Μια κορδέλα του ΜΟΤΟ, 20 χρόνια μετά!

29/9/2016

Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τον Κάτω Όλυμπο, με το enduro στον Κάτω Όλυμπο.
1983: Φοιτητής στη Λάρισα, γνωρίζω το enduro εκτός Αττικής, παρέα με τους Λαρισαίους φίλους, κι ειδικά τον Κώστα Βλασιάδη, αγωνιζόμενο και ταχύτατο εντουρά... Οι συνθήκες δεν έχουν καμία σχέση με της Αττικής. Λάσπη, ξεχασμένοι δασικοί, τέζα όλη μέρα, ξεκινάγαμε από Λάρισα πατώντας χώμα μόλις έξω από την πόλη, κι ανεβαίναμε Κάτω Όλυμπο. Συνήθως γυρνάγαμε νύχτα, με τα ασθενικά φώτα του Montesa 250 Η6 να προσπαθούν να φωτίσουν τα αγριόσκυλα που μας την έπεφταν πριν την Ροδιά...

1990: Στο ΜΟΤΟ πια, μου έρχεται ιδέα για ένα Σαββατοκύριακο enduro στον Κάτω Όλυμπο, με κατασκήνωση στο βουνό, στη βρύση του Κατή, βόλτες και πιστάκι προπόνησης το Σάββατο, με κανονικό αγώνα enduro την Κυριακή, 136 χιλιόμετρα διαδρομής σε δύο γύρους. Η παρέα του Adventure Club μαζεύεται, βρίσκουμε παλιά μονοπάτια, νέες διαδρομές, το Ψόφιο Άλογο, ο Κουκουμιάκος. Μαζεύονται 58 συμμετοχές για τον αγώνα, απ’ όλη την Ελλάδα, Σπυριδόπουλος, Τασούλης, Λαθούρης, Κόρκας, Χούντρας, Καρακίτσογλου, Τριβέλας, Αραμπατζής, Πλιάτσικα, Τυφόξυλος, Κωσταντάτος... Η μορφή του αγώνα πρωτότυπη, ένα οχτάρι που δεν συναντιόταν στο μέσον, με τα ΣΕΧ στην αφετηρία-τερματισμό, και ιδανικό χρόνο για κάθε απλή τον χρόνο του πρώτου (ταχύτερου!) συν ένα λεπτό. Όλοι οι άλλοι, που αργούσαν περισσότερο από ένα λεπτό, καπέλο! Για την ιστορία, τα μικρά, ως 250cc, τα πήρε ο Λαθούρης με Kawasaki KDX200R, όπως και την γενική, ενώ τα μεγάλα, 251+, ο Στέλιος Σπυριδόπουλος με Husaberg 501, ενισχυμένος από την προηγούμενη με το τοπικό νέκταρ της Ραψάνης, σε συσκευασία νταμιτζάνας. Έγραφε τότε στο ΜΟΤΟ ο Χούντρας: "Ο αγώνας με το μεγαλύτερο ποσοστό σε μονοπάτι που έχει γίνει ποτέ! Και τι μονοπάτι!"

1996: Mε την ίδια παρέα των Λαρισαίων, ψάξαμε επί δύο χρόνια και βγάλαμε την διαδρομή και τις ειδικές για το 1ο enduro Μετεώρων, αγώνα του Πανελληνίου πρωταθλήματος. Κι εδώ, ο κύκλος των 75 περίπου χιλιομέτρων ήταν σχεδόν όλος μονοπάτι, με ελάχιστα σημεία όπου μπορούσε να περάσει αυτοκίνητο, για πρώτη φορά σε Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Εκεί, είχαμε χρησιμοποιήσει άφθονη κορδέλα ΜΟΤΟ, με το τότε λογότυπο του περιοδικού. Η συνέχεια της ιστορίας, είκοσι χρόνια μετά...

2016: Παρακολουθώ την ομάδα Enduro Όλυμπος στο facebook, και βλέπω φωτογραφίες από την εντουρόβολτα που ετοιμάζει. Και παθαίνω σοκ! Πρώτο πλάνο, κορδέλα ΜΟΤΟ του τότε! Από είκοσι και βάλε χρόνια πριν! Και πάλι σε αγώνα enduro, και πάλι στα αγαπημένα μου δάση και χώματα του Κάτω Ολύμπου! Και φαίνεται σε άριστη κατάσταση (η ποιότητα μετράει!), την δουλειά της την κάνει ακόμα. Το μυστήριο του πως έφτασε η κορδέλα του ΜΟΤΟ να σηματοδοτεί αγώνα enduro είκοσι χρόνια μετά, λύθηκε λίγο αργότερα, όταν έμαθα πως ο Νίκος Νταούτης, της εντουροπαρέας της Λάρισας, είχε κορδέλα ΜΟΤΟ φυλαγμένη από το 1996! Κι έπιασε τόπο!

