Η παράξενη ιστορία μιας πορτοκαλί Honda CB 750

Την αποκαλούν “The Orange Bike” και έγινε διάσημη κατά λάθος!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/5/2020

Είναι βέβαιο πως κάθε Honda CB 750 έχει πλέον μια ενδιαφέρουσα ιστορία να μας διηγηθεί, όπως άλλωστε κάθε μοτοσυκλέτα που έχει επιβιώσει μετά από 30, 40, 50 ή και περισσότερα χρόνια. Όμως η πορτοκαλί CB 750 που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες έγινε διάσημη… κατά λάθος. Το λάθος αυτό έγινε το 1978 από τη μεταφορική εταιρεία που είχε αναλάβει να παραδώσει έναν μεταχειρισμένο κινητήρα από CB 750 K2 (1971) στο συνεργείο και ταυτόχρονα αγωνιστική ομάδα του Rev Jim στην Φλόριντα των ΗΠΑ.

Για άγνωστους λόγους, ο κινητήρας αυτός έφτασε τελικά στον προορισμό του δύο ολόκληρα χρόνια μετά! Όταν τον παρέλαβε τελικά ο Rev Jim κάποια στιγμή μέσα στο 1980, η αγωνιστική του ομάδα χρησιμοποιούσε κινητήρες της Harley Davidson για να συμμετέχει σε αγώνες dragster και να διεκδικεί ρεκόρ υψηλής ταχύτητας στο Bonneville. Έτσι μη έχοντας τι να κάνει πια τον κινητήρα, τον αποθήκευσε σε μια γωνία του μαγαζιού του μέσα στο κουτί του.

Τα χρόνια πέρναγαν και ο τετρακύλινδρος κινητήρας είχε ξεχαστεί απ’ όλους, μέχρι να έρθει το σωτήριο έτος 2010, όπου οι συντελεστές της εκπομπής Café Racer TV του Discovery Channel επισκέφτηκαν την επιχείρηση του Rev Jim και κουβέντα στην κουβέντα του πρότειναν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή μια μοτοσυκλέτας με αυτόν τον κινητήρα και να προβάλουν την ιστορία στην εκπομπή τους. Έτσι ο Rev Jim και ο γιος του άρχισαν να ψάχνουν για ένα πλαίσιο Honda CB 750 στις μάντρες “ανακύκλωσης” της Φλόριντα, που να έχει όμως χαρτιά. Βρήκαν ένα σάπιο και κράτησαν τον αριθμό πλαισίου και όσα κομμάτια δεν ήταν για πέταμα.

Μετά από αρκετό κόψιμο και ράψιμο, έφτιαξαν ένα πλαίσιο και ένα υποπλαίσιο, με ψαλίδι από Kawasaki KZ600 του 2002, που μπορούσε να βγάλει νόμιμα πινακίδα κυκλοφορίας. Ούτε όμως ο κινητήρας έμεινε νορμάλ. Η RC (Russ Collins) Engineering ανέβασε τον κυβισμό στα 836cc και η εταιρεία Cobra έφτιαξε έναν νέο “άγριο” εκκεντροφόρο. Η τροφοδοσία γίνεται με μια τετράδα καρμπιρατέρ Keihin CR και η καλωδίωση είναι όλη καινούρια. Όμως η ενδιαφέρουσα ιστορία της πορτοκαλί μοτοσυκλέτας δεν σταματά εδώ. Ίσα-ίσα που τότε ξεκίνησε η αγωνιστική της καριέρα! Η αγωνιστική της καριέρα  ξεκίνησε από τον αγώνα dragster του Valdosta Drags, στα χέρια του 11 φορές πρωταθλητή Ricky Gadson. Ακολούθησε η συμμετοχή της στο Bonneville όπου έκανε επίσημο ρεκόρ ταχύτητας στην κατηγορία 1000MCF της ΑΜΑ (American Motorcycle Association). Επίσης έχει κερδίσει δύο φορές το έπαθλο για την καλύτερη café racer στο διαγωνισμό RATSHOLE Bike Show, μία στην Daytona και μία στο Leesburg.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin