"Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2019": Μοτοσυκλετιστική γιορτή

Το μοναδικό show μοτοσυκλέτας

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/6/2019

Η φετινή χρονιά ήταν "στείρα" σε ό,τι αφορά την δυνατότητα του κοινού να δει από κοντά τα νέα μοντέλα των εταιρειών. Μοναδικές, φωτεινές, εξαιρέσεις το "MOTO Test Ride Event" -εκεί που όχι μόνο μπορούσαν να δουν οι συμμετέχοντες τις μοτοσυκλέτες, αλλά και να τις οδηγήσουν- το Scooter Festival & Electric Bike Show και οι "Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2019". Οι δύο τελευταίες εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν με διαφορά λίγων ημερών μεταξύ τους στο παλιό αμαξοστάσιο του ΟΣΥ στο Γκάζι, με τις "Ημέρες Μοτοσυκλέτας 2019" να απευθύνονται σε ένα αμιγώς μοτοσυκλετιστικό κοινό. Φέτος, ήταν η τρίτη χρονιά που η Demand Events I.K.E. διοργάνωσε στον ίδιο χώρο την εκδήλωση, αλλάζοντας το concept των προηγούμενων δύο ετών. Πιο συγκεκριμένα, αν και φέτος δεν έλειπαν οι προσεγμένες κλασσικές μοτοσυκλέτες και οι πραγματικά εντυπωσιακές custom κατασκευές, κυρίαρχο ρόλο είχαν τα νέα μοντέλα των εταιρειών που συμμετείχαν στην εκδήλωση. Και λέμε εκδήλωση και όχι Έκθεση, γιατί ο χαρακτήρας του event ήταν τέτοιος που ένιωθες ότι συμμετείχες σε μια μοτοσυκλετιστική γιορτή, παρά σε ένα πιο αυστηρό εκθεσιακό περιβάλλον.

Ο χώρος άλλωστε ευνοεί για κάτι τέτοιο, καθώς φέτος έγιναν και κάποιες βελτιώσεις, όπως το βιομηχανικό πάτωμα, οι καινούργιες τουαλέτες και η στεγανοποίηση του στεγάστρου, με το στήσιμο των περιπτέρων να ευνοεί μια πιο ελεύθερη ροή του κόσμου. Στα μείον όμως –όπως και στο Scooter Festival που προηγήθηκε- ήταν η αφόρητη ζέστη μέσα στο χώρο που είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο… θερμοκήπιο, χωρίς καμία πρόβλεψη κλιματισμού. Προφανώς η επιλογή των ημερομηνιών θα πρέπει να γίνει πιο προσεκτικά στο μέλλον ή θα πρέπει να υπάρξει ο κατάλληλος εξοπλισμός, καθώς η δυσφορία των επισκεπτών ήταν έκδηλη και μείωνε σημαντικά τον χρόνο παραμονής.

Από την άλλη, στα συν της διοργάνωσης ήταν το φθηνό εισιτήριο (5 ευρώ) και η δυνατότητα για μεγάλη έκπτωση σε περίπτωση αγοράς εισιτηρίων και για τα δύο event, ενώ άκρως θετική ήταν η απόφαση για δωρεάν είσοδο σε νέους κάτω των 20 ετών. Μια σημαντική κίνηση σε μια αγορά που γερνάει επικίνδυνα και η εισροή "νέου αίματος" γίνεται με το σταγονόμετρο, η οποία μάλιστα απέδωσε καθώς ήταν πολύ μεγάλος ο αριθμός των νέων παιδιών που επισκέφθηκαν την εκδήλωση. Ιδιαίτερα αισθητή όμως ήταν και η αύξηση της προσέλευσης του γυναικείου κοινού, που το τελευταίο διάστημα δείχνει πιο δραστήριο και καταλαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.

