Millyard Viper V10: Μοτοσυκλέτα 8.000 κυβικών 500hp: 11 χρόνια βόλτας – [VIDEO]

Πώς ο Allen Millyard έφτιαξε την Viper V10
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/11/2020

Παραπάνω από δέκα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που η Millyard Viper V10 βγήκε στους δρόμους φιγουράροντας στον αγγλικό Τύπο. Μία θηριώδης μοτοσυκλέτα με 8.000 κυβικά από τον V10 κινητήρα ενός Dodge Viper, που ζυγίζει 630 κιλά και μπορεί να πιάσει τα 300 χιλιόμετρα απαιτώντας μία πολύ καλή λύση για τα… φρένα! Έχοντας ακούσει ανέκδοτες ιστορίες από τους συναδέλφους της MCN και την εμπειρία τους οδηγώντας την, η Millyard επανέρχεται στο προσκήνιο καθώς πριν από λίγες μέρες ο άνθρωπος που την κατασκεύασε μοιράστηκε μαζί μας ένα νέο video που εξιστορεί όλα όσα χρειάστηκε να κάνει για να τσουλήσει τους τροχούς της. Και το video αυτό θα έχει και συνέχεια…

Καταρχήν να θυμίσουμε ποιος είναι ο Allen Millyard καθώς δεν θα τον ξέρουν όλοι. Μηχανικός στα όρια του τρελού εφευρέτη με σκοπό να βάζει περισσότερα πιστόνια και κυβικά από αυτό που φανταζόταν κάθε κατασκευαστής, ενώνοντας κινητήρες όπως το V12 Kawasaki των 2.300 κυβικών, το πεντάλιτρο V-Twin και τόσα άλλα! Ο Allen Millyard έχει επιστημονικό υπόβαθρο στον τομέα της πυρηνικής φυσικής, αλλά το πάθος του είναι οι πολυκύλινδρες custom μοτοσυκλέτες με περίσσεια κυβικών και πιστονιών!

μία άλλη αγαπημένη του δημιουργία, η V12 Kawasaki!

Με την Viper V10 ακολούθησε διαφορετική πρακτική από αυτό που έκανε συνήθως, με την έννοια πως πήρε αυτούσιο έναν κινητήρα από το Ebay, δεν κάθισε να συνενώσει δύο μεταξύ τους. Μετά κατασκεύασε όλα τα υπόλοιπα… Πολλά πράγματα που κανονικά βρίσκεις στην ελεύθερη αγορά και δεν φτιάχνεις μόνος σου όταν κάνεις μία custom μοτοσυκλέτα, όπως το πιρούνι, ήταν αδύνατο στην περίπτωση της Viper εξαιτίας του βάρους και της γεωμετρίας. Χρησιμοποιώντας έναν μικρό τόρνο, ο Allen έκανε βήμα – βήμα όλα τα υπόλοιπα, χρησιμοποιώντας τον κινητήρα ως ενεργό μέρος πρακτικά δίχως πλαίσιο.

Η δημοσιότητα που είχε πάρει πριν από 11 χρόνια ήταν τόσο μεγάλη, που προξένησε την γκρίνια του Boss Hoss, ενός άλλου «τρελού» από την άλλη μεριά του Ατλαντικού που έκανε το ίδιο, έφτιαξε δηλαδή μία μοτοσυκλέτα χρησιμοποιώντας αυτόν τον κινητήρα.

Η περίπτωση του Allen Millyard βέβαια είναι κάπως διαφορετική, η δική του V10 ήταν προσανατολισμένη να μπορεί να οδηγηθεί κανονικά και να ταξιδέψει, καθώς και να πιάνει τα 400Km/h τελικής. Αυτό ήταν το όραμα του Allen, ωστόσο το περισσότερο που έχουν καταφέρει να μετρήσουν είναι 330Km/h που μόνο λίγα δεν τα λες για μία μοτοσυκλέτα με αυτό το βάρος. Ευτυχώς ο Allen έχει σκεφτεί διάφορες λύσεις από την αλυσίδα έως και τα φρένα, για να μπορεί μία τέτοια μοτοσυκλέτα να βγαίνει στον δρόμο με σχετική ασφάλεια… Η ερώτηση «γιατί» να κάνεις κάτι τέτοιο, δεν έχει προφανώς απάντηση, ή μάλλον έχεις πολλαπλές απαντήσεις. Άλλωστε η V10 που κάνει 1.500 χιλιόμετρα τον χρόνο και θέλει μία ολόκληρη διαδικασία για να ξεκινήσει την βόλτα, δεν είναι μοτοσυκλέτα για όλες τις ώρες.

 

Στο πρόσφατο video που ο Allen έχει ανεβάσει, φαίνεται όλη η διαδικασία που ακολούθησε:

Pan America Beyond the Map, Μέρος 3ο - Από το Dover στην "Αθήνα του Βορρά"! [Gallery]

Και έπειτα στα Highlands ο Κωνσταντίνος Μητσάκης - Με Harley-Davidson Pan AMerica 1250 SP
Κωνσταντίνος Μητσάκης Σκωτία με Harley-Davidson 2025
Από το

motomag

12/9/2025

Με συνεπιβάτη τον γιο του, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης πέρασε με καράβι στη Μ. Βρετανία και από την Αγγλία δεν άργησε να βρεθεί στη Σκωτία με τα μαγευτικά της τοπία.

Ας δούμε τι μας λέει ο Μητσάκης σε αυτή την τρίτη ανταπόκρισή του:

"Το θέαμα των λευκών βράχων του Dover που αντικρίζαμε από το κατάστρωμα του πλοίου σηματοδοτούσε την επικείμενη άφιξή μας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Λίγη ώρα αργότερα, η γκρι Harley Davidson Pan America 1250 SP κυλούσε τους τροχούς της στους δρόμους της Αγγλίας, με τον οδηγό της να προσπαθεί αγωνιωδώς να προσαρμοστεί στον βρετανικό-αντίθετο τρόπο οδήγησης (στα αριστερά του δρόμου). Τελικά, όλα συνηθίζονται! 

Τα περίπου 650 χλμ. που χώριζαν το λιμάνι του Dover από την αγγλική πόλη Newcastle καλύφθηκαν αυθημερόν (παρά τον αυξημένο κυκλοφοριακό φορτίο των αγγλικών δρόμων). Ο σοβαρότερος πάντως προβληματισμός που μας διακατείχε αφορούσε την ασφάλεια της μοτοσυκλέτας, αφού τα τελευταία χρόνια οι κλοπές μοτοσυκλετών στην Γηραιά Αλβιώνα έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ! Πολύ προσοχή εκ μέρους μας, πάντα η μοτοσυκλέτα σε φυλασσόμενο πάρκινγκ και ποτέ χωρίς κλειδαριά ή συναγερμό. 

Αποχαιρετώντας το επόμενο πρωινό την αδιάφορη Newcastle, το “Pan America Beyond the Map” δεν άργησε να βάλει ρόδα στη γη της Σκωτίας. Και αφού βγάλαμε τις καθιερωμένες αναμνηστικές φωτογραφίες μπροστά στην πινακίδα “Welcome to Scotland”, αμέσως μετά ξεκίνησε η δίτροχη περιπλάνησή μας στα μαγευτικά Highlands…

Πρώτη στάση στο Εδιμβούργο, την φυσική και οικονομική πρωτεύουσα της Σκωτίας. Κτισμένο πάνω σε μια σειρά από χαμηλούς λόφους (όπως η Ρώμη και η Κων/πολη), το Εδιμβούργο συνιστά μια χαρισματική μητρόπολη του ευρωπαϊκού Βορρά με πολυσήμαντη κληρονομιά, η οποία αποτυπώνεται κυρίως στα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής αξίας και αισθητικής οικοδομήματα της πόλης – περισσότερα από 4.500 κτήρια έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα.

Τις επόμενες δυο μέρες, με σύμμαχο έναν λαμπερό ήλιο, το κοντέρ της γκρι μοτοσυκλέτας κατέγραψε περί τα 554 χλμ. σε στενούς φιδίσιους δρόμους με λίγη κίνηση και γρήγορους οδηγούς. Καθοδόν, εξαίσια φυσικά τοπία, γαλήνιοι οικισμοί, καταπράσινα βουνά και λόφοι, απόμακροι φάροι, αποστακτήρια ουίσκι, λίμνες με διάφανα νερά και πετρόκτιστα κάστρα παρέλασαν μπροστά από τα διψασμένα μάτια μας, σκιαγραφώντας το προφίλ ενός σχεδόν απόκοσμου τόπου που ονομάζεται Σκωτία. 

Χαρακτηριστικά σημεία αναφοράς της δίτροχης περιήγησής μας στην πατρίδα του διάσημου ηθοποιού Sean Connery με την Harley-Davidson Pan America 1250 SP αποτέλεσαν η τοποθεσία John o’ Groats (το βορειότερο οδικό σημείο της Σκωτίας, αλλά και του Ηνωμένου Βασιλείου γενικότερα), το ιστορικό κάστρο Dunnottar Castle, ο φάρος Dunnet Head Lighthouse (θεωρείται η βορειότερη γεωγραφική τοποθεσία της Σκωτίας και Ηνωμένου Βασιλείου) και τα αρχιτεκτονικά μνημεία της πόλης Inverness. Πατέρας και γιός βιώσαμε ένα αξέχαστο road trip, που το κάθε χιλιόμετρό του μάς γέμιζε δέος και θαυμασμό. Ευτυχώς, είχε και συνέχεια…"