Kawasaki Ninja H2R: "Απογείωση" για τον πανίσχυρο 4κύλινδρο - Γίνεται βάση για κινητήρες αεροπλάνων!

Οι Ιάπωνες θα χρησιμοποιήσουν τις ίδιες τεχνολογίες - Φτιάχνουν για 1η φορά στην ιστορία τους τέτοια μοτέρ για τους αιθέρες
Kawasaki Aero engines
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

27/6/2025

Ο βιομηχανικός κολοσσός από το Akashi έχει ξεκινήσει με αφετηρία τον 1000άρη κινητήρα της υπερτροφοδοτούμενης Ninja H2R, την εξέλιξη 4κύλινδρων και 6κύλινδρων, ατμοσφαιρικών αλλά και τούρμπο εν σειρά μοτέρ, για εμπορική χρήση στην αεροπλοΐα, με καύσιμο και το υδρογρόνο.

 

Οι στόχοι που έχει ορίσει η Kawasaki είναι πολύ συγκεκριμένοι για το εγχείρημα αυτό, τόσο σε κομμάτι επιδόσεων όσο και στο χρονοδιάγραμμα επίτευξης τους με ακόμα πιο μεγαλεπήβολα πλάνα να ακολουθούν.

Σε μια πρώτη φάση ευελπιστεί να ξεκινήσει εντός του έτους την διάθεση δειγμάτων-κινητήρων βενζίνης σε δυνητικούς πελάτες, ενώ μέσα στην επόμενη πενταετία σκοπεύει να έχει ολοκληρώσει την εξέλιξη και να διασφαλίσει τις απαιτούμενες εγκρίσεις τύπου για εμπορική διάθεση τόσο για έναν τετρακύλινδρο 999 κ.εκ. όσο και για τον εξακύλινδρο 2.069 κ.εκ. εν σειρά. Και οι δύο βενζινοκινητήρες θα διατίθενται σε ατμοσφαιρικές εκδόσεις αλλά και με στροβυλοσυμπιεστή (τούρμπο) για αυξημένη απόδοση και οικονομία.

Kawasaki Aero engines

Οι τελευταίες αυτές ισχυρότερες εκδόσεις θα αποδίδουν 200 και 375 ίππους στις μόλις 8.500 rpm ενώ θα διατηρούν το βάρος τους στα 85 και 127 κιλά αντίστοιχα με την μέγιστη πτητική τους ικανότητα να ανέρχεται στα 25.000ft (πόδια).

Οι κινητήρες αυτοί θα αποτελέσουν συμπαγείς μονάδες ισχύος με χαμηλά επίπεδα κραδασμών, υγρόψυξη, και πλήρη ψηφιακό έλεγχο (Full Authority Digital Engine Control) σε αισθητήρες, μονάδες ελέγχου και ενεργοποιητές .

Παράλληλα από το 2029 θα διατίθενται τα πρώτα δείγματα που χρησιμοποιούν υδρογόνο αντί βενζίνης με τις διαδικασίες τυποποίησης τους να αναμένεται να ολοκληρωθούν έως το 2035, ενώ μέχρι τότε θα διερευνάται και η συμβατότητα με e-fuels.

Kawasaki Aero engines

Σε πιο μακροπρόθεσμα πλάνα η Kawasaki μελετά την εξέλιξη συνολικά τεσσάρων κινητήρων, των δύο προαναφερθέντων αλλά και ακόμα ενός εν σειρά εξακύλινδρου 4,5L, 680 ίππων καθώς και του “διπλασιασμένου” δωδεκακύλινδρου διάταξης “V” 9,0L και 1.360 ίππων. Στόχος της εταιρείας είναι η διάθεση και των τεσσάρων αυτών μονάδων ισχύος σε τρείς εκδοχές, μια ατμοσφαιρική, μια ενισχυμένη με στροβυλλοσυμπιεστή και μια τρίτη, υβριδικής πρόωσης.

Μένει να δούμε κατά πόσο θα καταφέρει η Kawasaki να επιτύχει τους στόχους της, σε όλα τα επίπεδα, τεχνολογίας, επιδόσεων και προγραμματισμού με το ενδιαφέρον να είναι στραμμένο πάνω της, όσο εμείς ονειρευόμαστε, τι από όλη αυτή την εξέλιξη, θα μπορέσει να ανατροφοδοτηθεί στο σκέλος της μοτοσυκλέτας, που γέννησε αυτή την τροπή.

Kawasaki Aero engines

 

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: