Mercedes X-Class 250d

Για τα πάντα και παντού με ακαταμάχητο upper class image
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/8/2018

Είμαστε περιοδικό μοτοσυκλέτας και όχι αυτοκινήτου, όμως σχεδόν σε κάθε τεστ μοτοσυκλέτας που κάνουμε χρησιμοποιούμε αυτοκίνητα, αφού ο φωτογράφος μας δεν οδηγάει δίκυκλα (δεν έχει καν δίπλωμα). Ακόμα όμως κι ήταν μοτοσυκλετιστής, ο βαρύς εξοπλισμός που πρέπει να έχει μαζί του κάνει απαγορευτική την μετακίνησή του με δίκλυκλα για μεγάλες αποστάσεις. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν ήταν μόνο ο σάκος με τα φωτογραφικά των 25 κιλών, ούτε μόνο τα τριπόδια και οι κάμερες.

Έπρεπε να πάνε στην πίστα καρτ της Motul στην Σπάρτη για να οδηγήσουμε και να φωτογραφίσουμε τρία Husqvarna. Αμέσως μετά έπρεπε να φορτώσουμε ένα από αυτά και να πάμε 90 χιλιόμετρα πιο κάτω, στις αλυκές της παραλίας της Πούντας (απέναντι από την Ελαφόνησο) για το δεύτερο μέρος του τεστ και της φωτογράφησης. Εκεί θα ερχόντουσαν το απόγευμα άλλες τρεις μοτοσυκλέτες της Honda, για να κάνουμε την επόμενη ημέρα μια πλήρη φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση.

Οπότε χρειαζόμασταν ένα όχημα, που να ταξιδεύει ξεκούραστα για πολλές ώρες, να μπορεί να διασχίσει δύσβατους χωματόδρομους για να έχουμε πρόσβαση στις απομονωμένες παραλίες, να μπορεί να κουβαλήσει τουλάχιστον μια μοτοσυκλέτα και να έχει χώρο, ώστε ο φωτογράφος μας να μπορεί να φωτογραφίζει και να έχει πλάνα εν κινήσει (το γνωστό tracking) χωρίς να πέφτει η σκιά του αυτοκινήτου πάνω στις μοτοσυκλέτες που βρίσκονται γύρο του.

Τα καινούρια τετράθυρα pick-up είναι γενικώς τα πιο κατάλληλα για αυτή την δουλειά και στα Mega Test είναι αυτά που προτιμάμε ως οχήματα συνοδείας και ταυτόχρονα είναι τα αγαπημένα οχήματα του φωτογράφου μας.

 

Αυτή τη φορά ζητήσαμε από την Mercedes-Benz Hellas να μας παραχωρήσει την ολοκαίνουρια και άκρως εντυπωσιακή σε εμφάνιση X-Class και όπως αποδείχτηκε στην πράξη ήταν μια καταπληκτική ιδέα!

Ο κινητήρας Diesel των 190 ίππων κινεί αξιοπρεπέστατα το επιβλητικό X-Class, κυρίως όμως είναι πολύ ήσυχός στο ταξίδι και οικονομικός σε κατανάλωση. Σε σύγκριση με το βενζινοκίνητο Ford Transit που έχουμε και κάναμε πέρσι ακριβώς το ίδιο ταξίδι, γλιτώσαμε πάνω από 200 ευρώ σε καύσιμα και διόδια με την X-Class!

Μεγάλη ευκολία κατά την διάρκεια της φωτογράφισης ήταν και το αυτόματο κιβώτιο με τις ομαλές αλλαγές ταχυτήτων (έχει επιπλέον επιλογή κοντής κλιμάκωσης και κλείδωμα κεντρικού και εμπρός διαφορικού), αλλά και οι εντυπωσιακές περιμετρικές κάμερες (μία εμπρός, δύο στους καθρέπτες και μία πίσω) που έδειχναν στην TFT τα πάντα γύρο από το αυτοκίνητο.

Φυσικά ως Mercedes είχε όλα τα τελευταίας τεχνολογίας συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας (αερόσακους παντού, stability control, lane assist κ.τ.λ.).

 

Περιττό να πούμε ότι ο φωτογράφος μας το λάτρεψε και εμείς έχουμε αρχίσει να το σκεφτόμαστε σοβαρά να αγοράσουμε ένα για το περιοδικό.

Το πρόβλημα του X-Class είναι ένα… Είναι υπερβολικά εντυπωσιακό και υπερβολικά καλό παντού!

Έτσι αν το πάρουμε εδώ στο περιοδικό, είναι βέβαιο ότι θα τσακωνόμαστε διαρκώς μεταξύ μας για το ποιος θα το χρησιμοποιήσει το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αν φυσικά καταφέρουμε να το πάρουμε από τα χέρια του φωτογράφου μας, που κάνει φανατικά Mountain Bike…

Γενικά με το X-Class μπορείς να κάνεις τα πάντα στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα δεν μας είχε έρθει στα χέρια μας αυτοκίνητο που να έχει τέτοιους χώρους για να το φορτώνεις με ό,τι μπορείς να φανταστείς (μέχρι τη φουσκωτή βάρκα του γιού μου βάλαμε…), να ταξιδεύει τόσο ήσυχα, οικονομικά και με ασφάλεια.