Βασίλης Καραχάλιος

https://bit.ly/MOTO_673

Νέα Μοντέλα

Επικαιρότητα

Yamaha Tenere: Έρχονται νέες adventure κάτω και πάνω από το Tenere 700

10 νέα μοντέλα τα επόμενα τρία χρόνια - Τι μας είπε ο CEO της Yamaha Ευρώπης, Olivier Prevost

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

4/12/2025

Η Yamaha ακούει και προσαρμόζεται στην αγορά, όπως περιμένει κανείς από τον Ιάπωνα κατασκευαστή και η διεύρυνση της γκάμας των adventure μοτοσυκλετών της βρίσκεται στο πρόγραμμα καλύπτοντας την απαίτηση του κοινού για μία μικρότερου αλλά και μεγαλύτερου κυβισμού adventure από την υπάρχουσα Tenere 700.

Το τεύχος #673 που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στα περίπτερα ξεχειλίζει από EICMA έχοντας τα σημαντικότερα μοντέλα που είδαμε στη σημαντικότερη έκθεση μοτοσυκλέτας στον κόσμο.

Στο Μιλάνο είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για μία ακόμη φορά με τον Olivier Prevost, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο Yamaha Ευρώπης, ο οποίος μας είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στον σύντομο χρόνο που είχαμε μαζί του, μιλώντας για τους Κινέζους κατασκευαστές και το Χείμαρρο νέων μοντέλων που παρουσιάζουν, αλλά και τα πλάνα της ιαπωνικής εταιρείας για το όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Σε ευθεία ερώτηση που του απευθύναμε για το αν περιμένουμε από τη Yamaha μικρό και μεγάλο Tenere ο Γάλλος δεν προχώρησε φυσικά σε λεπτομέρειες, όμως δεν απέφυγε να απαντήσει και στην ερώτηση λέγοντας πως η Ιαπωνική εταιρεία δουλεύει "πάνω σε όλα αυτά" και έχει διάθεση να μπει και σε κατηγορίες με μικρό περιθώριο κέρδους, όπως είναι οι μικρότερου κυβισμού μοτοσυκλέτες.

Σε μια μικρομεσαίου κυβισμού adventure η Yamaha θα προσπαθήσει να μπει στην κατηγορία με αξιώσεις όχι μόνο γιατί είναι η Yamaha αλλά γιατί οι προτάσεις στην κατηγορία είναι πλέον πολλές και αξιόλογες από κάθε κατασκευαστική γωνιά.

Η Yamaha έχει στις τάξεις της τον πολύ καλό και ευχάριστο σε απόδοση εν σειρά δικύλινδρο που βλέπουμε στο MT-03 και θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτόν ως βάση για το μικρό Tenere χωρίς μάλιστα να προχωρήσει σε αύξηση του κυβισμού του που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα 321 κ.εκ. για 41,43 ονομαστικούς ίππους που μεταφράζονται σε σχεδόν 36 ίππους στον πίσω τροχό για την Euro 5+ έκδοσή του. Αν κρατήσει και το βάρος χαμηλά, τα 36 άλογα αρκούν για μια δικύλινδρη adventure μικρομεσαίου κυβισμού, ωστόσο δεν αποκλείεται ο κυβισμός του κινητήρα να υπερβαίνει τα 400 με την ισχύ του να φτάνει στο όριο της Α2 κατηγορίας διπλώματος.

Αναφορικά με την μεγαλύτερη Tenere αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει σημείο αναφοράς με την ιαπωνική εταιρεία να μην έχει δικύλινδρο κινητήρα μεγάλου κυβισμού. Έχει όμως τον "πασπαρτού" τρικύλινδρο, ο οποίος με τις κατάλληλες ρυθμίσεις θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε έναν νέο adventure ρόλο και έτσι να δούμε το πρώτο τρικύλινδρο Tenere στην ιστορία, η οποία όμως θα ακολουθεί τη λογική της 700 με μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων και ακτινωτούς τροχούς 21/18.

Η ιαπωνική εταιρεία σκοπεύει να παρουσιάσει 10 καινούργια μοντέλα τα επόμενα τρία χρόνια, όχι εκδόσεις μοτοσυκλετών που υπάρχουν τώρα στην παραγωγή, αλλά νέες μοτοσυκλέτες με "νέα πλαίσια", όπως είπε χαρακτηριστικά ο Prevost προσθέτοντας ότι κάποια από αυτά θα χρησιμοποιούν και νέους κινητήρες!

Βρείτε την πλήρη συνέντευξη στο τεύχος #673 που κυκλοφορεί στα περίπτερα και δείτε εδώ όλα τα καλά που θα διαβάσετε, μεταξύ των οποίων, την πρώτη μας επαφή με το Honda CB1000GT και τα σημαντικότερα μοντέλα που είδαμε στο Μιλάνο.