Indian: Ταξιδεύει στη Ρωσία για να τρέξει στο πάγο!

Nitro, φωτιές και γκάζια στο Baikal Mile Ice Speed Festival!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

19/2/2020

Η πρώτη φορά που αντικρύσαμε από κοντά την μοτοσυκλέτα της Indian, την Appaloosa v2.0, ήταν όταν είχαμε πάει μαζί με την DNA Filters και τη DCR-018 στο Sultans of Sprint, που πραγματοποιείται στην οβάλ πίστα της Imola. Εκεί είχαν συγκεντρωθεί παγκοσμίου φήμης custom builders με την DNA Filters να είναι επίσημη προσκεκλημένη ώστε να συμμετέχει με την DCR-018. Στο Sultans of Sprint μπορούσες να δεις πάρα πολλές custom μοτοσυκλέτες, από ερασιτεχνικές κατασκευές, φτιαγμένες μέσα σε ένα γκαράζ με μπόλικο μεράκι μέχρι και Factory Custom κατασκευές, μοτοσυκλέτες δηλαδή που έχουν τροποποιηθεί απ’ την ίδια την εταιρεία που τις παράγει.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει και η Appaloosa v2.0, που δεν θυμίζει σε τίποτα την Bobber Scout στην οποία βασίστηκε. Η Indian είχε προετοιμάσει μια άκρως “πολεμική” μοτοσυκλέτα για το Sultans of Sprint. Υπεύθυνος για τη δημιουργία της Appaloosa (σ.σ. το όνομα της μοτοσυκλέτας προέρχεται από μια αμερικάνικη ράτσα αλόγων) ήταν ο Brice Hennebert, ο οποίος την ξανατροποποίησε, όταν η εταιρεία αποφάσισε να πάρει μέρος στο Baikal Mile Ice Speed Festival.

Πρόκειται για ένα φεστιβάλ ταχύτητας που πραγματοποιείται στα βάθη της Ρωσίας, στη λίμνη Baikal από τις 25 Φεβρουαρίου έως τη 1 Μαρτίου με τις θερμοκρασίες να κυμαίνονται απ’ τους -20 βαθμούς Κελσίου τη μέρα μέχρι και τους -40 τη νύχτα! Πέρα απ’ το μακρύ ταξίδι που πρέπει να κάνει η Indian για να βρεθεί σε μία από τις μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου, χρειάζεται να είναι και “ετοιμοπόλεμη” για να φέρει εις πέρας την αποστολή της. Η Indian θα προσπαθήσει να σπάσει το ρεκόρ ταχύτητας τόσο στην αγώνα Dragster των 200 μέτρων, όσο και του ενός μιλίου!

Το σύστημα ψεκασμού NOS που είχε τοποθετηθεί στην Appaloosa για να λάβει μέρος στο Sultans of Sprint αντικαταστάθηκε με το νέο σύστημα της Nitrous Express ώστε να βελτιωθεί η αξιοπιστία του και οι επιδόσεις που προσφέρει. Για να μπορεί η μοτοσυκλέτα να διαχειριστεί την αυξημένη ιπποδύναμη του κινητήρα, πέρα απ’ το ενισχυμένο ψαλίδι με τα δύο αμορτισέρ της Ohlins, εξοπλίστηκε και με τα SportSmart Mk3 ελαστικά της Dunlop, στα οποία προστέθηκαν αμέτρητα καρφιά ώστε να βρίσκει πρόσφυση στον πάγο. Χρειάστηκαν τέσσερις ολόκληρες μέρες δουλειάς μέχρι να τοποθετηθούν όλα τα καρφιά σωστά, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να φύγουν απ’ τα ελαστικά την ώρα του αγώνα.

Τα φαίρινγκ έχουν δεχτεί και αυτά αλλαγές, με τον τεράστιο αυλό εισαγωγής μπροστά και τους δύο  μικρότερους που υπάρχουν εκατέρωθεν, να μικραίνουν περισσότερο σε διαστάσεις για την καλύτερη λειτουργία του κινητήρα σε αυτές τις θερμοκρασίες. Επίσης, πέρα απ’ το πιρούνι της Ohlins έχει τοποθετηθεί και stabilizer της ίδιας εταιρείας για τη βελτίωση της σταθερότητάς της στις υψηλές ταχύτητες.

Αυτή τη φορά ο “ινδιάνος” που επέλεξε η αρχαιότερη (εν λειτουργία) αμερικάνικη εταιρεία μοτοσυκλετών για να οδηγήσει το “άτι” της πάνω στον πάγο, δεν είναι ο Randy Mamola, που είχαμε συναντήσει στο Sultans of Sprint αλλά ο Sebastien Lorentz –ο διοργανωτής του Sultans of Sprint! “Τι να πω; Είμαι κατενθουσιασμένος που θα αγωνιστώ για πρώτη στο πάγο και είναι μεγάλη μου τιμή που θα οδηγήσω την Appaloosa. Ανυπομονώ να δω τι μπορούμε να καταφέρουμε με αυτό το τέρας σε τόσο αντίξοες συνθήκες,” είπε ο Lorentz.

Αν η Indian καταφέρει να ολοκληρώσει το στόχο της, δεν θα μετρά μόνο δύο ρεκόρ ταχύτητας στον πάγο, αλλά θα μπορεί να περηφανεύεται και για την αξιοπιστία των μοτοσυκλετών της σε τόσο αντίξοες συνθήκες.

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.