Μειώσεις τιμών στα BMW R Nine T / Scrambler / Racer / Urbun GS / Pure

Όφελος έως 3.000 ευρώ μέχρι της 30 Σεπτεμβρίου
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

3/9/2018

Η BMW Motorrad Hellas ανακοίνωσε νέες μειωμένες τιμές σε όλα τα μοντέλα της  σειράς R Nine T. Το τελικό όφελος ξεκινά από τα 1.000 ευρώ για τα R9T και R9T Scrambler, στην έκδοση Pure γίνεται 1.500, ενώ στην έκδοση race το συνολικό όφελος είναι 3.000 ευρώ. Η συγκεκριμένη προσφορά συνδυάζεται με το χρηματοδοτικό πρόγραμμα Easy3 Ride, πράγμα που σημαίνει ότι αντίστοιχες μειώσεις υπάρχουν στις μηνιαίες δόσεις και στην προκαταβολή.

Για τους λάτρεις των neoretro μοτοσυκλετών της BMW που θέλουν να επωφεληθούν από την συγκεκριμένη προσφορά που θα ισχύει έως τις 30 Σεπτεμβρίου, έχουμε ετοιμάσει ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα τεστ των μοντέλων των R9T που έχουμε δοκιμάσει στο ΜΟΤΟ και πιστεύουμε ότι θα σας βοηθήσουν να βρείτε ποια απ’ όλες είναι η κατάλληλη για εσάς:

 Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 545 για την R9T:

“ Έχει όλα τα στοιχεία για να ξυπνήσει την νοσταλγία στους ώριμης ηλικίας μοτοσυκλετιστές, αλλά και εκείνα που θα προκαλέσουν τους νεότερους να ασχοληθούν μαζί της, δίνοντας τεράστια περιθώρια για δραματικές αλλαγές στην εμφάνιση.”

 

“Το R Nine T είναι σφιχτό, άκαμπτο, απρόσμενα ελαφρύ σε αίσθηση και έτοιμο να αλλάξει πορεία σε κάθε μικρή κίνηση των χεριών σου. Η χαρακτηριστική χροιά του αερόψυκτου boxer κινητήρα που βγαίνει αρκούντως μεγεθυμένη από τα δύο μεγάφωνα τιτανίου της Akrapovic, σε τσιγκλάει να ανοίξεις το γκάζι λίγο παραπάνω. Τα χιλιόμετρα στο αναλογικό κοντέρ αναβαίνουν σε τριψήφιους αριθμούς.”

“Απλοποιημένες επιφάνειες πλαστικών και μετάλλων, κρυμμένα καλώδια και φίσες, αλλά και προσεγμένο φινίρισμα σε όλες τις βίδες που βλέπει το μάτι, έχουν σαν αποτέλεσμα να βγάζουν μια εικόνα ποιότητας και πολυτέλειας.”

 

“Το R Nine T είναι η χαρά του customizing και για άλλον ένα βασικό λόγο: έχει ΑΕΡΟΨΥΚΤΟ κινητήρα. Η απλότητα του εξωτερικού σχεδιασμού των αερόψυκτων κινητήρων που δεν έχουν καλώδια, σωλήνες και ψυγεία γύρο τους, είναι η θεμελιώδης διαφορά.”

 

Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 562 για την R9T Scrambler:

 

Με το δεύτερο μοντέλο της σειράς, φαίνεται πως κάνει μόνο μια στιλιστική άσκηση, αλλά τα φαινόμενα απατούν:  Το Scrambler είναι κάτι περισσότερο από αυτό.

Ψηλό, φαρδύ τιμόνι. Αερόψυκτος boxer. Εμπρός τροχός 19 ιντσών. Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε BMW δεκαετίας ’70-’80, αλλά μόνο ο ήχος έρχεται από το παρελθόν. Απρόσμενα δυνατός, παρά τις προδιαγραφές Euro 4, από το στάνταρ τελικό της Akrapovic.”

