Honda - Συνεχίζει την εξέλιξη νέου επαναστατικού συστήματος αερόσακου

Επιπλέον πατέντες για αερόσακο που θα αποκολλάται από το δίκυκλο, αγκαλιάζοντας τον αναβάτη

motomagHonda – Συνεχίζει την εξέλιξη για σύστημα αερόσακου

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

5/3/2024

Πέρυσι, είδαμε τη Honda να καταθέτει πατέντες για ένα σύστημα αερόσακου, το οποίο θα αποκολλάται από το δίκυκλο όπου θα είναι εγκατεστημένο, αγκαλιάζοντας τον αναβάτη σε περίπτωση πτώσης και προστατεύοντάς τον. Τώρα νέες πατέντες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, δίνουν ακόμα περισσότερες πληροφορίες για το σωτήριο αυτό σύστημα, ενώ παράλληλα αποδεικνύουν ότι το Big H δουλεύει ακόμα πάνω σε αυτή την ιδέα.

Όπως συνέβη με το ABS και το Traction Control, οι αερόσακοι προέρχονται από τον κόσμο των αυτοκινήτων, όπου συνήθως περνάνε εντελώς απαρατήρητοι, μέχρι να χρειαστεί η συνδρομή τους. Σε αντίθεση με άλλα συστήματα ασφαλείας, τα οποία απαιτούν ενεργή συμμετοχή του οδηγού / αναβάτη, όπως για παράδειγμα να φορέσει τη ζώνη στα αυτοκίνητα, ή το κράνος στις μοτοσυκλέτες, οι αερόσακοι είναι ένα σημείο που δεν ζητά τίποτα απολύτως μέχρι την στιγμή της σύγκρουσης, όπου θα μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου θα φουσκώσει, προστατεύοντας τους επιβαίνοντες.

Honda – Συνεχίζει την εξέλιξη για σύστημα αερόσακου

Η Honda έχει από το 2007 εξοπλίσει τα Gold Wing με αερόσακο, αντίστοιχης φιλοσοφίας με των αυτοκινήτων. Για την ώρα η Honda δεν έχει υιοθετήσει κάποια αντίστοιχη λύση στις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της. Πέρυσι, είδαμε τις πρώτες πατέντες της εταιρείας, όπου γινόταν λόγος για έναν αερόακο νέου είδους, ο οποίος θα αποκολλάται και θα τυλίγει τον αναβάτη. Τώρα, ο Ιάπωνας κατασκευαστής κατέθεσε πιο λεπτομερή έγγραφα, τα οποία αφορούν το ίδιο σύστημα, δείχνοντας μας ότι η εξέλιξη συνεχίζεται, με στόχο την πιθανή ένταξή του στην παραγωγή.

Ο αερόσακος αυτός δεν θα είναι ορατός, ούτε να απαιτεί κάποια ενέργεια από τον αναβάτη όσο δεν χρειάζεται η συνδρομή του. Όταν ενεργοποιηθεί, έρχεται και αγκαλιάζει τον αναβάτη, αντίθετα από ότι συμβαίνει με την αντίστοιχη λειτουργία στο Gold Wing. Όπως βλέπουμε στα σχέδια, ο αερόσακος είναι τοποθετημένος στο πίσω μέρος του ρεζερβουάρ, κάτω από ένα κάλυμμα. Για την ενεργοποίησή του χρησιμοποιούνται αισθητήρες επιτάχυνσης, οι οποίοι μπορούν να ανιχνεύσουν πότε γίνεται σύγκρουση.

Μέχρι αυτό το σημείο, όλα θυμίζουν τα συστήματα αερόσακων που έχουμε συνηθίσει στα αυτοκίνητα. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο σημαντικές διαφορές. Η πρώτη είναι το σχήμα του αερόσακου, ο οποίος δεν μοιάζει με μπαλόνι, όπως αυτός των αυτοκινήτων. Αντιθέτως έχει διαμορφωθεί σε μορφή “W”, με τα εξωτερικά τμήματα να εκτείνονται κάτω από χέρια του αναβάτη, και το κεντρικό κομμάτι να καλύπτει το στήθος του. Όταν φουσκώνει έρχεται και αγκαλιάζει τον αναβάτη, κρατώντας τον όπως ένα σωσίβιο.

Η δεύτερη διαφορά είναι ότι, άπαξ και φουσκώσει, ο αερόσακος αποκολλάται από την μοτοσυκλέτα, και οι δύο τρόμπες που χρησιμοποιεί σφραγίζουν αυτόματα, ώστε να διατηρηθεί η πίεση στο εσωτερικό του. Όλα συμβαίνουν σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο, από την στιγμή που θα ανιχνευθεί η σύγκρουση, πριν ο αναβάτης φύγει από την θέση του. Οπότε, αν και όταν εκτοξευτεί από την μοτοσυκλέτα, ο αερόσακος παραμένει τυλιγμένος πάνω του και όχι στο όχημα. Θεωρητικά, το αποτέλεσμα είναι σαν να σου φορούν ένα γιλέκο με αερόσακο με... μαγικό τρόπο, ακριβώς πριν το ατύχημα, ενώ σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση το γιλέκο παραμένει αόρατο.

Η πιο πρόσφατη πατέντα της Honda γύρω από αυτό το σύστημα, ασχολείται με την περιπλοκότητα και τα ζητήματα που δημιουργεί η αποκόλληση του αερόσακου από τη μοτοσυκλέτα. Όπως βλέπουμε στα σχέδια, για να φύγει ο αερόσακος από την μοτοσυκλέτα, θα πρέπει η πίεση στο εσωτερικό του να είναι ίδια με αυτή στις δύο τρόμπες. Μην ξεχνάμε ότι το σχέδιο και η κατασκευή του θα πρέπει να έχουν σχετικά απλή μορφή, όχι μόνο για να παραμείνει το κόστος χαμηλά, αλλά και για να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος. Τα πολλά κινούμενα μέρη και ηλεκτρονικά, με τον χρόνο φθείρονται και ενέχουν κίνδυνο, ιδιαίτερα αν ο αερόσακος παραμείνει για πολλά χρόνια ανενεργός, να δημιουργήσουν ζητήματα ενεργοποίησής του.

Όπως συμβαίνει συνήθως με τις πατέντες που περιλαμβάνουν τεχνικά θέματα, δεν μπορείς να μαντέψεις πόσο κοντά είναι μία ιδέα στην παραγωγή, όμως η Honda μετρά ήδη αρκετές που περιλαμβάνουν το συγκεκριμένο σύστημα. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ασχολείται σοβαρά με την εξέλιξη του συστήματος. Τα πιθανά οφέλη στη μείωση τραυματισμών και θανάτων σε τροχαία ατυχήματα από μία τέτοια εφαρμογή θα είναι μεγάλα, βοηθώντας ταυτόχρονα το όραμα της Honda, η οποία έχει δηλώσει ότι θέλει να εξαλείψει τα θανατηφόρα ατυχήματα με αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες της μέχρι και το 2050. Μην ξεχνάμε όμως και τα εμπορικά οφέλη, που μπορούν επίσης να προκύψουν. Μία μοτοσυκλέτα που θα είναι πιο ασφαλής από τον ανταγωνισμό, θα έχει μεγάλη απήχηση στους αναβάτες που νοιάζονται για τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια τους.

Ετικέτες

τεχνολογία

αερόσακος

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]

Η ανωτερότητα των ηλεκτρικών κινητήρων που ευαγγελίζεται η εταιρεία σηκώνει συζήτηση - Όπως και το ρεκόρ που ισχυρίζεται

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/12/2025

Η Stark Future πραγματοποίησε ανάβαση στο υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, Los Ojos del Salado, φτάνοντας σε υψόμετρο 6.721 μέτρων με τον Ελβετό αναβάτη Jiri Zak επάνω στην ηλεκτρική Varg EX και διατυμπανίζει ότι έσπασε το ρεκόρ για την υψηλότερη ανάβαση με μοτοσυκλέτα που ανήκει στη Yamaha και τον Pol Tarres. Τα δεδομένα την διαψεύδουν.

