Κυνηγούν τις μοτοσυκλέτες στην Αφρική! – Πρόβλημα για την Bajaj στο Λάγος! [video]

Ζήτημα νοοτροπίας…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/2/2020

Πέρσι το καλοκαίρι η πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, Αddis Αbaba, αποφάσισε να απαγορεύσει την κίνηση των μοτοσυκλετών σε ολόκληρη την μητροπολιτική περιοχή για να περιορίσει το έγκλημα καθώς στις ληστείες χρησιμοποιούνταν μοτοσυκλέτες ως μέσο διαφυγής. Αυτό δεν είναι νέα είδηση, το μέτρο μπήκε σε ισχύ στις 7 Ιουλίου 2019 και ενώ αρχικά προέβλεπε να αφήσει εκτός τους ντελιβεράδες, τελικά αυτοί ήταν οι πρώτοι που επηρεάστηκαν χάνοντας τις δουλείες τους. Οι αρχές στην Αιθιοπία σκέφτηκαν πως το τεράστιο πρόβλημα κίνησης που αντιμετωπίζουν θα ήταν το καλύτερο αποτρεπτικό μέτρο. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις θα ήταν πλέον με τα πόδια, αν δεν είχες μοτοσυκλέτα για να περάσεις ανάμεσα από τα αυτοκίνητα. Θυμίζει λίγο την απαγόρευση όλων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στην Ελλάδα, ακόμη και των φλίπερ, γιατί δεν μπορούσαν να σταματήσουν τον ηλεκτρονικό τζόγο, και ακριβώς αυτό ήταν το μόνο δεν σταμάτησαν…

Η αναφορά λοιπόν στην Αddis Αbaba γίνεται γιατί τώρα στο Λάγος στην μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής, που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα κίνησης παγκοσμίως, αποφασίστηκε να απαγορευτούν τα μοτο-ταξί! Την μόνη λύση που είχε ο κόσμος για να φτάσει στο κέντρο. Μένει το περπάτημα, καθώς οι δρόμοι είναι μονίμως καλυμμένοι από σταματημένα αυτοκίνητα.

Το 2006 το Λάγος είχε επτά εκατομμύρια κατοίκους, το 2011 ήταν κιόλας η μεγαλύτερη πόλη της Υποσαχάριας Αφρικής και πλέον η μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής με την ανεπίσημη καταμέτρηση να φτάνει τα 22 εκατομμύρια. Επίσημη καταμέτρηση είναι δύσκολο να υπάρχει, όταν δημιουργούνται ολόκληροι οικισμοί με παραγκουπόλεις και μεγαλώνουν μήνα με τον μήνα…

Η ανακοίνωση της απόφασης για την απαγόρευση στο Λάγος...

 

 

Το Λάγος, η παλιά πρωτεύουσα της Νιγηρίας και το τωρινό οικονομικό κέντρο για ολόκληρη την δυτική Αφρική, ήταν κάποτε το κέντρο του δουλεμπορίου, τώρα ακμάζει από την εξαγωγή πετρελαίου… Η ραγδαία αυτή πληθυσμιακή αύξηση, που ενέχει χαρακτήρα βιαιότητας καθώς προσθέτει πλέον ένα εκατομμύριο κατοίκους τον χρόνο, στηρίζει την μετακίνησή της στην μοτοσυκλέτα. Και συγκεκριμένα στους Οκάντα και στους Κέκε.

Οι Οκάντα πήραν το όνομά τους από μία πολύ δημοφιλή και σε εμάς έκφραση, καθώς πήγαιναν «αεροπορία ανάμεσα στα αυτοκίνητα»! Η λέξη αεροπορία οδήγησε τους αναβάτες να λέγονται πιλότοι και μετά από λίγο έμεινε το «Οκάντα» γιατί έτσι λεγόταν ο εθνικός αερομεταφορέας πριν πτωχεύσει… Όλοι αυτοί κινούνταν αποκλειστικά σχεδόν με Bajaj! Φοιτητές και νέοι κυρίως, αγόραζαν ή χρεωνόντουσαν με ενοίκιο τις μοτοσυκλέτες και πάντα τις ίδιες, με βάση «αυτό που έχει και ο δίπλα». Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει το Λάγος να γίνει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας της Bajaj, πράγμα ασύλληπτο γιατί μιλάμε για μία εταιρεία που παράγει εκατομμύρια μοτοσυκλέτες.

Σε αυτό το χάος της Αφρικανικής πόλης, εκατοντάδες Bajaj εμπλέκονταν σε ατυχήματα καθημερινά. Εκατοντάδες καθημερινά. Με μηδενική πιθανότητα για τα θύματα των τροχαίων να μεταφερθούν εγκαίρως σε νοσοκομείο σε δρόμους γεμάτους με αυτοκίνητα. Ταυτόχρονα υπήρχε και εδώ το ίδιο πρόβλημα με την πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, όπως και με άλλες αφρικανικές πόλεις, οι ληστές κινούνταν αποκλειστικά με μοτοσυκλέτες…

Η ξαφνική αυτή απαγόρευση που μπήκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2020, οδήγησε σε ξαφνική τεράστια μείωση των εξαγωγών της Bajaj και την μετοχή της να χάνει 5% αξίας… Όλα αυτά γιατί απαγορεύονται οι Οκάντα, το μοτο-ταξί στο κέντρο του Λάγος…

Στην Αφρική δεν υπάρχει μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, παρά μονάχα στην Νότιο Αφρική κι αυτό σε συγκεκριμένες πόλεις της μεγάλης αυτής χώρας. Στην ενδοχώρα οι μοτοσυκλέτες καλύπτουν μεταφορικές ανάγκες σε οικογένειες που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο, και φυσικά μέχρι την στιγμή που μπορούν να αποκτήσουν αυτοκίνητο. Ο μοτοσυκλετισμός υπάρχει μονάχα στις μεγάλες πόλεις και για την ευκολία μετακίνησης ανάμεσα στα αυτοκίνητα που προσφέρει. Όταν τον σταματούν και από εκεί, καταδικάζουν την ανάπτυξή του…

Στην Αddis Αbaba το ντελίβερι φαγητού επιτράπηκε τελικά, αλλά μονάχα με ειδικές πινακίδες και με εγκατάσταση GPS που σημαίνει πως δεν γινόταν πλέον καθένας να κάνει αυτή την δουλειά, παρά μόνο μεγάλες εταιρείες με δικά τους οχήματα… Τουλάχιστον μία ώρα πρέπει πλέον να περιμένει κανείς για την παραγγελία του, στην κατά τ’ άλλα καλπάζουσα σε ρυθμό ανάπτυξης αφρικανική πόλη…

 

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin