Η επιστροφή των δίχρονων κινητήρων στους αγώνες

Το συνέδριο της F1 που μπορεί να μας γλιτώσει
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/1/2020

Όλη η ιστορία που αφορά την επιστροφή των δίχρονων κινητήρων ξεκίνησε τον Νοέμβριο. Ο τεχνικός διευθυντής της Formula 1 κύριος Pat Symonds, μιλώντας στο συνέδριο του  Motorsport Industry Association's Energy-Efficient Motorsport, ξεκαθάρισε πως η απόφαση που πήραν ώστε τα αυτοκίνητα της F1 να έχουν μηδενικές εκπομπές ρύπων έως το 2030, θα επιβάλλει ριζικές αλλαγές στους κινητήρες τους. Συμπλήρωσε δε, πως η επόμενη γενιά τετράχρονων κινητήρων  της F1 θα είναι πιθανόν και οι τελευταίοι. Με το πρωτάθλημα της FormulaE να έχει ήδη εξασφαλίσει τηλεοπτική προβολή, αλλά και οικονομική υποστήριξη από μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες (βλ. Audi) το μυαλό μας πάει αμέσως στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα σωστά; Κι όμως όχι! Όπως ξέρουμε, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα όχι μόνο δεν αποτελούν λύση για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά αντιθέτως θα το καταστρέψουν μια ώρα γρηγορότερα! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη οικολογική απάτη που προωθούν λυσσαλέα οι πολιτικοί, είτε από την πραγματική πίεση που δέχονται οι οικονομίες τους λόγω της μείωσης των αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων, είτε από καθαρή βλακεία. Πάνω σε αυτή την βλακεία και ασχετοσύνη των πολιτικών περί οικολογίας και ηλεκτρικών οχημάτων πάτησαν οι άνθρωποι της F1 για να σώσουν τον κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το κλειδί είναι πως έβαλαν ως στόχο τα αυτοκίνητα της F1 να έχουν σχεδόν μηδενικό αποτύπωμα CO2 και όχι απλώς να έχουν μηδενικές εκπομπές ρύπων CO2. Αυτή η  διαφορά μεταξύ μηδενικού αποτυπώματος και μηδενικής εκπομπής ρύπων την καταλαβαίνουν ΜΟΝΟ όσοι είναι πραγματικοί οικολόγοι και όχι ψευτο-οικολόγοι. Έτσι έχοντας απόλυτα επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία πως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν το διπλάσιο αποτύπωμα CO2 σε σχέση με τα σημερινά  υβριδικά (με τετράχρονο κινητήρα) αυτοκίνητα της F1 (λόγω των εκπομπών ρύπων που παράγονται κατά την διαδικασία κατασκευής των μπαταριών τους) ο κύριος Pat Symonds είπε πως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα δεν πρόκειται να αποτελέσουν λύση για την επίτευξη του στόχους τους.

Μια ρεαλιστική λύση είναι η δημιουργία μιας νέας γενιάς κινητήρων εσωτερικής καύσης μεν, αλλά όχι συμβατικών ορυκτών καυσίμων. Τα καύσιμα αυτά (έφερε ως παράδειγμα το υδρογόνο, αλλά κι αυτό έχει εκ φύσεως σοβαρότατα προβλήματα παραγωγής και αποθήκευσης) θα είναι εργαστηριακά κατασκευασμένα (συνθετικά) και θα μπορούσαν να προσφέρουν την απαραίτητη λίπανση στους δίχρονους κινητήρες χωρίς να παράγουν κατάλοιπα καύσης όπως τα σημερινά διχρονόλαδα. Έτσι κι αλλιώς η αξιοπιστία δεν είναι προτεραιότητα στους αγώνες της F1 και το κόστος ενός δίχρονου είναι απείρως φτηνότερο από ενός τετράχρονου με πνευματικές βαλβίδες. Γιατί δίχρονοι αντί για τετράχρονοι; Διότι με τα μισά κυβικά παράγουν διπλάσιους ίππους (παράγουν έργο σε κάθε κίνηση του εμβόλου προς τα κάτω) οπότε θεωρητικά θα πετύχουν υψηλές επιδόσεις χωρίς να ξεπεράσουν τα επίπεδα κατανάλωσης καυσίμου των σημερινών V6 biturbo των 1600 κυβικών. Για την Formula 1 οι δίχρονοι κινητήρες θα είναι κάτι εντελώς πρωτόγνωρο, όμως αν δούμε να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο στα MotoGP (να ξαναγίνουν δηλαδή GP 500) θα είναι μια... επιστροφή στο μέλλον. Βέβαια το πόσο εύκολα θα χωράνε μέσα σε μια μοτοσυκλέτα όλα τα παρελκόμενα που θα χρειάζονται οι νέοι δίχρονοι κινητήρες μένει να απαντηθεί. Σε κάθε περίπτωση θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε, αν η πραγματική επιστήμη θα καταφέρει να μειώσει το αποτύπωμα CO2 των οχημάτων ή αν η προπαγάνδα των ψευτο-οικολόγων και των πολιτικών επιβάλλουν δια νόμου τα ρυπογόνα ηλεκτρικά οχήματα.      


 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”