Εν συντομία: Υπάρχει ένα κωνικό ηφαίστειο που προσφέρεται για αναβάσεις οχημάτων εξαιτίας της ομαλότητάς του και τις εύκολης προσέγγισης με αυτοκίνητο μέχρι περίπου τα 5.000 μέτρα. Εδώ και μία εικοσαετία, 9 στους 10 που θέλουν να σπάσουν το συγκεκριμένο ρεκόρ, επιλέγουν το συγκεκριμένο βουνό και σε ότι αφορά τις μοτοσυκλέτες κολλάνε σε ένα σημείο της σάρας που βυθίζει την μοτοσυκλέτα και έτσι κανείς δεν έχει σπάσει το όριο των 7.000 μέτρων, ενώ είναι αρκετά εύκολο (συγκριτικά και μόνο η λέξη "εύκολο") να φτάσουν στα 6.500 μέτρα.

Ο Tarres επιχείρησε με Tenere και έκανε ρεκόρ δικύλινδρων αλλά επιχείρησε και με YZ450 και έφτασε ψηλότερα από όλους. Εκείνο το ρεκόρ ΔΕΝ έχει σπάσει ακόμη. Η Yamaha το έχει επικοινωνήσει και διάφοροι οργανισμοί καταγραφής ρεκόρ περιμένουν ακόμη να το πιστοποιήσουν. Διασημότερος όλων είναι τα Guiness φυσικά που δεν τα βρήκαν με την Yamaha στην δήλωση του ρεκόρ και δεν έχουν συμπεριλάβει στην λίστα τους την προσπάθεια του Tarres. Η Stark Varg ποντάρει ότι θα μπει στην λίστα αυτή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το YZ450 της Yamaha δεν έχει φτάσει ψηλότερα. Αν η Stark Varg έκανε λόγο για ρεκόρ ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, δεν θα ήταν πρόβλημα. Δηλώνοντας πως έχει πάει ψηλότερα από όλους και μάλιστα πως αυτό συνέβη γιατί δεν έχει τα "προβλήματα των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε μεγάλα υψόμετρα" είναι ένα σημαντικό ατόπημα.

Ακόμη και αν οι Ισπανοί δεν θέλουν να υπολογίσουν το ρεκόρ του YZ450, υπάρχει άλλο ρεκόρ μόλις 40 μέτρων που αναγνωρίζεται και από τα Guiness με μόλις διψήφια διαφορά, οπότε ο τονισμός της προσπάθειας ως κάτι που μόνο μία ηλεκτρική μπορεί να κάνει είναι διπλά άτοπος.

Πιο αναλυτικά:

Το μόνο σίγουρο πως ανεβαίνοντας αναπνέει ένας κινητήρας δυσκολότερα. Έχουμε φτάσει εντός Ελλάδας τα 2.810 με τέσσερις μοτοσυκλέτες, ΤΕΥΧΟΣ #625 Δεκέμβριος 2021, και τα 1.301 κυβικά δεν είχαν κανένα θέμα, τα μικρότερα είχαν χάσει λίγη από την δύναμη τους.

Στο Νεπάλ οδηγώντας στα 5.200 μέτρα το πρόβλημα των 400 κυβικών ήταν ακριβώς το ίδιο με πριν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Δεν έχουμε οδηγήσει πάνω από τα 6.000 μέτρα εδώ στο MOTO, αλλά το μόνο σίγουρο, μιλώντας και με τον Tarres, είναι πως κάθε 100 μέτρα είναι και σημαντική η διαφορά ιδιαίτερα αν μιλάμε για ταχεία άνοδο, όπως συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση που απαιτεί δηλαδή μπόλικο γκάζι.

Τα ψηλά βουνά είναι απαιτητικά με τα μέλη των αποστολών να χρειάζονται εβδομάδες σταδιακής προσαρμογής για να εγκλιματιστούν στην οροσειρά των Άνδεων. Ακόμη και με την απίστευτη φυσική κατάσταση των κορυφαίων αθλητών τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το μεγάλα υψόμετρα μπορούν να λυγίσουν τους περισσότερους ανθρώπους με την “ασθένεια του υψομέτρου” να είναι μόνιμος σύντροφος για τις ομάδες που επιχειρούν σε αυτά. Χιονοπτώσεις, κατολισθήσεις, ισχυροί άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, απότομές κόψεις, παγωμένα τμήματα και σάρες περιπλέκουν την αναζήτηση και τελική επιλογή βέλτιστης διαδρομής. Ξεκινώντας από το Καταφύγιο Murray στα 4.522 μέτρα, οι δυσκολίες των εγχειρημάτων αυτών είναι δυσκολότερες από όσο οι περισσότεροι φανταζόμαστε.