Είναι ο πιο καλορυθμισμένος boxer μέχρι σήμερα, καλύτερος σ’ αυτό το θέμα κι από τον νέο ημι-υγρόψυκτο των GS. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως η κίνηση με αργές ταχύτητες είναι απολαυστική, καθώς η απόκριση στο γκάζι είναι μεν άμεση αλλά η δύναμη έρχεται ομαλά και είναι όση περιμένεις. Η ελαστικότητα επίσης είναι κορυφαία, δίνοντας μόνο και μόνο λόγω κινητήρα πολλούς πόντους στην καθημερινή χρήση και συμβίωση με το Scrambler.”

 

η εμπρός και η πίσω ανάρτηση απορροφούν μια χαρά τις μικρές ανωμαλίες, κι αφού η απόσταση από το έδαφος το επιτρέπει, το πέρασμα χωματόδρομων δεν θα παρουσιάζει δυσκολίες με το Scrambler.

 

Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 570 για την R9T Racer:

“Κάποιες μοτοσυκλέτες δεν είναι απαραίτητο να τις οδηγήσεις για να τις απολαύσεις. Αρκεί να φτιάξεις ένα καφέ, να βάλεις την αγαπημένη σου μουσική, να κάτσεις αναπαυτικά σε μια καρέκλα και να τις κοιτάς με τις ώρες. Το R ΝineT Racer είναι σίγουρα μία από αυτές…”

 

“Σε κάθε φανάρι, σε κάθε ανεφοδιασμό σε βενζινάδικο και σε οποιαδήποτε στάση έκανα, τουλάχιστον ένας θα ερχόταν και θα μου έλεγε ακριβώς την ίδια φράση: “Ωραία Μπεμβέ!”.

“οι Γερμανοί πέτυχαν να ισορροπήσουν τέλεια ανάμεσα στο κλασσικό café racer στιλ, το neo-retro και το garage custom.”

 

“…μετά την οδήγησή του για επτά μέρες, αμφιβάλλω έντονα αν όντως το R NineT Racer έχει ανταγωνιστή. Όχι με την έννοια για το αν είναι καλύτερο ή χειρότερο από κάποια άλλη neo-retro μοτοσυκλέτα, αλλά ως προς την προσωπικότητά της συνολικά.”

 

 

“Ο κινητήρας έχει μπόλικο γκάζι και το Racer ήταν το δυνατότερο αερόψυκτο boxer που έχουμε δυναμομετρήσει…”

 

Τι είχαμε γράψει στο τεύχος 576 για την R9T Urban G/S:

 

“Κανένα R9Tδεν είναι ίδιο με το άλλο, και δεν αναφέρομαι στην εμφάνιση, ή στους εμπρός τροχούς 19” των Scrambler και Urban G/S και τα 140mm διαδρομής της πίσω ανάρτησής τους. Ψάχνοντας τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της οικογένειας R9T, ανακάλυψα με έκπληξη πως είναι ΟΛΑ διαφορετικά!”

 

“Το UrbanG/Sστρίβει έως εντυπωσιακά, με σιγουριά στις μεγάλες κλίσεις και με το πλεονέκτημα του στροφάλου των boxerπου είναι προσανατολισμένος στον διαμήκη άξονα της μοτοσυκλέτας και κάνει τις εναλλαγές κλίσης σε διαδοχικές στροφές παιχνίδι.”

“Καλύτερη από του Scrambler, αν και μοιάζει ίδια, είναι και η σέλα, που μπορεί να μην αποτελεί υπόδειγμα πολύωρης άνεσης, αλλά έχει σωστά σφιχτό αφρώδες και δεν θα σου κάνει την ζωή δύσκολη. Ίσως η εξήγηση βρίσκεται στο ύψος της σέλας, που στο Scrambler ανακοινώνεται στα 820mm, ενώ του UrbanG/Sείναι στα 850, ενώ η διάμετρος των τροχών και οι διαδρομές των αναρτήσεων είναι ίδιες.”

 

“Όπως είναι προφανές, το UrbanG/S ξεφεύγει από τα μάλλον στενά πλαίσια μιας ρετρό εμφάνισης, και κρίνεται ως μια μοτοσυκλέτα που στέκει μια χαρά σε σύγκριση με τις “μοντέρνες”.

 

“Σε εμφάνιση είναι από ρετρό ως νοσταλγικό, στο δρόμο όμως πάει, στρίβει και φρενάρει απολύτως σύγχρονα, ό,τι χρειάζεται για τις πραγματικές συνθήκες των δρόμων.”

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”