Κάμερες ταχύτητας - Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Μην ανησυχείτε, η Ελλάδα δεν είναι μέσα σε αυτές
motomagΚάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

19/4/2024

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του “SCDB.info”, μίας ιστοσελίδας που εξειδικεύεται στην καταμέτρηση των ραντάρ ταχύτητας σε παγκόσμιο επίπεδο, η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Γαλλία και το Βέλγιο είναι οι 5 χώρες με τα περισσότερα ραντάρ στο οδικό τους δίκτυο, με τη γείτονα χώρα να βρίσκεται με ξεκάθαρο προβάδισμα στην πρώτη θέση.

Τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση δουλεύει όλο και περισσότερο πάνω στη ασφάλεια των μεταφορών, με στόχο μέχρι και το 2050 να μην υπάρχει κανένας θάνατος στην άσφαλτο. Αν και μιλάμε για κάτι που ακούγεται ουτοπικό, η Ε.Ε. δεν παύει να λαμβάνει συνεχώς αυστηρότερα μέτρα, γύρω από τις παραβάσεις του Κ.Ο.Κ., τα οποία επηρεάζουν όλα τα κράτη μέλη της, τα οποία έχουν εγκαταστήσει πλήθος ραντάρ κατά μήκος του οδικού τους δικτύου, καθώς η υπερβολική ταχύτητα είναι ένα από τους παράγοντες που βρίσκονται ψηλά στην λίστα με τις αιτίες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων και θανάτων.

Κάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Η Ιταλία βρίσκεται στην πρώτη θέση, με διαφορά από όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, έχοντας συνολικά 11.238 (!) συσκευές ελέγχου ταχύτητας. Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 17% του συνόλου τέτοιου είδους συστημάτων που έχουν εγκατασταθεί σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων σταθερών ραντάρ, καμερών και τμηματικών ραντάρ (καταμετρούν τον χρόνο που χρειάστηκε για να διανύσεις ένα συγκεκριμένο αριθμό χιλιομέτρων). Το συνολικό μήκος του οδικού δικτύου της γείτονος χώρας υπολογίζεται περίπου στα 487.700 χιλιόμετρα, που σημαίνει ότι για κάθε 100 χιλιόμετρα απόστασης ο εκάστοτε χρήστης του δρόμου θα διαβεί κατά μέσο όρο από 2,3 σημεία ελέγχου.

Στη δεύτερη θέση με 7.799 ραντάρ βρίσκουμε το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου περιλαμβάνονται η Αγγλία, η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρεια Ιρλανδία. Το σύστημα παρακολούθησης του Η.Β. δεν περιορίζεται μόνο στην καταμέτρηση της ταχύτητας που κινείται το εκάστοτε όχημα, αλλά χρησιμεύει και για άλλες παραβάσεις, όπως η παραβίαση ερυθρού σηματοδότη και η χρήση κινητού τηλεφώνου. Συνολικά το Η.Β. υπολογίζεται ότι έχει περίπου 422.100 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων δρόμων, με τα 396.700 χιλιόμετρα αυτών να ανήκουν στην Μεγάλη Βρετανία. Αυτό συνεπάγεται ότι για κάθε 100 χιλιόμετρα υπάρχουν κατά μέσο όρο 1,84 σημεία ελέγχου.

Κάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Γνωστή για τους αυτοκινητόδρομούς της, που σε πολλά σημεία δεν έχουν κανένα όριο κυκλοφορίας, η Γερμανία έχει συνολικά 4.690 κάμερες ταχύτητας, κυρίως εντός αστικού ιστού, επαρχιακούς δρόμους και τα σημεία των αυτοκινητόδρομων που έχουν όρια. Είναι επίσης η πρώτη χώρα που εφάρμοσε τα τμηματικά ραντάρ, δηλαδή αυτά που χρονομετρούν πόση ώρα έκανες από το ένα σημείο στο άλλο. Στην συνέχεια υπολογίζουν την μέση ωριαία ταχύτητα του οχήματος και αν υπερβαίνει το ανώτατο επιτρεπτό όριο, τότε σου έρχεται η κλήση στο σπίτι. Η Γερμανία έχει ένα από τα πιο εκτενή οδικά δίκτυα, το οποίο υπολογίζεται στα 830.000 χιλιόμετρα, με μόλις 13.192 χιλιόμετρα να ανήκουν στους αυτοκινητόδρομους. Επομένως, ο μέσος όρος είναι μόλις 0,5 σημεία ελέγχου για κάθε 100 χιλιόμετρα.

Με 3.745 ραντάρ στο σύνολο του οδικού της δικτύου η Γαλλία βρίσκεται στην τέταρτη θέση. Η χώρα των αρωμάτων και των τυριών έχει εντείνει την χρήση τέτοιου είδους συστημάτων καταμέτρησης, έπειτα από μία αύξηση των θανάτων στους δρόμους της, που παρατηρήθηκε στις αρχές του 2000. Τα σταθερά σημεία συμπληρώνουν κινητές μονάδες, οι οποίες βρίσκονται σε διάφορα σημεία, κάνοντας πιο δύσκολη την πρόβλεψη για τους επίδοξους παραβάτες. Η Γαλλία είναι ακόμη μία χώρα με τεράστιο αριθμό δρόμων, οι οποίοι υπολογίζεται ότι πλησιάζουν τα 1,09 εκατομμύρια χιλιόμετρα, με τον μέσο όρο των σημείων ελέγχου να είναι αρκετά χαμηλός στα 0,3 ανά 100 χιλιόμετρα απόστασης.

Κάμερες ταχύτητας – Οι πέντε χώρες της Ευρώπης με τις περισσότερες στους δρόμους τους

Η πρώτη πεντάδα κλείνει με το Βέλγιο με 3.179 ραντάρ, σε μία προσπάθεια να καταπολεμήσει την παράβαση των ορίων ταχύτητας. Τα συστήματα αυτά αποτελούν μέρος μίας ευρύτερης πολιτικής για την οδική ασφάλεια, που περιλαμβάνει εκπαιδευτικές και νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. Με 118.414 χιλιόμετρα οδικού δικτύου, το Βέλγιο έχει μεγαλύτερο μέσο όρο ακόμα και από την Ιταλία, υπολογίζοντας ότι ο χρήστης των δρόμων του θα διαβεί από 2,68 σημεία ελέγχου για κάθε 100 χιλιόμετρα διαδρομής.

Με ένα σύνολο 370 ραντάρ σε όλη της την επικράτεια η Ελλάδα βρίσκεται αρκετά πίσω στον τομέα των ελέγχων, ενώ ταυτόχρονα η θέση της σε τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα είναι σταθερά μεταξύ των πρώτων. Έχοντας ένα σύνολο 117.000 χιλιομέτρων σε δρόμους, συμπεριλαμβανομένων και των νησιών, ο μέσος όρος μας βρίσκεται κοντά σε αυτόν της Γαλλίας, με 0,3 σημεία ελέγχου για κάθε 100 χιλιόμετρα.

Αν και η χρήση ραντάρ είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο απέναντι στις παραβάσεις του Κ.Ο.Κ., δεν μπορεί από μόνο του να αυξήσει την ασφάλεια του οδικού δικτύου, καθώς δεν προλαμβάνει κάποιο ατύχημα, απλώς τιμωρεί τον παραβάτη. Οι έλεγχοι μπορούν να λειτουργήσουν μόνο συνδυαστικά με την αυξημένη ευαισθητοποίηση των πολιτών και την εκπαίδευσή τους γύρω από την συμπεριφορά στον δρόμο και τον σεβασμό στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, τομείς που σαν χώρα είμαστε αρκετά πίσω, μαζί φυσικά με την επιβολή των νόμων με ελέγχους τόσο από ηλεκτρονικά μέσα όσο και από την αστυνομία.

Ετικέτες

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα
Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα
Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.