 

 Κι όταν τελειώσεις με τις δραστηριότητές σου, το πλένεις από τα χώματα και έχεις το πιο εντυπωσιακό σε εμφάνιση και κύρος Off-road.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιβλητικότητας και του κύρους του X-Class είναι στην εθνική οδό που τα υπόλοιπα αυτοκίνητα αλλάζουν αμέσως λωρίδα, ακόμα κι αν είσαι πολλά μέτρα πίσω τους! Περιττό φυσικά να πούμε ότι όπου σταματάγαμε γινόταν λαϊκό προσκύνημα και ότι από το κέντρο του Πειραιά έως την τελευταία άκρη της Πελοποννήσου μας ρωτάγανε διαρκώς πόσα κυβικά είναι και πόσο κάνει, ενώ ακούγαμε συνέχεια την ίδια ατάκα: «’Α ρε X-Class. Αμαξάρα!» Μέχρι και ιδιοκτήτης S-Class των 150.000€ σταμάτησε και άρχισε να κοιτάει το εσωτερικό της X-Class.

 

56χρονος έπεσε με 352 χλμ/ώρα - Τώρα... ανυπομονεί να επιστρέψει στην πίστα!

Το σφοδρό ατύχημα με την dragster Hayabusa του δεν πτόησε τον Danny Cockerill - "Η ζωή είναι για να την ζεις"
Cockerill
Από τον

Παύλο Καρατζά

3/9/2025

Ο Danny Cockerill επέζησε από μια τρομακτική πτώση πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σε πίστα της Μ. Βρετανίας και ήδη σχεδιάζει την επιστροφή του στην ενεργό δράση.

Ο Danny Cockerill, αγωνιζόμενος στα dragster είχε μία πτώση με 352 χλμ/ώρα στην αγγλική πίστα Santa Pod του Bedfordshire στις 17 Αυγούστου, έχοντας μόλις κάνει το προσωπικό του ρεκόρ με την αγωνιστική Suzuki Hayabusa του. Δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς συνέβη, αλλά ο Cockerill έχασε τον έλεγχο αμέσως μετά τη γραμμή τερματισμού.

Ο αναβάτης αναρρώνει και ήδη σχεδιάζει να επιστρέψει στην πίστα το συντομότερο δυνατό. Ο ίδιος δήλωσε “Η μοτοσυκλέτα πήγαινε καλά, ήταν η καλύτερη επίδοση που είχα πετύχει ποτέ. Πέρασα τη γραμμή τερματισμού με ταχύτητα 338 χλμ/ώρα, αλλά όταν έπεσα από τη μοτοσυκλέτα, η ταχύτητα ήταν περίπου 352 χλμ/ώρα”.

Ο Cockerill είναι έμπειρος αγωνιζόμενος καθώς έχει συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο με αυτοκίνητα όσο και με μοτοσυκλέτες για δεκαετίες. Μέχρι το ατύχημα, είχε ως στόχο να πετύχει χρόνο 6 δευτερολέπτων τόσο με αυτοκίνητο όσο και με μοτοσυκλέτα. Έχει ήδη πετύχει τον στόχο του με το αυτοκίνητο και ήταν πολύ κοντά στο να πετύχει το ίδιο και με τη Busa του.

Ο χρόνος που πέτυχε πριν πέσει στην κλασσική διαδρομή των 402 μέτρων ήταν 7,01 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου 338 χλμ/ώρα.

“Πέρασα τη γραμμή τερματισμού, κάνοντας τούμπες, γλιστρώντας, συντρίβοντας και χτυπώντας – πίστευα ότι δεν θα σταματούσε ποτέ. Είδα μία φως και μία σκοτάδι, σε κάθε τούμπα και σε κάθε γύρισμα πόναγα ”, είπε ο Cockerill.

Danny

Ο αναβάτης υπέστη πολλά κατάγματα, συμπεριλαμβανομένου ενός σπασμένου πλευρού που του προκάλεσε ρήξη στο ήπαρ, καθώς και αρκετές εκδορές και εγκαύματα στα σημεία όπου η δερμάτινη φόρμα του είχε φθαρεί. Όμως και πάλι η υγεία του είναι εξαιρετικά καλή αν αναλογιστούμε την ταχύτητα που είχε όταν έπεσε και αυτό οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στον εξοπλισμό που λέμε και ξαναλέμε πως είναι το A και το Ω, αλλά και στο γεγονός ότι βρισκόταν σε περιβάλλον πίστας.

Στην συνέχεια δήλωσε: “Την επόμενη μέρα ήμουν σε εγρήγορση – είναι πραγματικά θαύμα που είμαι ακόμα ζωντανός. Ακόμα και στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να πιστέψουν πόσο καλά ήμουν, λίγο μετά το ατύχημα”.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα θεωρούσαν όλα αυτά ως έναν καλό λόγο για τον 56χρονο να κρεμάσει το κράνος του, όμως αυτό δεν ισχύει για τον Danny Cockerill που δηλώνει χαρακτηριστικά “ Η ζωή είναι για να τη ζεις. Σκέφτομαι να ξαναφτιάξω μια μοτοσυκλέτα για να πάω να αγωνιστώ του χρόνου. Η γυναίκα και η κόρη μου μίλησαν την Κυριακή το βράδυ (το βράδυ του ατυχήματος). Συζητούσαν για το μέλλον μου και δεν πίστευαν ότι θα ήμουν έτοιμος να σταματήσω χωρίς να πετύχω τον χρόνο των 6 δευτερολέπτων”.