Κ.Ε.Δ: Το καλό νέο δεν είναι στα διπλώματα!

Συνεργασία και ομόνοια σηματοδοτούν νέα εποχή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2017

Τον περασμένο Απρίλιο έγινε σύσταση του ΚΕΔ - Κλάδου Εισαγωγέων Δικύκλου - μέσα στον ΣΕΑΑ, τον Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτου, με το επόμενο βήμα να είναι η αλλαγή της επωνυμίας του συνδέσμου σε “Σύνδεσμος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων και Δικύκλων”. Πρόκειται για πάγιο και παλιό αίτημα, που έγινε για σημαντικό σκοπό κι όχι από καπρίτσιο, για να μπει απλά η λέξη δίκυκλο!

Στις 21 Μαρτίου κατά την τακτική γενική συνέλευση του ΣΕΑΑ, ψηφίστηκε η τροποποίηση του ονόματος και η σύσταση του κλάδου με συγκεκριμένο κανονισμό λειτουργίας. Στις 11 Απριλίου πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση ολομέλειας και εξελέγησαν τα μέλη της επιτροπής διοίκησης: Πρώτος πρόεδρος του ΚΕΔ ανέλαβε ο Σωτήρης Χατζίκος, Διευθύνων Σύμβουλος της Μοτοδυναμική ΑΕΕ, αντιπρόεδρος ο Άκης Στυλιανίδης, Γενικός Διευθυντής της ΤΕΟΜΟΤΟ ΑΕ, γενικός γραμματέας ο Φώτης Δράκος, Διευθύνων Σύμβουλος της Piaggio Ελλάς ΑΕ και αναπληρωματικό μέλος ο Σόλων Κοντός, Chief Sales Officer της KTM South East Europe ΑΕ.

Όπως είχαμε πει και τότε, από τα πρώτα έργα του ΚΕΔ είναι να εισηγηθεί στην κυβέρνηση, να δοθεί η δυνατότητα στους κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου να οδηγούν μοτοσυκλέτα ως 125cc. Ωστόσο δεν είναι αυτό το πρώτο τους έργο, και δεν είναι το μόνο καλό νέο. Ο ΚΕΔ είναι αποτέλεσμα μίας νέας πορείας στην συνεννόηση των εισαγωγέων, που πέρα από το κοινό καλό δεν παύουν να είναι ανταγωνιστές. Στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς, αποφάσισαν από κοινού ότι πρέπει να γίνουν κινήσεις για την προβολή της μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα και την επανέναρξη της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, μετά από μία μεγάλη περίοδο απουσίας. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας διοργανώθηκε με τον ΚΕΔ ήδη σε ισχύ, ωστόσο αποτελεί ενέργεια που είχε ξεκινήσει πολλούς μήνες πριν. Το καλό νέο για τον ΚΕΔ είναι λοιπόν η σημερινή εικόνα, μία εικόνα που δείχνει σύμπνοια προς το κοινό καλό ανάμεσα στους ανταγωνιστές και την ύπαρξη συνεννόησης. Δεν ήταν πάντα αυτονόητο αυτό, ούτε μπορεί και να θεωρείται δεδομένο για πάντα. Το καλό είναι ότι αυτή την στιγμή υπάρχει ενότητα, στοιχείο αισιόδοξο για την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα και για τους ίδιους τους μοτοσυκλετιστές. Με έναν ενεργό κλάδο μέσα στον ΣΕΑΑ, αποφάσεις όπως αυτή για τα διπλώματα μπορούν να βοηθήσουν έμπρακτα τις διαδικασίες. Ουσιαστικά να ωθήσουν την κυβέρνηση να προχωρήσει τα πράγματα, τις περισσότερες φορές απλά ενσωματώνοντας τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα διπλώματα των 125 κυβικών. Είναι ένα μέτρο για να βοηθήσει τους νέους να αποκτήσουν δίπλωμα, αφαιρώντας τους το κόστος, που στις μέρες είναι σοβαρό κίνητρο. Δεν μιλάμε για λιγότερη εκπαίδευση, αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, αλλά για μικρότερο κόστος.

Φανταστείτε ότι η Ελλάδα, μαζί με Δανία, Βέλγιο και Ολλανδία, είναι οι μόνες χώρες που το Α1 δίπλωμα απαιτεί την συμπλήρωση του 18ου έτους, με την Μ. Βρετανία να είναι στην μέση δίνοντάς το από το 17ο έτος και όλες τις υπόλοιπες χώρες στο 16ο έτος. Θα μπορούσε ο ΚΕΔ να κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ας γίνουν τα βήματα ένα – ένα. Ας ακολουθήσουμε πρώτα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στον τρόπο χορήγησης και έπειτα ας αναπροσαρμόσουμε και τις ηλικίες, βήμα το οποίο έχει αποδειχτεί ότι θα φέρει περισσότερο κόσμο στον κόσμο της μοτοσυκλέτας και θα τους εκπαιδεύσει και σε ένα πολύ καλό στάδιο της ζωής τους!

Ωστόσο το πρώτο βήμα του ΚΕΔ που φαίνεται προς τα έξω, δεν είναι το μόνο καλό νέο από την σύστασή, για την ακρίβεια είναι το δεύτερο σε βαθμό σπουδαιότητας. Το πρώτο είναι ότι τα μέλη του συνεννοούνται με μεγαλύτερη ευκολία χωρίς προστριβές και με κοινό σκοπό! Πρόκειται για την θετικότερη εξέλιξη! Δεν ήταν πάντα εύκολο να καθίσουν σε ένα τραπέζι πατροπαράδοτοι ανταγωνιστές, ούτε και να βρεθούν λύσεις καλές για όλους, ακόμα και οι θέσεις για τα περίπτερα στην τότε ετήσια Έκθεση Μοτοσυκλέτας, έκλειναν με μάχη. Για να δούμε το νομικό πλαίσιο να αλλάζει και να συμβαίνουν πράγματα για την μοτοσυκλέτα στην χώρα, χρειαζόμασταν έναν Κλάδο Δικύκλου μέσα στον ΣΕΑΑ, τώρα όχι μόνο έγινε αλλά προχωρά και γρήγορα χωρίς παραφωνίες, μοιάζει πολύ καλό για να είναι… Ελληνικό!

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…