda CT 125 Hunter Cub - Στην Ευρώπη ανεπίσημα το σκληροτράχηλο crossover παπί

Μέσω ολλανδικής εταιρείας - Ως καινούργιο αλλά και μεταχειρισμένο
Honda CT125 Hunter Cub - ευρώπη
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

7/7/2025

Το Honda CT 125 Hunter Cub είναι ένα παπί φετίχ που δεν έρχεται επίσημα από τη Honda στις ευρωπαϊκές αγορές, ωστόσο μια εισαγωγική από την Ολλανδία κατάφερε να το φέρει και εδώ.

To Hunter είναι ένα όνομα με μακρά ιστορία στην γκάμα της Honda με το πρώτο σκληροτράχηλο παπί να κάνει την εμφάνισή του το 1961 για την αμερικάνικη αγορά, με τη Honda να τροποποιεί το παπί της ώστε να το κάνει πιο σκληροτράχηλο και κατάλληλο για κίνηση σε κακοτράχαλο τερέν, χωρίς ποδιά, με αυξημένες διαδρομές στις αναρτήσεις, ψηλά τοποθετημένο φιλτροκούτι -για να περνά μέσα από υδάτινα εμπόδια- αλλά προστασία για τον κινητήρα του.

Σήμερα στην γκάμα της εταιρείας υπάρχει το Honda CT 125 Hunter Cub, το οποίο δυστυχώς δεν είναι διαθέσιμο στις ευρωπαϊκές αγορές με την ιαπωνική εταιρεία να μην εκμεταλλεύεται την crossover/adventure μόδα που έχει κατακλύσει και τη δική μας ήπειρο. Ευτυχώς που στην ελληνική αγορά έχουμε πλέον το ASUS Cross X 125, για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ.

Honda CT125 Hunter Cub - ευρώπη

Το παπί "εργαλείο περιπέτειας" της Honda έρχεται εξοπλισμένο με ελαστικά διπλού προφίλ, τηλεσκοπικό πιρούνι με φυσούνες, ποδιά, και κάγκελα προστασίας / ενίσχυσης στην περιοχή του κινητήρα, ψηλή εξάτμιση, δισκόφρενα εμπρός-πίσω, ABS μπροστά, ψηλό τιμόνι, μεγάλη σχάρα, βαλιτσάκι στο αριστερό μέρος, και "snorkel" για την εισαγωγή αέρα, ενώ έχει και ελαφρώς μεγαλύτερες διαδρομές στις αναρτήσεις του έναντι του στάνταρ παπιού.

Η ολλανδική ιστοσελίδα "Four Stroke Barn" ισχυρίζεται ότι μάλλον είναι η πρώτη στην Ευρώπη που καταφέρνει να φέρει και να διαθέσει προς πώληση το CT 125 Hunter Cub ως καινούργιο αλλά και ως ελαφρώς μεταχειρισμένο. Στην ιστοσελίδα μπορείτε να βρείτε τρία παραδείγματα, με το ένα να έχει ήδη πωληθεί, ενώ το άλλο είναι μεταχειρισμένο με 5.127 χλμ. στο κοντέρ του. Όλα έχουν αγοραστεί απευθείας από την Ιαπωνία, με την τιμή του μεταχειρισμένου στα 3.950 ευρώ, χωρίς να έχει ταξινομηθεί. 

Η "Four Stroke Barn" αναφέρει ότι μπορεί να αναλάβει και την ταξινόμησή του, ενώ μπορεί να το αποστείλει όπου της ζητηθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εταιρεία έχει στην ιστοσελίδα της πολλούς ακόμη μικρού κυβισμού "θησαυρούς" και σίγουρα αξίζει να ρίξετε μια ματιά και εσείς.

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”