Η πρωτότυπη 916 του Massimo Tamburini στο μουσείο της Ducati

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

1/8/2019

Η συγκεκριμένη Ducati δεν είναι μια οποιαδήποτε 916, αλλά το πρωτότυπο που ανήκει στον ίδιο τον σχεδιαστή της, τον Massimo Tamburini και που πάνω σε αυτό εργάστηκε για να δημιουργηθεί μετέπειτα η μοτοσυκλέτα παραγωγής. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα απ' τα τρία πρωτότυπα, το οποίο τώρα δεσπόζει στο μουσείο της Ducati, συμπληρώνοντας το παζλ της ιστορίας της μέσα στο χρόνο. Η έκθεση του πρωτότυπου πραγματοποιήθηκε εν όψει του εορτασμού των 25 χρόνων απ’ τη δημιουργία της 916 και για να πραγματοποιησεί το εγχείρημα η Ducati συνεργάστηκε με τη κόρη του πασίγνωστου Ιταλού σχεδιαστή Tamburini, την Simona.

Μέσα απ’ τη συνεργασία τους όμως αποκαλύφθηκαν και ορισμένα μυστικά γύρο απ’ την διαδικασία της εξέλιξης της 916. Συγκεκριμένα, η Simona Tamburini ανέφερε πως αυτό το πρωτότυπο είναι απ’ τα τρία πάνω στα οποία εργάστηκε ο πατέρας της μέχρι να μπει στη γραμμή παραγωγής η 916 το 1994, η οποία παραμένει μέχρι και σήμερα μια απ’ τις πιο ποθητές μοτοσυκλέτες σε όλο τον κόσμο. Τόσο το πλαίσιο όσο και το φαίρινγκ της, εξελίχθηκαν στην άσφαλτο του Rimini και τις πίστες των Misano και Mugello και ιδίως για το δεύτερο όχι μέσα στην αεροσύραγγα που είχε στη διάθεσή του ο Tamburini. Πέρασε πάνω από μισή δεκαετία μελετώντας και την τελευταία λεπτομέρεια πάνω στην μοτοσυκλέτα -για την ακρίβεια έξι χρόνια-, μέχρι να την "τελειοποιήσει".

Το συγκεκριμένο πρωτότυπο, εμφανισιακά βρίσκεται πιο κοντά στα πρότυπα της SP έκδοσης, καθώς δεν διαθέτει φλας και τα πλαστικά της είναι σχεδόν όλα κατασκευασμένα από carbon fiber. Οι εισαγωγές του αέρα, το φιλτροκούτι, το εμπρός φτερό, τα τελικά των εξατμίσεων και η βάση πινακίδας είναι κατασκευασμένα όλα από ανθρακόνημα, ενώ το μονόμπρατσο ψαλίδι και οι ζάντες με τις πέντε ακτίνες (σε αντίθεση με το μοντέλο παραγωγής που είχε τρείς) είναι από μαγνήσιο. Επίσης, απ’ τον πίνακα των οργάνων απουσιάζει ο χιλιομετρητής, ενώ διαθέτει μόνο ταχύμετρο και ένδειξη για τη θερμοκρασία του υγρού. To πρωτότυπο του Tamburini θα κοσμεί το μουσείο της Ducati μέχρι τις 15 Ιανουαρίου του 2020.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος.

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ.

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς.

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.