Με Himalayan στα Ιμαλάια!

Ένας άθλος για την Royal Enfield
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

3/5/2019

Η αποφασιστικότητα της Royal Enfield να αποδείξει πως όχι μόνο το Himalayan είναι αντάξιο του ονόματός του αλλά και πως πρόκειται για μια πραγματική adventure μοτοσυκλέτα –η οποία κόντρα στο ρεύμα των καιρών για αυτές τις μοτοσυκλέτες δεν διαθέτει τετραψήφιο αριθμό κυβικών– που δεν γνωρίζει όρια. Γι’ αυτό το λόγο ο ινδικός κολοσσός συνεργάστηκε με το στρατό της χώρας αλλά και με την Himalayan Motorsport Association με σκοπό να δημιουργηθεί μια ομάδα 11 αναβατών που θα διέσχιζε μια απ’ τις πιο δύσβατες περιοχές στον κόσμο.

Η αναλυτική δοκιμή του Himalayan βρίσκεται στο τεύχος 588 του ΜΟΤΟ

Αναφερόμαστε στην οροσειρά του Karakoram όπου εκτείνεται απ’ το Πακιστάν, την Ινδία και φτάνει μέχρι και την Κίνα. Η διαδρομή μήκους 1.126 χιλιομέτρων επιλέχθηκε αφενός μεν γιατί αποτελεί μεγάλη πρόκληση και αφετέρου για να τιμηθεί το Kargil Vijay Diwas, που ήταν μια σημαντική στρατιωτική αποστολή της οποίας η επιτυχία έληξε τον πόλεμο στην Kargil. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη οροσειρά συμπεριλαμβάνεται το αμέσως επόμενο ψηλότερο βουνό του κόσμου (μετά το Everest), το Κ2, με την κορυφή του στα 8,611μ. Μέρος της διαδρομής που έκαναν οι αναβάτες συμπεριλαμβάνονταν στον ιστορικό δρόμο του μεταξιού που χρησιμοποιούσαν οι έμποροι στο παρελθόν, γνωστό ως Silk Road.

Για την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδρομής οι αναβάτες πέρασαν 14 μέρες μαζί με τις μοτοσυκλέτες τους, διαβαίνοντας κακοτράχαλους χωματόδρομους και χιονισμένα τοπία, ενώ δεδομένου του υψόμετρου οι καιρικές συνθήκες ήταν εξίσου άσχημες και ακραίες. Ως εκ τούτου χρειάστηκε να προετοιμαστούν τόσο οι ίδιοι όσο και οι Himalayan για να φέρουν εις πέρας το εγχείρημα. Οι αναβάτες έκαναν εντατική και σκληρή προπόνηση, στην οποία μάλιστα συμπεριλαμβάνονταν η ποδηλασία στο χιόνι (σε διπλάσια απόσταση απ’ ότι η διαδρομή, ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες αντοχές), ενώ οι μοτοσυκλέτες εφοδιάστηκαν με θερμαινόμενα γκριπ, υφασμάτινες χούφτες προστασίας και ειδικά ελαστικά με καρφιά για την ασφαλή διέλευσή τους στα χιονισμένα μονοπάτια.

Μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού οι απόψεις των αναβατών για τις μοτοσυκλέτες ήταν πολύ θετικές καθώς ανταποκρίθηκαν πλήρως στις δυσκολίες. Μάλιστα, ακόμη και το πρωί που οι μοτοσυκλέτες είχαν παραμείνει σβηστές όλο το βράδυ και οι κινητήρες τους είχαν παγώσει για τα καλά (οι θερμοκρασίες έφταναν τους -30οC) δεν αντιμετώπισαν ποτέ πρόβλημα στο να πάρουν μπροστά και εμφάνιζαν μόνο μια μικρή αστάθεια στην τροφοδοσία τους λόγω του υψόμετρου. Επίσης, ανέφεραν πως σε ορισμένα σημεία του ταξιδιού τους ήταν απαραίτητο να χρησιμοποιήσουν μέχρι και αλυσίδες στα ελαστικά τους για να μην κολλήσουν στο χιόνι.

Αναμνηστική φωτογραφία μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού

Η επιτυχία αυτού του άθλου προσφέρει όλα τα εύσημα στο Himalayan και την Royal Enfield, καθώς επιβεβαίωσε και με το παραπάνω την αξιοπιστία και τις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Τέλος, πάει έμπρακτα κόντρα στην νοοτροπία, πως για να ταξιδέψεις χρειάζεσαι απαραίτητα μια μεγάλη adventure μοτοσυκλέτα...

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.