Μείωση των ορίων ταχύτητας στα 30km/h ζητάει από τον υπουργό ο ΣΕΕΠΕ

Μαστουρωμένοι στους δρόμους για μην πληρώσουν πρόστιμα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/11/2019

Με ένα βαρύ πρόστιμο 100 εκατομμυρίων ευρώ να κρέμεται πάνω από το κεφάλι των μελών του Συνδέσμου Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών Ελλάδος, προτείνουν στον Υπουργό να επιβληθεί μείωση των ορίων ταχύτητας στα 30km/h εντός πόλεων και στα 110km/h στις εθνικές οδούς. Ο ΣΕΕΠΕ είναι υποχρεωμένος να συμμορφωθεί με τις οδηγίες της Ε.Ε.  για μείωση της κατανάλωσης καυσίμων στις χώρες-κράτη μέλη, σε διαφορετική περίπτωση θα πληρώσει βαριά ρυπο-πρόστιμα. Θυμίζουμε πως η παγκόσμια πολιτική-οικονομική ελίτ έχει στήσει ένα νέο χρηματιστήριο πώλησης και αγοράς “φρέσκου” αέρα, όπου οι χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο από τα όρια, που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, τους πληρώνουν πρόστιμα. Εναλλακτικά μπορούν να αγοράσουν φρέσκο αέρα από κάποια άλλη χώρα που έχει “περίσσευμα” καθαρού αέρα! Μέσα σε αυτό το πλαίσιο “οικολογικού” παζαριού, ο ΣΕΕΠΕ ισχυρίζεται πως οι προτάσεις του για μείωση των ορίων ταχύτητας θα επιφέρει μείωση στην κατανάλωση πετρελαίου κίνησης κατά 12% και βενζίνης κατά 18%.

Η πρόταση αυτή είναι εξ ορισμού ανεφάρμοστη και παντελώς ηλίθια. Το μοναδικό αποτέλεσμα που θα έχει είναι να γεμίσουν τα ταμεία της τροχαίας από τα πρόστιμα και να γίνονται ουρές έξω από τα γραφεία των εισαγγελέων και των δικαστηρίων με όσους έχουν συλληφθεί με την αυτόφωρη διαδικασία, λόγω υπέρβασης του ορίου ταχύτητας άνω του 50%. Με 30km/h στην πόλη κινούνται οι… πεζοί και τα 110km/h μέγιστης ταχύτητας στις εθνικές οδούς σημαίνει πως το ταξίδι από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη θα ξαναγίνει 7 ώρες όπως ήταν την δεκαετία του 1980. Αν θέλεις να γελιοποιήσεις έναν νόμο, τον κάνεις παράλογο και πρακτικά ανεφάρμοστο. Κι αυτό θα γίνει με τα παράλογα χαμηλά όρια ταχύτητας, όπου δεν αντιστοιχούν στη λογική, θα τα παραβιάζουν ακόμα και οι ποδηλάτες και θα δημιουργήσει το αίσθημα στην κοινωνία ότι μας κυβερνάνε ψυχοπαθείς. Εννοείται πως τα κρατικά αυτοκίνητα που θα μεταφέρουν ημίθεους-πολιτικούς θα κινούνται με ταχύτητες υπερδιπλάσιες, ώστε να είναι απόλυτα σαφές πως εσύ είσαι ένας φορο-σκλάβος και η χώρα που ζεις ανήκει σε αυτούς και τους φίλους τους. Το έχουμε πει πολλές φορές πως ο παραλογισμός οδηγεί πάντα στην απαξίωση των νόμων, ακόμα κι αν το πνεύμα τους είναι σωστό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι υπερβολικές ποινές του Κ.Ο.Κ. όπως αυτή για την κίνηση στις ΛΕΑ. Ο νόμος είναι ΣΩΣΤΟΤΑΤΟΣ, αλλά η εξωπραγματική ποινή που προβλέπει, το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί συνθήκες παζαριού μεταξύ του αστυνομικού και του παραβάτη, διότι ο αστυνομικός ξέρει πως αν σε γράψει θα σε καταστρέψει οικονομικά για τα επόμενα 10 χρόνια. Αν όμως η ποινή ήταν μόνο διοικητική και σου έπρεπαν το δίπλωμα για μερικούς μήνες, κανένας αστυνομικός δεν θα δίσταζε να σε γράψει. Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που η πρόταση αυτή του ΣΕΕΠΕ είναι χαζή, αναποτελεσματική και εκτός πραγματικότητας. Κι ο λόγος αυτός είναι πως ήδη οι δρόμοι των πόλεων είναι ένα τεράστιο πάρκινκ ακινητοποιημένων αυτοκινήτων  που κινούνται με μέση ταχύτητα πολύ κάτω από τα 10km/h. Το ίδιο συμβαίνει και στις εθνικές οδούς, όπου με την βενζίνη στο 1,6-1,7 ευρώ, σπάνια θα δεις αυτοκίνητο στην αριστερή λωρίδα του δρόμου. Όλοι στην μεσαία λωρίδα πάνε σαν μαστουρωμένοι με 90-100km/h και στέλνουν μηνύματα στο κινητό για να περάσει η ώρα!  Η πραγματική λύση για μείωση της κατανάλωσης βενζίνης και πετρελαίου είναι ο Υπουργός Μεταφορών  να φτιάξει ένα σοβαρό δίκτυο Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, που να είναι φιλικό στη χρήση από τους κατοίκους των πόλεων. Όχι δηλαδή σαν το Τραμ που εξυπηρετεί μόνο τους αργόσχολους και τους τουρίστες και ταυτόχρονα δημιουργεί κυκλοφοριακή ασφυξία στα νότια προάστια. Κανείς δεν θέλει να τρώει πέντε ώρες την ημέρα μέσα στο αυτοκίνητο, να ψάχνει για πάρκινγκ και να πληρώνει τις φθορές του οχήματός του και 1,6 ευρώ το λίτρο τη βενζίνη. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πας στη δουλειά σου, τι να κάνεις; Η λύση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι μόνο για τους πλούσιους που ζουν σε σπίτια με κλειστά πάρκινγκ. Τα δίκυκλα δεν τα αναφέρουμε ως λύση, διότι όποτε οι πολιτικοί έχουν ασχοληθεί με τα δίκυκλα τα έχουν κάνει ΕΝΤΕΛΩΣ σκατά. Καλύτερα να μην ξέρουν ότι υπάρχουμε…

Όπως κι αν έχει, η πρόταση του ΣΕΕΠΕ είναι άλλο ένα δείγμα για το πώς τα ιδιοτελή συμφέροντα ΜΙΑΣ συντεχνίας που έχει πρόσβαση στην πολιτική εξουσία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ζωή σου.

Η μάχη των Ιρανών γυναικών για άδειες οδήγησης μοτοσυκλέτας

Το Ιράν σκέφτεται επιτέλους να επιτρέψει στις γυναίκες την οδήγηση μοτοσυκλέτας
Iran Women Riding License
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/8/2025

Παρά τις νομικές απαγορεύσεις και κοινωνικές αντιστάσεις, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, διεκδικώντας την ισότητα στον χώρο της μετακίνησης και των σπορ

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ιράν εξετάζει την άρση της απαγόρευσης για τις γυναίκες που θέλουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, επιτρέποντας επιτέλους στις γυναίκες αναβάτριες να κινούνται νόμιμα πάνω σε δύο τροχούς.

Το AL-Monitor, ανεξάρτητη ιστοσελίδα ειδήσεων για τη Μέση Ανατολή, αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή εξετάζεται στο ιρανικό κοινοβούλιο νομοσχέδιο που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στο ζήτημα, εφόσον ψηφιστεί. Ο Kazem Delkhosh, βοηθός του προεδρικού γραφείου για κοινοβουλευτικά θέματα, δήλωσε στα τοπικά μέσα: “Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος με γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, οι ζημιές σε άλλα οχήματα ή πεζούς δεν καλύπτονται από ασφάλιση. Αυτό θέτει σοβαρούς οικονομικούς κινδύνους όχι μόνο για τις γυναίκες αναβάτριες αλλά για όλους τους χρήστες του δρόμου.”Iran Women Riding License

Προς το παρόν, οι γυναίκες στο Ιράν μπορούν να αποκτήσουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, αλλά όχι μοτοσυκλέτας, δημιουργώντας ένα νομικό κενό που επηρεάζει τόσο τις ίδιες όσο και τους υπόλοιπους οδηγούς.

Τον Ιανουάριο του 2024 υπήρξε μια ακτίδα ελπίδας, όταν η Αντιπρόεδρος για Θέματα Γυναικών, Ensieh Khazali, δήλωσε ότι γινόταν εργασία για να επιτραπεί στις γυναίκες να αποκτήσουν άδεια μοτοσυκλέτας, μια κίνηση που θα σήμαινε σημαντική αλλαγή πολιτικής. Ωστόσο, μέχρι τον Μάιο η αισιοδοξία αυτή είχε εξαφανιστεί, καθώς ο Υπουργός Εσωτερικών Ahmad Vahidi δήλωσε ότι το θέμα δεν ήταν καν στην ατζέντα της κυβέρνησης.

Iran Women Riding License

Η συζήτηση αυτή που επανήλθε στο προσκήνιο, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο περιορισμών των δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο Ιράν, όπως οι νόμοι για την υποχρεωτική κάλυψη κεφαλιού και οι διακρίσεις στην μεταχείριση σε θέματα διαζυγίων, επιμέλειας παιδιών και κληρονομιάς. Το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα φαίνεται ότι παραμένει ακόμα στον πάγο.

Οι γυναίκες μπορούν να συμμετάσχουν σε αγώνες μοτοσυκλέτας ως άθλημα, αλλά δεν τους επιτρέπεται να οδηγούν σε δρόμους πόλεων, σύμφωνα με τους ισλαμικούς περιορισμούς του Ιράν. Πριν την ισλαμική επανάσταση του 1979, οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα. Με την ίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας, οι κανονισμοί έγιναν σκιώδεις και ασαφείς αφήνοντας περιθώρια ερμηνείας.

Iran Women Riding License

Το βασικό εμπόδιο είναι η αδυναμία έκδοσης άδειας. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναφέρει ότι “η έκδοση αδειών οδήγησης μοτοσυκλέτας για ‘άνδρες’ αποτελεί ευθύνη της Αστυνομίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν”, αποκλείοντας ουσιαστικά με αυτή την διατύπωση τις γυναίκες.

Στο παρελθόν, η Fatemeh Eftekhari από την Ισφαχάν κέρδισε δικαστικά το δικαίωμα για άδεια το 2019, αλλά η απόφαση ανατράπηκε το 2020 και η άδεια της ακυρώθηκε ενώ παράλληλα, είχε δεχτεί και επίθεση λόγω εμφάνισής της με μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό.

Iran Women Riding License

Το 2016, ο ανώτατος ηγέτης Ali Khamenei είχε δηλώσει ότι η ποδηλασία ή η οδήγηση μοτοσυκλέτας από γυναίκες μπροστά σε μη κοντινούς συγγενείς άνδρες μπορεί να προκαλέσει διαφθορά και πρέπει να αποφεύγεται, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα εάν δεν υπάρχουν μη συγγενείς παρόντες.

Η αντίσταση των Ιρανών γυναικών

Παρά τους περιορισμούς, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, ειδικά μετά την εξέγερση του 2022 σε συνέχεια της δολοφονίας της Mahsa Amini. Εικόνες και βίντεο γυναικών που οδηγούν χωρίς την υποχρεωτική hijab διαδόθηκαν στο διαδίκτυο, δείχνοντας τη διαρκή αντίσταση στους περιορισμούς.

Iran Women Riding License

Η μάχη για το δικαίωμα των γυναικών να οδηγούν μοτοσυκλέτα συνεχίζεται με την υποστήριξη ακτιβιστριών όπως η Nora Naraghi, Ιρανή μοτοσυκλετίστρια από τη θρησκευτική μειονότητα των Baha’i, κόρη της, άλλοτε φυλακισμένης για τις διεκδικήσεις της, Shahrzad Nazifi, της πρώτης γυναίκας που κατείχε επίσημη κατάταξη σε αγώνες motocross στο Ιράν.

 

Ετικέτες