Το πνεύμα της δημοσίευσης δεν είναι να μειωθεί καμία από τις απόπειρες που καταβάλλουν κατασκευαστές και εταιρείες, επιτυχημένες ή όχι, αλλά μια διευκρίνηση στο τι έχει έως τώρα επιτευχθεί, το οποίο είναι και αντίθετο με τους ισχυρισμούς της Stark Varg για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

Το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου διατηρεί ο Pol Tarres από το 2024 όταν στο πλαίσιο της αποστολής της Yamaha, ανέβηκε έως τα 6.756 μέτρα με ένα cross country YZ450FX, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 6.546 μέτρων που είχε κάνει ο Jiri Zak με ένα ΚΤΜ 450 τo 2020.

Στην ίδια αποστολή ο Ισπανός αναβάτης επέκτεινε το ήδη δικό του ρεκόρ ανάβασης σε υψόμετρο για πολυκύλινδρη μοτοσυκλέτα από τα 6.157,5 μετρά (Yamaha Tenere 700 - 2022), στα 6.677 μέτρα, ξανά με ένα Yamaha Tenere 700.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ένα ρεκόρ δεν καταγράφεται μονάχα από τα Guiness Records καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία και οι διαδικασίες της δεν είναι ο μοναδικός "θεματοφύλακας" ρεκόρ στον κόσμο.

Σύμφωνα με αυτήν πάντως, το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε ποτέ με μοτοσικλέτα είναι τα 6.639 μέτρα και καταγράφηκε από τους Francisco Rencoret, Max Rencoret και Tomás Rencoret, στις 25 Νοεμβρίου 2025, με την ομάδα (πατέρας και δύο γιοι) να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες τους έως τα 6.639,976 μέτρα, πάλι στο Ojos del Salado, το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, χωρίς να γίνεται αναφορά στις μοτοσυκλέτες.

Η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του εγχειρήματος από το τμήμα marketing της Stark Future είναι τουλάχιστον προβληματική, παρουσιάζοντας την ανωτερότητα των ηλεκτροκινητήρων έναντι των συμβατικών, εσωτερικής καύσης, λόγω της μη εξάρτησης τους από την περιεκτικότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε οξυγόνο που χρειάζεται ο θερμικός κινητήρας για να λειτουργήσει σωστά κατά την καύση του μίγματος. Τι κάνει δηλαδή νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Την ίδια στιγμή η Starl Varg φυσικά και “ξεχνάει” να αναφερθεί στα ζητήματα αυτονομίας και ανεφοδιασμού της μοτοσυκλέτας της, το ντύσιμο των μπαταριών με αλουμινοκουβέρτες (φαίνεται στις φωτογραφίες) για την διατήρηση της θερμότητας που απαιτείται ώστε λειτουργούν οι μπαταρίες και κυρίως το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου, αλλά για την καλύτερη επίδοση ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έως τώρα. Χώρια που για να φτάσει εκεί η ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα χρειάστηκαν άλλα οχήματα με θερμικούς κινητήρες για να τη μεταφέρουν εκεί πάνω, αλλά και για να την φέρουν ξανά κάτω... Άρα για ποια ακριβώς "νίκη" των ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών μοτοσυκλετών υπερηφανεύεται;

Ακόμα και άγοντας όμως την ανάβαση του Tarres με το YZ450FX -το ρεκόρ περιμένει επικαιροποίηση- είναι όντως τόσο μεγάλη επιτυχία για ένα αγωνιστικό enduro, ακόμα και εάν αυτό είναι ηλεκτρικό, το να ξεπεράσει ένα μεσαίο on-off για μόλις 44 μέτρα;