Οι εταιρείες που υποστήριξαν την διοργάνωση παρουσιάζοντας τα νέα μοντέλα τους ήταν οι ΚΤΜ, Husqvarna, Bajaj, Aprilia, Moto Guzzi, Triumph, Ducati, Harley Davidson Athena, Royal Enfield, MV Agusta, Orcal, Indian, Fantic Cabalero και Yamaha (στης οποίας το περίπτερο κατείχαν περίοπτη θέση και ιστορικά μοντέλα της φίρμας, όπως το πρώτο Tenere του '86, το FZR100, το TDR 250, το ΧΤ500 και πολλά άλλα), ενώ οι Honda και Kawasaki συμμετείχαν μέσω dealer (Πέτσας και Παλτεζανάκης αντίστοιχα) των αντιπροσωπειών.

Ξεχωριστή νότα φυσικά ήταν η DNA DCR-018 στο κέντρο του χώρου, έχοντας μόλις επιστρέψει από την ευρωπαϊκή περιοδεία της, ενώ η DCR-017 ποζάριζε για το κοινό στο περίπτερο του ΜΟΤΟ, εκεί που οι επισκέπτες μπορούσαν να προμηθευτούν δωρεάν την ειδική έκδοση "New Models Special 2019" που παρουσίαζε όλα τα νέα μοντέλα της χρονιάς. Την Παρασκευή το βράδυ, προστέθηκε στην παρέα του ΜΟΤΟ και το ΚΤΜ 790 Adventure απευθείας από το Σαράγιεβο αφού προηγουμένως είχε κάνει non-stop το ταξίδια από Αθήνα για εκεί και πίσω, ενώ πριν επιστρέψει έκανε κι έναν αγώνα rally στην Βοσνία. Για όλα αυτά όμως μπορείτε να διαβάσετε στο τεύχος του ΜΟΤΟ που θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα την Παρασκευή 28 Ιουνίου.

Δυναμική παρουσία είχαν οι Λέσχες κλασσικών μοτοσυκλετών, με τις άριστες συντηρημένες κλασικές μοτοσυκλέτες που αποτελούν ένα ζωντανό κομμάτι της Ιστορίας, αλλά και πολλοί επαγγελματίες και επιχειρήσεις του χώρου που έδωσαν ένα πολύχρωμο και εμπορικά ενδιαφέρον στίγμα στην εκδήλωση, όπως για παράδειγμα oi πρωτοποριακές υπηρεσίες της MotoCert με ένα από τα φορτηγα της εταιρείας που εκτελούν ελέγχους σε πλαίσια, να βρίσκεται σε κοινή θέα και προσβάσιμο για το κοινό.

Ακολουθεί πλούσιο photo gallery με φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Stark Varg EX: Παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου από τα Temu - Λέει ότι το έκανε, αλλά υπάρχει μεγαλύτερο [Video]

Η ανωτερότητα των ηλεκτρικών κινητήρων που ευαγγελίζεται η εταιρεία σηκώνει συζήτηση - Όπως και το ρεκόρ που ισχυρίζεται

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/12/2025

Η Stark Future πραγματοποίησε ανάβαση στο υψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, Los Ojos del Salado, φτάνοντας σε υψόμετρο 6.721 μέτρων με τον Ελβετό αναβάτη Jiri Zak επάνω στην ηλεκτρική Varg EX και διατυμπανίζει ότι έσπασε το ρεκόρ για την υψηλότερη ανάβαση με μοτοσυκλέτα που ανήκει στη Yamaha και τον Pol Tarres. Τα δεδομένα την διαψεύδουν.

Εν συντομία: Υπάρχει ένα κωνικό ηφαίστειο που προσφέρεται για αναβάσεις οχημάτων εξαιτίας της ομαλότητάς του και τις εύκολης προσέγγισης με αυτοκίνητο μέχρι περίπου τα 5.000 μέτρα. Εδώ και μία εικοσαετία, 9 στους 10 που θέλουν να σπάσουν το συγκεκριμένο ρεκόρ, επιλέγουν το συγκεκριμένο βουνό και σε ότι αφορά τις μοτοσυκλέτες κολλάνε σε ένα σημείο της σάρας που βυθίζει την μοτοσυκλέτα και έτσι κανείς δεν έχει σπάσει το όριο των 7.000 μέτρων, ενώ είναι αρκετά εύκολο (συγκριτικά και μόνο η λέξη "εύκολο") να φτάσουν στα 6.500 μέτρα.

Ο Tarres επιχείρησε με Tenere και έκανε ρεκόρ δικύλινδρων αλλά επιχείρησε και με YZ450 και έφτασε ψηλότερα από όλους. Εκείνο το ρεκόρ ΔΕΝ έχει σπάσει ακόμη. Η Yamaha το έχει επικοινωνήσει και διάφοροι οργανισμοί καταγραφής ρεκόρ περιμένουν ακόμη να το πιστοποιήσουν. Διασημότερος όλων είναι τα Guiness φυσικά που δεν τα βρήκαν με την Yamaha στην δήλωση του ρεκόρ και δεν έχουν συμπεριλάβει στην λίστα τους την προσπάθεια του Tarres. Η Stark Varg ποντάρει ότι θα μπει στην λίστα αυτή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως το YZ450 της Yamaha δεν έχει φτάσει ψηλότερα. Αν η Stark Varg έκανε λόγο για ρεκόρ ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, δεν θα ήταν πρόβλημα. Δηλώνοντας πως έχει πάει ψηλότερα από όλους και μάλιστα πως αυτό συνέβη γιατί δεν έχει τα "προβλήματα των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε μεγάλα υψόμετρα" είναι ένα σημαντικό ατόπημα.

Ακόμη και αν οι Ισπανοί δεν θέλουν να υπολογίσουν το ρεκόρ του YZ450, υπάρχει άλλο ρεκόρ μόλις 40 μέτρων που αναγνωρίζεται και από τα Guiness με μόλις διψήφια διαφορά, οπότε ο τονισμός της προσπάθειας ως κάτι που μόνο μία ηλεκτρική μπορεί να κάνει είναι διπλά άτοπος.

Πιο αναλυτικά:

Το μόνο σίγουρο πως ανεβαίνοντας αναπνέει ένας κινητήρας δυσκολότερα. Έχουμε φτάσει εντός Ελλάδας τα 2.810 με τέσσερις μοτοσυκλέτες, ΤΕΥΧΟΣ #625 Δεκέμβριος 2021, και τα 1.301 κυβικά δεν είχαν κανένα θέμα, τα μικρότερα είχαν χάσει λίγη από την δύναμη τους.

Στο Νεπάλ οδηγώντας στα 5.200 μέτρα το πρόβλημα των 400 κυβικών ήταν ακριβώς το ίδιο με πριν, δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Δεν έχουμε οδηγήσει πάνω από τα 6.000 μέτρα εδώ στο MOTO, αλλά το μόνο σίγουρο, μιλώντας και με τον Tarres, είναι πως κάθε 100 μέτρα είναι και σημαντική η διαφορά ιδιαίτερα αν μιλάμε για ταχεία άνοδο, όπως συμβαίνει στην συγκεκριμένη περίπτωση που απαιτεί δηλαδή μπόλικο γκάζι.

Τα ψηλά βουνά είναι απαιτητικά με τα μέλη των αποστολών να χρειάζονται εβδομάδες σταδιακής προσαρμογής για να εγκλιματιστούν στην οροσειρά των Άνδεων. Ακόμη και με την απίστευτη φυσική κατάσταση των κορυφαίων αθλητών τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το μεγάλα υψόμετρα μπορούν να λυγίσουν τους περισσότερους ανθρώπους με την “ασθένεια του υψομέτρου” να είναι μόνιμος σύντροφος για τις ομάδες που επιχειρούν σε αυτά. Χιονοπτώσεις, κατολισθήσεις, ισχυροί άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, απότομές κόψεις, παγωμένα τμήματα και σάρες περιπλέκουν την αναζήτηση και τελική επιλογή βέλτιστης διαδρομής. Ξεκινώντας από το Καταφύγιο Murray στα 4.522 μέτρα, οι δυσκολίες των εγχειρημάτων αυτών είναι δυσκολότερες από όσο οι περισσότεροι φανταζόμαστε.

Το πνεύμα της δημοσίευσης δεν είναι να μειωθεί καμία από τις απόπειρες που καταβάλλουν κατασκευαστές και εταιρείες, επιτυχημένες ή όχι, αλλά μια διευκρίνηση στο τι έχει έως τώρα επιτευχθεί, το οποίο είναι και αντίθετο με τους ισχυρισμούς της Stark Varg για νέο παγκόσμιο ρεκόρ.

Το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου διατηρεί ο Pol Tarres από το 2024 όταν στο πλαίσιο της αποστολής της Yamaha, ανέβηκε έως τα 6.756 μέτρα με ένα cross country YZ450FX, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 6.546 μέτρων που είχε κάνει ο Jiri Zak με ένα ΚΤΜ 450 τo 2020.

Στην ίδια αποστολή ο Ισπανός αναβάτης επέκτεινε το ήδη δικό του ρεκόρ ανάβασης σε υψόμετρο για πολυκύλινδρη μοτοσυκλέτα από τα 6.157,5 μετρά (Yamaha Tenere 700 - 2022), στα 6.677 μέτρα, ξανά με ένα Yamaha Tenere 700.

Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως ένα ρεκόρ δεν καταγράφεται μονάχα από τα Guiness Records καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία και οι διαδικασίες της δεν είναι ο μοναδικός "θεματοφύλακας" ρεκόρ στον κόσμο.

Σύμφωνα με αυτήν πάντως, το υψηλότερο υψόμετρο που επιτεύχθηκε ποτέ με μοτοσικλέτα είναι τα 6.639 μέτρα και καταγράφηκε από τους Francisco Rencoret, Max Rencoret και Tomás Rencoret, στις 25 Νοεμβρίου 2025, με την ομάδα (πατέρας και δύο γιοι) να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ υψομέτρου οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες τους έως τα 6.639,976 μέτρα, πάλι στο Ojos del Salado, το ψηλότερο ενεργό ηφαίστειο στον κόσμο, χωρίς να γίνεται αναφορά στις μοτοσυκλέτες.

Η προσπάθεια κεφαλαιοποίησης του εγχειρήματος από το τμήμα marketing της Stark Future είναι τουλάχιστον προβληματική, παρουσιάζοντας την ανωτερότητα των ηλεκτροκινητήρων έναντι των συμβατικών, εσωτερικής καύσης, λόγω της μη εξάρτησης τους από την περιεκτικότητα του ατμοσφαιρικού αέρα σε οξυγόνο που χρειάζεται ο θερμικός κινητήρας για να λειτουργήσει σωστά κατά την καύση του μίγματος. Τι κάνει δηλαδή νιάου νιάου στα κεραμίδια.

Την ίδια στιγμή η Starl Varg φυσικά και “ξεχνάει” να αναφερθεί στα ζητήματα αυτονομίας και ανεφοδιασμού της μοτοσυκλέτας της, το ντύσιμο των μπαταριών με αλουμινοκουβέρτες (φαίνεται στις φωτογραφίες) για την διατήρηση της θερμότητας που απαιτείται ώστε λειτουργούν οι μπαταρίες και κυρίως το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου, αλλά για την καλύτερη επίδοση ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έως τώρα. Χώρια που για να φτάσει εκεί η ηλεκτρική της μοτοσυκλέτα χρειάστηκαν άλλα οχήματα με θερμικούς κινητήρες για να τη μεταφέρουν εκεί πάνω, αλλά και για να την φέρουν ξανά κάτω... Άρα για ποια ακριβώς "νίκη" των ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών μοτοσυκλετών υπερηφανεύεται;

Ακόμα και άγοντας όμως την ανάβαση του Tarres με το YZ450FX -το ρεκόρ περιμένει επικαιροποίηση- είναι όντως τόσο μεγάλη επιτυχία για ένα αγωνιστικό enduro, ακόμα και εάν αυτό είναι ηλεκτρικό, το να ξεπεράσει ένα μεσαίο on-off για μόλις 44 μέτρα;