Κυνηγούν τις μοτοσυκλέτες στην Αφρική! – Πρόβλημα για την Bajaj στο Λάγος! [video]

Ζήτημα νοοτροπίας…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/2/2020

Πέρσι το καλοκαίρι η πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, Αddis Αbaba, αποφάσισε να απαγορεύσει την κίνηση των μοτοσυκλετών σε ολόκληρη την μητροπολιτική περιοχή για να περιορίσει το έγκλημα καθώς στις ληστείες χρησιμοποιούνταν μοτοσυκλέτες ως μέσο διαφυγής. Αυτό δεν είναι νέα είδηση, το μέτρο μπήκε σε ισχύ στις 7 Ιουλίου 2019 και ενώ αρχικά προέβλεπε να αφήσει εκτός τους ντελιβεράδες, τελικά αυτοί ήταν οι πρώτοι που επηρεάστηκαν χάνοντας τις δουλείες τους. Οι αρχές στην Αιθιοπία σκέφτηκαν πως το τεράστιο πρόβλημα κίνησης που αντιμετωπίζουν θα ήταν το καλύτερο αποτρεπτικό μέτρο. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις θα ήταν πλέον με τα πόδια, αν δεν είχες μοτοσυκλέτα για να περάσεις ανάμεσα από τα αυτοκίνητα. Θυμίζει λίγο την απαγόρευση όλων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στην Ελλάδα, ακόμη και των φλίπερ, γιατί δεν μπορούσαν να σταματήσουν τον ηλεκτρονικό τζόγο, και ακριβώς αυτό ήταν το μόνο δεν σταμάτησαν…

Η αναφορά λοιπόν στην Αddis Αbaba γίνεται γιατί τώρα στο Λάγος στην μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής, που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα κίνησης παγκοσμίως, αποφασίστηκε να απαγορευτούν τα μοτο-ταξί! Την μόνη λύση που είχε ο κόσμος για να φτάσει στο κέντρο. Μένει το περπάτημα, καθώς οι δρόμοι είναι μονίμως καλυμμένοι από σταματημένα αυτοκίνητα.

Το 2006 το Λάγος είχε επτά εκατομμύρια κατοίκους, το 2011 ήταν κιόλας η μεγαλύτερη πόλη της Υποσαχάριας Αφρικής και πλέον η μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής με την ανεπίσημη καταμέτρηση να φτάνει τα 22 εκατομμύρια. Επίσημη καταμέτρηση είναι δύσκολο να υπάρχει, όταν δημιουργούνται ολόκληροι οικισμοί με παραγκουπόλεις και μεγαλώνουν μήνα με τον μήνα…

Η ανακοίνωση της απόφασης για την απαγόρευση στο Λάγος...

 

 

Το Λάγος, η παλιά πρωτεύουσα της Νιγηρίας και το τωρινό οικονομικό κέντρο για ολόκληρη την δυτική Αφρική, ήταν κάποτε το κέντρο του δουλεμπορίου, τώρα ακμάζει από την εξαγωγή πετρελαίου… Η ραγδαία αυτή πληθυσμιακή αύξηση, που ενέχει χαρακτήρα βιαιότητας καθώς προσθέτει πλέον ένα εκατομμύριο κατοίκους τον χρόνο, στηρίζει την μετακίνησή της στην μοτοσυκλέτα. Και συγκεκριμένα στους Οκάντα και στους Κέκε.

Οι Οκάντα πήραν το όνομά τους από μία πολύ δημοφιλή και σε εμάς έκφραση, καθώς πήγαιναν «αεροπορία ανάμεσα στα αυτοκίνητα»! Η λέξη αεροπορία οδήγησε τους αναβάτες να λέγονται πιλότοι και μετά από λίγο έμεινε το «Οκάντα» γιατί έτσι λεγόταν ο εθνικός αερομεταφορέας πριν πτωχεύσει… Όλοι αυτοί κινούνταν αποκλειστικά σχεδόν με Bajaj! Φοιτητές και νέοι κυρίως, αγόραζαν ή χρεωνόντουσαν με ενοίκιο τις μοτοσυκλέτες και πάντα τις ίδιες, με βάση «αυτό που έχει και ο δίπλα». Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει το Λάγος να γίνει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας της Bajaj, πράγμα ασύλληπτο γιατί μιλάμε για μία εταιρεία που παράγει εκατομμύρια μοτοσυκλέτες.

Σε αυτό το χάος της Αφρικανικής πόλης, εκατοντάδες Bajaj εμπλέκονταν σε ατυχήματα καθημερινά. Εκατοντάδες καθημερινά. Με μηδενική πιθανότητα για τα θύματα των τροχαίων να μεταφερθούν εγκαίρως σε νοσοκομείο σε δρόμους γεμάτους με αυτοκίνητα. Ταυτόχρονα υπήρχε και εδώ το ίδιο πρόβλημα με την πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, όπως και με άλλες αφρικανικές πόλεις, οι ληστές κινούνταν αποκλειστικά με μοτοσυκλέτες…

Η ξαφνική αυτή απαγόρευση που μπήκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2020, οδήγησε σε ξαφνική τεράστια μείωση των εξαγωγών της Bajaj και την μετοχή της να χάνει 5% αξίας… Όλα αυτά γιατί απαγορεύονται οι Οκάντα, το μοτο-ταξί στο κέντρο του Λάγος…

Στην Αφρική δεν υπάρχει μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, παρά μονάχα στην Νότιο Αφρική κι αυτό σε συγκεκριμένες πόλεις της μεγάλης αυτής χώρας. Στην ενδοχώρα οι μοτοσυκλέτες καλύπτουν μεταφορικές ανάγκες σε οικογένειες που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο, και φυσικά μέχρι την στιγμή που μπορούν να αποκτήσουν αυτοκίνητο. Ο μοτοσυκλετισμός υπάρχει μονάχα στις μεγάλες πόλεις και για την ευκολία μετακίνησης ανάμεσα στα αυτοκίνητα που προσφέρει. Όταν τον σταματούν και από εκεί, καταδικάζουν την ανάπτυξή του…

Στην Αddis Αbaba το ντελίβερι φαγητού επιτράπηκε τελικά, αλλά μονάχα με ειδικές πινακίδες και με εγκατάσταση GPS που σημαίνει πως δεν γινόταν πλέον καθένας να κάνει αυτή την δουλειά, παρά μόνο μεγάλες εταιρείες με δικά τους οχήματα… Τουλάχιστον μία ώρα πρέπει πλέον να περιμένει κανείς για την παραγγελία του, στην κατά τ’ άλλα καλπάζουσα σε ρυθμό ανάπτυξης αφρικανική πόλη…

 

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: