Η Akrapovič γιορτάζει: 30 χρόνια στην κορυφή!

Άνοιξη 2021 – Συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/4/2021

Την Άνοιξη του 1991, ο Igor Akrapovič ξεκινά τις εργασίες του σε ένα μηχανουργείο μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από τα σημερινά κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Ivančna Gorica. Είναι μία μαγευτική τοποθεσία, απόλυτα ήρεμη, που την ηρεμία διακόπτει ένας υπόκωφος ήχος που συχνά – πυκνά βγαίνει από το δυναμόμετρο όταν ανοίγει ο εξαερισμός για να αναπνεύσει ο τεράστιος θάλαμος. Στους δρόμους τριγύρω από το κτήριο του τμήματος έρευνας κι εξέλιξης θα ακούσεις επίσης το χαρακτηριστικό ουρλιαχτό μίας Akrapovič, από τις εκατοντάδες δοκιμές που πραγματοποιούνται κάπου κοντά. Πινακίδα δεν θα δεις, για να μην σταματούν όσοι κάνουν βόλτες στην περιοχή και ζητούν να μπουν στον χώρο για να βγάλουν μία φωτογραφία. Η μυστικοπάθεια είναι αρετή για την Akrapovič, προστατεύοντας τα μυστικά των μεγαλύτερων κατασκευαστών που τους στέλνουν τις μοτοσυκλέτες πριν βγουν στην παραγωγή, ή ακόμη καλύτερα τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. Κι εμείς άλλωστε διοργανώναμε μήνες την διπλή επίσκεψή μας, την δεύτερη στην ιστορία του περιοδικού, τόσο στο R&D όσο και στο εργοστάσιο μαζί με την TECNO MOTO την ελληνική αντιπροσωπεία - που φέτος γιορτάζει 35 χρόνια ζωής, όπως και το ΜΟΤΟ άλλωστε. Μία σειρά άρθρων που αξίζει να αναζητήσετε.

Η Akrapovič αυτές τις ημέρες συμπληρώνει 30 χρόνια παρουσίας με την ιστορία του Igor να ξεκινά βέβαια πολύ πιο πριν από αυτό. Ο Igor ήταν ένας αγωνιζόμενος που ταυτόχρονα βελτίωνε αγωνιστικές μοτοσυκλέτες σε μία εποχή που το όριο των κινητήρων το ανακάλυπτε ο βελτιωτής και αποτελούσε μαγική συνταγή να ταιριάξεις αξιοπιστία και ιπποδύναμη. Η επιτυχία του Igor ήταν τέτοια που στο τέλος πήγαιναν σε εκείνον ακόμη και οι ανταγωνιστές του στο πρωτάθλημα! Αυτό ήταν και το έναυσμα να ξεκινήσει επαγγελματικά εκείνο με το οποίο ήταν περισσότερο παθιασμένος από όλα, την τεχνολογία και την εξέλιξη των μοτοσυκλετών.

Οι εξατμίσεις ήταν εκείνες στις οποίες ο Igor Akrapovič είδε την μεγαλύτερη ευκαιρία να αναδειχτεί καθώς ο ανταγωνισμός από άλλους κατασκευαστές ήταν σχεδόν ανύπαρκτος. Επικεντρώθηκε στις αγωνιστικές εφαρμογές και έχτισε την φήμη του μέσα από το σκληρότερο πεδίο, τους αγώνες. Η σχεδόν καθολική επικράτηση που γνώρισε εκεί, τον οδήγησε γρήγορα να επεκταθεί στις μοτοσυκλέτες παραγωγής αλλά και στα αυτοκίνητα.

Σήμερα, τρεις δεκαετίας μετά από όλα αυτά, η εταιρεία έχει δύο ξεχωριστές εγκαταστάσεις στην Σλοβενία απασχολώντας 1,300 εργαζομένους. Ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, οι κεντρικές εγκαταστάσεις στην Ivančna Gorica περιλαμβάνουν κι ένα από τα πλέον εξελιγμένα χυτήρια τιτανίου στον κόσμο. Η χύτευση τιτανίου δεν είναι εύκολη υπόθεση και το επίπεδο της Akrapovic είναι τέτοιο που έχει φτάσει σε σημείο να δημιουργεί υλικά ακόμη και για χειρουργικές επεμβάσεις, περισσότερο από την ανάγκη να βοηθήσει και όχι για επαγγελματικούς λόγους. Μία άγνωστη προς το ευρύ κοινό πρακτική του ιστορικού αυτού εργοστασίου. Υπάρχει επίσης δυναμόμετρο αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών καθώς κι ένα ρομπότ που χρησιμοποιείται για να «οδηγεί» τις μοτοσυκλέτες στο δυναμόμετρο για ορισμένες πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες που απαιτούν μεγάλο χρόνο παραμονής στην σέλα. Υπάρχει επίσης εργαστήριο μεταλλουργίας, το τμήμα R&D και το αγωνιστικό τμήμα που παράγει τις εξατμίσεις για τα MotoGP -για παράδειγμα- απευθείας εκεί. Η μαζική παραγωγή ξεκινώντας από την δημιουργία των σωλήνων σε μία πατέντα που είναι ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της Akrapovic, γίνεται εξ ολοκλήρου στο μεγάλο εργοστάσιο στο Črnomelj.

Η αύξηση της ζήτησης αλλά και της τεράστιας γκάμας απαιτούσε την δημιουργία ενός νέου εργοστασίου, παράλληλα με την αύξηση των χώρων του R&D κι έτσι σχεδιάστηκε η επέκταση σε μία διαφορετική τοποθεσία που εξυπηρετεί και τις ανάγκες της εξαγωγικής δραστηριότητας. Η καρδιά της Akrapovič παραμένει πάντα το αγωνιστικό της τμήμα στο οποίο επενδύει αδιάκοπα, από την στιγμή που οι αγώνες είναι και το βασικό πεδίο όπου στηρίζει την εξέλιξή της. Όχι μόνο αυτό, αλλά πλέον οι αγώνες χρειάζονται την Akrapovič από την στιγμή που οι ομάδες στηρίζονται στην Σλοβένικη εταιρεία για την εξέλιξη του συγκεκριμένου τομέα των κινητήρων, που προσφέρεται ως μία κανονική υπηρεσία. Η πρώτη νίκη για την Akrapovič σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν το 1997 στο WSBK με αναβάτη τον Akira Yanagawa (Kawasaki).

Λίγο αργότερα, το 2000, ήρθε και το πρώτο πρωτάθλημα με αναβάτη τον Colin Edwards σε Honda που φορούσε Akrapovič και οι επιτυχίες αυξήθηκαν από τότε φτάνοντας σε καθολικό σχεδόν βαθμό:

«Κάποτε βελτίωνα μοτοσυκλέτες και χρησιμοποιούσα τα χρήματα για να μπορέσω να πάρω μέρος σε αγώνες. Η βελτίωση ήταν για εμένα σχεδόν το ίδιο ενδιαφέρουσα με την αγωνιστική συμμετοχή κι έτσι ήταν φυσικό επακόλουθο να αγοράσω τον πρώτο κουμπαδόρο. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Βλέπω την ιστορία της εταιρείας να απλώνεται σε τρεις δεκαετίας, ιδιαίτερα της αγωνιστικής μας πορείας, με μεγάλη περηφάνια, γιατί οι αγώνες είναι το πιο σκληρό πεδίο δοκιμών για ένα προϊόν» - τονίζει ο Igor Akrapovič, σε ένα σύντομο μήνυμα για την συμπλήρωση τριάντα ετών.

Σήμερα η εταιρεία έχει κερδίσει 140 τίτλους και έχει αποκλειστικές συνεργασίες με πολλές ομάδες σε FIM MotoGP, FIM WorldSBK, FIM MXGP, FIA WEC, και DTM, Isle of Man TT, 24 Hours Nürburgring, 24 Hours of Le Mans, 24 Hours of Daytona, στο Dakar Rally, και πολλά ακόμη.

Η μεγάλη αυτή αγωνιστική ενασχόληση έχει οδηγήσει και σε ορισμένες εκπληκτικές εξατμίσεις μαζικότερης παραγωγής, που με την σειρά τους έφεραν 14 βραβεία Red Dot με κορυφαία το best of the Best για τον σχεδιασμό της εξάτμισης τιτανίου της Ducati 1199 Panigale, το 2014.

«Από την πρώτη στιγμή το όραμα της εταιρείας και η φιλοσοφία της έχουν μείνει απαράβατα, συνεχίζουμε να επικεντρωνόμαστε στην εξέλιξη ενός άψογου αποτελέσματος, να εφαρμόζουμε καινοτομίες, έρευνα, και τις πλέον σύγχρονες τεχνικές και υλικά. Η έμφυτη περιέργεια και η ανάγκη για εξέλιξη μας δίνουν ώθηση να αναζητούμε λύσεις για συνεχή βελτίωση και αναβάθμιση. Η εξέλιξη δεν έχει όρια για η τεχνολογία μπορεί πάντα να πάει ένα βήμα πιο κάτω» συνεχίζει ο Igor στο μήνυμά του.

Για να γιορτάσουν τα τριάντα χρόνια, εξέλιξαν δύο ξεχωριστές εξατμίσεις της σειράς Evolution Line (Titanium) που θα υπάρχουν μόνο σε 30 κομμάτια: Για Kawasaki Ninja ZX-10RR / ZX-10R και την Ferrari F8 Tributo.

Παράλληλα έχουν δημιουργήσει και ένα microsite για τα 30 χρόνια Akrapovic που μπορείτε να βρείτε εδώ

Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640 χλμ./ώρα! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!

Το ρεκόρ σε δύο ρόδες είναι 605,697 χλμ./ώρα
Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640χ.α.ω! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Το ρεκόρ ταχύτητας της FIM θα προκαλέσει στις 23 Αυγούστου ο 57χρονος Chris Rivas με στόχο να αγγίξει τα 400 μίλια. Είναι το όριο που θεωρητικά θα του επιτρέψει να δει το ρεκόρ του να ζει για πολλά χρόνια, ένα στρογγυλό νούμερο για τους Αμερικανούς, εξωφρενικό για οχήματα σε δύο ρόδες.

Οι Streamliner μοτοσυκλέτες, κανονικοί πύραυλοι εδάφους – εδάφους, έχουν δεκαετίες εξέλιξης στο ίδιο σημείο, την ατελείωτη έκταση της ερήμου Bonneville όπου το προηγούμενο ρεκόρ που γράφτηκε το 2010, σταμάτησε στα 376,156 μίλια ανά ώρα. Αυτό μεταφράζεται σε 605,697 χ.α.ω από την Suzuki Hayabusa 2600 του Rocky Robinson.

Με την σειρά του ο Robinson είχε καταρρίψει το ρεκόρ του 2009 που είχε φτάσει τότε στα 367.382 μίλια ανά ώρα ή αλλιώς στα 591.244 χ.α.ω με μία BUB Seven Streamliner.

Οι ίδιοι θέλουν τώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω καθώς τα ρεκόρ αυτά υποστηρίζονται από τους μηχανικούς και τις εταιρείες βελτιώσεων οπότε ακόμη και η προσπάθεια, μεταφράζεται σε προβολή και εντάσσεται στον στόχο.

Ο Chris Rivas είναι πρώην αγωνιζόμενος Dragster και προπονητής της κόρης του Cayla που αποδεικνύει με μία σειρά από ρεκόρ πως είχε την σωστή καθοδήγηση.

Θα προσπαθήσει να φτάσει στα 400 μίλια με μία BUB Seven Streamliner που κινείται από έναν V-4, 2.997 κυβικών με δύο τούρμπο.

Ο Rivas είναι γνωστός στις ΗΠΑ καθώς κατέχει διάφορα εθνικά ρεκόρ με πιο χαρακτηριστικό της ταχύτερης H-D στα 39,68 χ.α.ω ενώ η σχέση του με την Harley-Davidson κρατά από το μακρινό 1992.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις Streamliner φυσικά που απαιτούν έναν τελείως διαφορετικό χειρισμό και σχεδιάζονται πάνω στον αναβάτη.

Ο Rivas με το ζόρι θα χωρά στην σέλα – χώρο οδήγησης, όπου αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς ξαπλώνει πίσω με τα πόδια εμπρός. Μία ζώνη επτά σημείων τον κρατά στο κλουβί και μία πυρίμαχη στολή εξασφαλίζει λίγο χρόνο έως την παρέμβαση των διασωστών σε περίπτωση που πάει κάτι λάθος.

Ωστόσο ο Cris Rivas επιμένει πως αυτή η μορφή αγώνων και σε αυτό το επίπεδο, είναι η ασφαλέστερη που μπορεί κανείς να δοκιμάσει.

Εκείνο βέβαια που δεν λέει, είναι πως για να φτάσει να στηρίζεται επάνω του μία προσπάθεια εκατομμυρίων, έχει περάσει από πολλούς πιο επικίνδυνους αγώνες.