Κλεμμένη Ducati Multistrada σε λευκό βανάκι

Το θέμα δεν είναι πως τους έπιασαν…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/5/2020

Ακριβώς όπως επέστρεψαν τα τροχαία και μάλιστα με αυξημένο ρυθμό, επιστρέφουν και οι κλοπές. Ήταν αναμενόμενο πως θα συνέβαινε αυτό, τόσο για τα τροχαία όσο και για τις κλοπές και το λέγαμε πριν την λήξη της καραντίνας.

Το ΕΘΝΟΣ πρώτο μετέδωσε και περιγράφει σκηνικό καταδίωξης στην Μεσογείων με βανάκι που μετέφερε κλεμμένη Ducati Multistrada από την περιοχή του Νέου Ψυχικού. Το λευκό βανάκι εντοπίστηκε αργά την νύκτα από περιπολικό που το έκρινε ύποπτο και του έκανε σήμα να σταματήσει. Οδηγός και συνοδηγός αρνήθηκαν και ακολούθησε καταδίωξη με το βανάκι προς στιγμή να ξεφεύγει πριν συνδράμουν στην καταδίωξη και άντρες της ΔΙΑΣ.

Το αποτέλεσμα είναι να ξεφύγει ο συνοδηγός που επιβιβάστηκε σε άλλο αυτοκίνητο, ενώ ο οδηγός συνελήφθη ενώ προσπάθησε να ξεφύγει πεζός.

Μέσα στο βανάκι που αποδείχτηκε κλεμμένο βρέθηκε μία Ducati Multistrada που επίσης είχε μόλις κλαπεί. Οι έρευνες τώρα επικεντρώνονται στον συνοδηγό που διέφυγε και τον συνεργό τους που οδηγούσε το αυτοκίνητο διαφυγής.

Στο ρεπορτάζ του ΕΘΝΟΣ υπάρχουν και οι αναφορές σε επίπεδο δρόμων που συνέβησαν όλα τα παραπάνω. Το θέμα μας όμως είναι πως οι εξιχνιάσεις κλοπών και οι συλλήψεις των κλεφτών πρακτικά ακυρώνονται από το υπόλοιπο έργο της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. Κάποιος που πιστοποιημένα έχει αφαιρέσει διψήφιο αριθμό μοτοσυκλετών είναι κάποιος που το κάνει κατά επάγγελμα, δεν βρέθηκε σε μία στιγμή αδυναμίας και έκλεψε μία μοτοσυκλέτα που δεν μπορούσε να αγοράσει. Όταν λοιπόν δεν πηγαίνει καθόλου στην φυλακή ή καταλήγει σύντομα εκτός φυλακής, τότε η διαδικασία της σύλληψης και όλα τα παραπάνω γίνονται απλά «δυσκολίες της δουλειάς» και παύουν να λειτουργούν αποτρεπτικά, είναι απλά μία δυσκολία που θα ξεπεραστεί, όπως έχουν όλες οι νόμιμες δουλειές. Και το κέρδος είναι μεγαλύτερο από τις νόμιμες δουλειές. Το κράτος είναι ανίκανο να τους κρατήσει μέσα γιατί αυτό κοστίζει. Βέβαια το κόστος για κάποιον που μπαινοβγαίνει στην φυλακή είναι μεγαλύτερο, αλλά όχι στο ίδιο το κράτος! Κάποιος που μπαινοβγαίνει στις φυλακές και έχει κάνει τις κλοπές μοτοσυκλετών επάγγελμα, πληρώνει και δικηγόρους, τροφοδοτεί ένα σύστημα και στο τέλος πραγματικά ζημιωμένος είναι ο πολίτης, είμαστε όλοι εμείς.

Σε οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, αν ένας πολίτης κλέβει μοτοσυκλέτες κατά επάγγελμα, περνά αρκετός καιρός μέχρι να έχει την ευκαιρία να το ξανά κάνει και στο διάστημα αυτό βρίσκεται κλειδωμένος μέσα. Σε περίπτωση μάλιστα που για οποιοδήποτε λόγο δεν πληρώνει φόρους, τότε του χρεώνονται και τα έξοδα του εγκλεισμού του, πριν απελαθεί!

Από τα συνεχή μέσα-έξω, οι αρχές της χώρας ξέρουν ποιοι είναι αυτοί που κλέβουν οχήματα, όχι τόσο όσοι κάθε λίγο συλλαμβάνονται, αλλά οι υπόλοιποι που καταφέρνουν να τα διαχειριστούν μετά και να τα προωθήσουν έξω ή και εντός της χώρας. Ποτέ δεν καθαρίζεις για πάντα ένα χωράφι από τα αγριόχορτα όμως, μονάχα περιοδικά μένει ολότελα καθαρό και με πάρα πολύ δουλειά. Εκτός κι αν έχεις βρει τον τρόπο με λίγη δουλειά να διατηρείς ένα ανεκτό ποσοστό αγριόχορτων και το χωράφι να συντηρείται μόνο του. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε επιλέξει το δεύτερο και μάλιστα έχει μετρηθεί η ανεκτικότητά μας και έχει υπολογιστεί και το ποσοστό…

Το θέμα λοιπόν δεν είναι πως έπιασαν το βανάκι, αλλά να μάθουμε σε ποιον ακριβώς πήγαινε η κλεμμένη Ducati Multistrada και τι ακριβώς θα την έκανε εκείνος. Αυτό στην χώρα μας δεν έχει γίνει ποτέ σε σωστό βάθος. Σταματάμε πάντα στο πρώτο, το πολύ δεύτερο επίπεδο…

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”