Κ.Ε.Δ: Το καλό νέο δεν είναι στα διπλώματα!

Συνεργασία και ομόνοια σηματοδοτούν νέα εποχή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2017

Τον περασμένο Απρίλιο έγινε σύσταση του ΚΕΔ - Κλάδου Εισαγωγέων Δικύκλου - μέσα στον ΣΕΑΑ, τον Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτου, με το επόμενο βήμα να είναι η αλλαγή της επωνυμίας του συνδέσμου σε “Σύνδεσμος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων και Δικύκλων”. Πρόκειται για πάγιο και παλιό αίτημα, που έγινε για σημαντικό σκοπό κι όχι από καπρίτσιο, για να μπει απλά η λέξη δίκυκλο!

Στις 21 Μαρτίου κατά την τακτική γενική συνέλευση του ΣΕΑΑ, ψηφίστηκε η τροποποίηση του ονόματος και η σύσταση του κλάδου με συγκεκριμένο κανονισμό λειτουργίας. Στις 11 Απριλίου πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση ολομέλειας και εξελέγησαν τα μέλη της επιτροπής διοίκησης: Πρώτος πρόεδρος του ΚΕΔ ανέλαβε ο Σωτήρης Χατζίκος, Διευθύνων Σύμβουλος της Μοτοδυναμική ΑΕΕ, αντιπρόεδρος ο Άκης Στυλιανίδης, Γενικός Διευθυντής της ΤΕΟΜΟΤΟ ΑΕ, γενικός γραμματέας ο Φώτης Δράκος, Διευθύνων Σύμβουλος της Piaggio Ελλάς ΑΕ και αναπληρωματικό μέλος ο Σόλων Κοντός, Chief Sales Officer της KTM South East Europe ΑΕ.

Όπως είχαμε πει και τότε, από τα πρώτα έργα του ΚΕΔ είναι να εισηγηθεί στην κυβέρνηση, να δοθεί η δυνατότητα στους κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου να οδηγούν μοτοσυκλέτα ως 125cc. Ωστόσο δεν είναι αυτό το πρώτο τους έργο, και δεν είναι το μόνο καλό νέο. Ο ΚΕΔ είναι αποτέλεσμα μίας νέας πορείας στην συνεννόηση των εισαγωγέων, που πέρα από το κοινό καλό δεν παύουν να είναι ανταγωνιστές. Στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς, αποφάσισαν από κοινού ότι πρέπει να γίνουν κινήσεις για την προβολή της μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα και την επανέναρξη της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, μετά από μία μεγάλη περίοδο απουσίας. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας διοργανώθηκε με τον ΚΕΔ ήδη σε ισχύ, ωστόσο αποτελεί ενέργεια που είχε ξεκινήσει πολλούς μήνες πριν. Το καλό νέο για τον ΚΕΔ είναι λοιπόν η σημερινή εικόνα, μία εικόνα που δείχνει σύμπνοια προς το κοινό καλό ανάμεσα στους ανταγωνιστές και την ύπαρξη συνεννόησης. Δεν ήταν πάντα αυτονόητο αυτό, ούτε μπορεί και να θεωρείται δεδομένο για πάντα. Το καλό είναι ότι αυτή την στιγμή υπάρχει ενότητα, στοιχείο αισιόδοξο για την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα και για τους ίδιους τους μοτοσυκλετιστές. Με έναν ενεργό κλάδο μέσα στον ΣΕΑΑ, αποφάσεις όπως αυτή για τα διπλώματα μπορούν να βοηθήσουν έμπρακτα τις διαδικασίες. Ουσιαστικά να ωθήσουν την κυβέρνηση να προχωρήσει τα πράγματα, τις περισσότερες φορές απλά ενσωματώνοντας τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα διπλώματα των 125 κυβικών. Είναι ένα μέτρο για να βοηθήσει τους νέους να αποκτήσουν δίπλωμα, αφαιρώντας τους το κόστος, που στις μέρες είναι σοβαρό κίνητρο. Δεν μιλάμε για λιγότερη εκπαίδευση, αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, αλλά για μικρότερο κόστος.

Φανταστείτε ότι η Ελλάδα, μαζί με Δανία, Βέλγιο και Ολλανδία, είναι οι μόνες χώρες που το Α1 δίπλωμα απαιτεί την συμπλήρωση του 18ου έτους, με την Μ. Βρετανία να είναι στην μέση δίνοντάς το από το 17ο έτος και όλες τις υπόλοιπες χώρες στο 16ο έτος. Θα μπορούσε ο ΚΕΔ να κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ας γίνουν τα βήματα ένα – ένα. Ας ακολουθήσουμε πρώτα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στον τρόπο χορήγησης και έπειτα ας αναπροσαρμόσουμε και τις ηλικίες, βήμα το οποίο έχει αποδειχτεί ότι θα φέρει περισσότερο κόσμο στον κόσμο της μοτοσυκλέτας και θα τους εκπαιδεύσει και σε ένα πολύ καλό στάδιο της ζωής τους!

Ωστόσο το πρώτο βήμα του ΚΕΔ που φαίνεται προς τα έξω, δεν είναι το μόνο καλό νέο από την σύστασή, για την ακρίβεια είναι το δεύτερο σε βαθμό σπουδαιότητας. Το πρώτο είναι ότι τα μέλη του συνεννοούνται με μεγαλύτερη ευκολία χωρίς προστριβές και με κοινό σκοπό! Πρόκειται για την θετικότερη εξέλιξη! Δεν ήταν πάντα εύκολο να καθίσουν σε ένα τραπέζι πατροπαράδοτοι ανταγωνιστές, ούτε και να βρεθούν λύσεις καλές για όλους, ακόμα και οι θέσεις για τα περίπτερα στην τότε ετήσια Έκθεση Μοτοσυκλέτας, έκλειναν με μάχη. Για να δούμε το νομικό πλαίσιο να αλλάζει και να συμβαίνουν πράγματα για την μοτοσυκλέτα στην χώρα, χρειαζόμασταν έναν Κλάδο Δικύκλου μέσα στον ΣΕΑΑ, τώρα όχι μόνο έγινε αλλά προχωρά και γρήγορα χωρίς παραφωνίες, μοιάζει πολύ καλό για να είναι… Ελληνικό!

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.