Η ηλεκτρική Zeus της Curtiss

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/7/2019

Την ώρα που το ΜΟΤΟ βρίσκεται στην χώρα των καουμπόηδων και σας μεταφέρει αποκλειστικά τις πρώτες εντυπώσεις από την Livewire της Harley Davidson, μια ακόμη εταιρεία προτείνει τη δική της ηλεκτρική εκδοχή. Η Curtiss, ή Confederate όπως λεγόταν μέχρι το 2017, έχει κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα στην ηλεκτροκίνηση. Το κεφαλαίο για την έρευνα και εξέλιξη σε αυτόν το τομέα, το εξασφάλισε απ' τη δημιουργία της τελευταίας μοτοσυκλέτας της με κινητήρα εσωτερικής καύσης, την Warhawk, που είναι μια χειροποίητη hot rod η οποία κυκλοφόρησε σε μόλις 35 μονάδες με κόστος 105.000 δολάρια.

Το 2018, η Curtiss παρουσίασε την πρώτη πρωτότυπη ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα, την Hera (Ήρα). Τώρα, ένα χρόνο αργότερα, το concept πήρε “σάρκα και οστά”, αλλάζοντας τόσο εμφάνιση όσο και όνομα. Πλέον η Ήρα μπήκε στο χειρουργικό τραπέζι και έγινε Zeus (Δίας), καθώς η αλλαγή δεν ήταν μόνο στο όνομα αλλά και σε πολλούς άλλους, πιο ουσιαστικούς τομείς. Αρχικά, το πλαίσιό της άλλαξε ριζικά και πλέον είναι ατσάλινο σωληνωτό. Το πιρούνι είναι τύπου girder και ακολουθεί την αρχιτεκτονική του πλαισίου. καθώς αποτελείται από σωλήνες κράματος αλουμινίου 6061. Το ψαλίδι είναι και αυτό σωληνωτό και κατασκευασμένο απ’ το ίδιο κράμα, όπως και το πιρούνι ώστε να διατηρηθεί το βάρος όσο το δυνατόν πιο χαμηλά.

Στον ηλεκτρικό κινητήρα υπάρχουν αντίστοιχα πολλές αλλαγές, κυρίως στην διάταξη των μπαταριών. Συγκριτικά πάντα με την Hera, οι μπαταρίες του Zeus είναι κυλινδρικές αντί για ορθογώνιες. Επίσης, είναι τοποθετημένες κατά μήκος της μοτοσυκλέτας με κάθε μια απ’ αυτές να έχει μικρότερη κλίση θυμίζοντας διάταξη V8 από κινητήρα εσωτερικής καύσης, κάτι που υπερτονίζεται και απ' τις ψύκτρες τους. Όλες αυτές οι αλλαγές έγιναν ώστε η Curtiss να τιμήσει τον Glenn Curtiss, δημιουργό της πρώτης αμερικάνικης V2 μοτοσυκλέτας αλλά και μιας V8, με την οποία έσπασε το ρεκόρ ταχύτητας, το 1907 με 196km/h τελική ταχύτητα.

Ο κινητήρας που τροφοδοτούν με ρεύμα οι μπαταρίες, είναι ο P400 R της YASA και όχι της Zero Motorycles, που αρχικά είχε ακουστεί ότι θα συνεργαστεί με την Curtiss. Ζυγίζει μόλις 24 κιλά και παράγει 214hp αιχμής, ένα νούμερο πραγματικά εντυπωσιακό αλλά τελείως πλασματικό καθώς ισχύει μόνο για την εκκίνηση, ενώ έπειτα η ιπποδύναμη περιορίζεται στους 100 ίππους. Η μέγιστη τιμή της ροπής του P400 R φτάνει στιγμιαία τα 37,7kgm, όμως έπειτα περιορίζεται στα 20kgm. Οι ζάντες είναι 18 ιντσών εμπρός και πίσω και είναι κατασκευασμένες από carbon. Για όσους θέλουν να αποκτήσουν την Zeus, θα πρέπει να έχουν διαθέσιμο το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 75.000 δολαρίων (περίπου 66.700 ευρώ) στον τραπεζικό τους λογαριασμό. Τόσα ζητά η Curtiss από όσους θέλουν να κάνουν δική μια μοτοσυκλέτα, που αποτελεί φόρο τιμής στον Glenn Curtiss, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μια σοβαρή επιλογή ανάμεσα στις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες υψηλών επιδόσεων, όπως αντίστοιχα είναι και η Vector της Arc. Το κόστος της Livewire απ’ την άλλη είναι περίπου το μισό απ’ αυτό της Zeus και είναι ένας απ’ τους πολλούς άσσους που κρύβει η πρώτη ηλεκτρική Harley Davidson, της οποία τα μυστικά θα αναλύσουμε στο τεύχος του Αυγούστου του ΜΟΤΟ.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…