Το 2020 η Honda ξεκίνησε τη διάθεση στην τοπική αγορά της Ιαπωνίας 150 καινούριων ανταλλακτικών για την θρυλική VFR 750 R (RC 30) και τώρα τα ανταλλακτικά αυτά είναι διαθέσιμα και για την αγορά της Ευρώπης. Ίσως ακούγεται ως μια απλή διοικητική απόφαση, όμως στην πραγματικότητα είναι μια πολύ σπουδαία είδηση, καθώς μαζί με την αντίστοιχη απόφαση της Kawasaki να ξαναφτιάξει την κεφαλή του πρώτου αερόψυκτου Ζ 900, σηματοδοτεί μια νέα εποχή, όπου οι άνθρωποι των εργοστασίων αντιλαμβάνονται πλέον το χρέος που έχουν προς την ιστορία της εταιρείας τους και το πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσουν ζωντανή αυτή την ιστορία για τις επόμενες γενιές ως πηγή έμπνευσης.
Τόσο στην περίπτωση της Kawasaki, όσο και τώρα στην περίπτωση της Honda, η διαδικασία για να δημιουργηθούν ξανά ανταλλακτικά παλαιότερων μοντέλων δεν ήταν καθόλου εύκολη και φτηνή υπόθεση – ούτε καν για τα ίδια τα εργοστάσια που έχουν στα χέρια τους τα πρωτότυπα σχέδια. Ειδικά στην περίπτωση της Honda VFR 750 R RC 30, τα καλούπια (οι μήτρες) των περισσότερων εξαρτημάτων είχαν καταστραφεί, είτε από το πέρασμα του χρόνου λόγω γήρανσης του υλικού που είχαν κατασκευαστεί, είτε από τον τρόπο αποθήκευσής τους. Επίσης η Honda είχε κάνει αρκετές αλλαγές και βελτιώσεις σε κάποια εξαρτήματα από το 1997 έως το 1991 που διήρκησε η παραγωγή της RC 30, με αποτέλεσμα το εξάρτημα να μην έχει το ίδιο ακριβώς σχήμα με εκείνο των πρωτότυπων σχεδίων.
Έτσι για την επαναδημιουργία των ανταλλακτικών έπρεπε να φτιάξουν νέα σχέδια και φυσικά να κατασκευάσουν από την αρχή τα καλούπια τους.
Ούτε όμως αυτό ήταν εύκολη υπόθεση, διότι η RC 30 ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό χειροποίητη μοτοσυκλέτα και κατασκευαζόταν σε μια μικρή γραμμή παραγωγής μέσα στις εγκαταστάσεις του HRC, όπου εξειδικευμένοι εργάτες (οι περισσότεροι μηχανολόγοι πανεπιστημιακής μόρφωσης) όχι μόνο συναρμολογούσαν τα εξαρτήματα, αλλά ταυτόχρονα αποτελούσαν και μέρος του ποιοτικού ελέγχου, διορθώνοντας με το χέρι το παραμικρό σφάλμα που είχε κάποιο εξάρτημα.
Όπως καταλαβαίνετε, δεν αρκούσε να πάρουν μια RC 30 και να την περάσουν από ένα 3D scanner, αντιγράφοντας ψηφιακά τα εξαρτήματά της. Έπρεπε να κάνουν μακροχρόνια έρευνα με τους ιδιοκτήτες RC 30 των ιαπωνικών και ευρωπαϊκών λεσχών για να βεβαιωθούν πως τα νέα εξαρτήματα θα ταιριάζουν άψογα σε όλες τις RC 30 και όχι μόνο σε εκείνη που έχουν στο μουσείο τους. Όπως επίσης έπρεπε να καλέσουν πίσω όλους τους “εργάτες” και τους σχεδιαστές του HRC που δούλεψαν πάνω στην RC 30 και με την εμπειρία και την γνώση τους να κατευθύνουν τη διαδικασία κατασκευής των νέων εξαρτημάτων.
Όπως βλέπουμε δηλαδή, η απόφαση της Honda δεν είναι καθόλου – μα καθόλου – φτηνή υπόθεση και σίγουρα δεν πρόκειται να “κονομήσουν” πουλώντας ανταλλακτικά για RC 30. Ακριβώς γι΄αυτό είναι και τόσο – μα τόσο – σημαντική, διότι στις μέρες είναι πλέον εξαιρετικά σπάνιο να βλέπεις μεγάλες εταιρείες να επενδύουν χρήματα στην ιστορία τους και όχι να βγάζουν χρήματα από την ιστορία τους (βλέπε neo-retro, modern-classics κ.τ.λ.).