MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Συνολικά 358 πτώσεις για τη μεγάλη κατηγορία, με την πρώτη στροφή στην πίστα της Ινδίας να αποδεικνύεται δύσκολος αντίπαλος
Οι πιο επικίνδυνες στροφές του MotoGP
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

10/1/2024

Η σεζόν του 2023 σημείωσε ρεκόρ πτώσεων στα MotoGP, με τους αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας να βλέπουν από κοντά το έδαφος 358 φορές κατά τη διάρκεια των 39 αγώνων, με την κλειστή πρώτη στροφή της Buddh International Circuit να “τραβάει” στην αμμοπαγίδα της τους περισσότερους αναβάτες, σε όλες τις κατηγορίες.

Η σεζόν του 2023 χαρακτηρίστηκε από τον νεότευκτο θεσμό των αγώνων Sprint, οι οποίοι διπλασίασαν τους αγώνες για τους 20 γύρους του πρωταθλήματος, ανεβάζοντας αντίστοιχα και το ρίσκο. Έτσι, με εξαίρεση τον αγώνα Sprint της Αυστραλίας, ο οποίος δεν διεξήχθη λόγω κακών καιρικών συνθηκών, το σύνολο των αγώνων αυξήθηκε στους 39, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά στην ιστορία των MotoGP. Αυτό, με την σειρά του αναπόφευκτα έφερε και αύξηση των πτώσεων, οι οποίες το 2023 έσπασαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ από το 2011, όταν και άρχισαν να προσμετράται το συγκεκριμένο στατιστικό. Το αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει όσους από τους αναβάτες είχαν εκφράσει ανησυχίες στην αρχή της χρονιάς, όσον αφορά το ρίσκο που επισύρουν οι περισσότεροι αγώνες, αλλά και την κόπωση που αυτοί φέρνουν στους αναβάτες. Ήδη, ακόμα και πριν την εμφάνιση των αγώνων Sprint, πολλοί από τους αγωνιζόμενους, ειδικά στη μεγάλη κατηγορία, ταλαιπωρούνταν από σύνδρομο διαμερίσματος αντιβραχίου, γνωστό ως “arm pump”.  Μιλάμε, άλλωστε, για οδήγηση στο όριο πρωτότυπων μοτοσυκλετών που ξεπερνούν τους 200 ίππους στον πίσω τροχό, με αντίστοιχα κορυφαία φρένα που ασκούν εξωπραγματικές δυνάμεις πάνω στο ανθρώπινο σώμα.

MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Σύμφωνα με τα στοιχεία του MotoGP το πιο επικίνδυνο σημείο για πτώση, αποδείχτηκε η κλειστή δεξιά Στροφή 1 της πίστας της Ινδίας, με την αμμοπαγίδα της να “υποδέχεται” 23 συνολικά αναβάτες, από όλες τις κατηγορίες. Μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη φορά που τα MotoGP επισκέφθηκαν την πίστα Buddh, πράγμα που από μόνο του αυξάνει την πιθανότητα κάποιος να χάσει τα φρένα. Και όταν μιλάμε για όρια, το να χάσεις τα φρένα, συνήθως σημαίνει και πτώση. Πιο συγκεκριμένα, 11 αναβάτες που έπεσαν στην πρώτη στροφή της Buddh ήταν από την Moto2, 7 από την MotoGP και 5 από την Moto3.

Στη δεύτερη θέση, και μία μόλις πτώση πιο πίσω, βλέπουμε τη Στροφή 4 (Miller hairpin) στο Phillip Island της Αυστραλίας, όπου κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου του αγώνα 22 αναβάτες βρέθηκαν στην… λάθος πλευρά της πίστας. Αν συνυπολογίσουμε και τον παράγοντα καιρό που οδήγησε στην ακύρωση του αγώνα Sprint (που αρχικά είχε αλλάξει μέρα, με τον κύριο αγώνα να γίνεται το Σάββατο), τότε μάλλον η στροφή 4 είναι ο πραγματικός πρωταθλητής…

Λίγο πιο πίσω, στην 3η θέση βρίσκονται 3 συνολικά στροφές από 2 διαφορετικές πίστες. Οι Στροφές 7 (Musee) και 3 της παραδοσιακά δύσκολης πίστας του Le Mans, μαζί με τη Στροφή 14 (Carro) στο Misano, ισοβαθμούν στην κατάταξη των πιο επικίνδυνων στροφών, με 16 πτώσεις σε κάθε μία.

MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Για τον νεότευκτο Sprint της μεγάλης κατηγορίας έχουμε 49 ατυχήματα, με τον κύριο και μεγαλύτερης διάρκειας αγώνα να καταγράφει 37 περισσότερες πτώσεις, φτάνοντας τις 86. Αν τώρα συνυπολογίσουμε όλες τις πτώσεις κατά την διάρκεια του τριημέρου, τότε οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας έπεσαν συνολικά 358 φορές! Ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί ποτέ, με τις πίστες του Le Mans και της Ινδίας να ισοβαθμούν, έχοντας από 79, η κάθε μία. Στις 69 σταμάτησε η COTA στο Austin του Τέξας, με τη Sepang να ακολουθεί από κοντά με 65. Πιο “ασφαλής” γύρος είναι αυτός της Αργεντινής, όπου είδαμε μόλις 23 πτώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2023 ήταν η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με 20 γύρους στο πρόγραμμα, τους περισσότερους από κάθε άλλη φορά.

Πρωταθλητής της τούμπας στη μεγάλη κατηγορία ήταν ο Marc Marquez με 29 πτώσεις, στην τελευταία του χρονιά με την Honda, πριν μεταπηδήσει στην ομάδα της Gresini με Ducati για το 2024. Ακριβώς πίσω του, με 24 βρίσκεται ο έτερος εργοστασιακός αναβάτης της Honda για το 2023, Joan Mir, αναδεικνύοντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το HRC, με τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας και την προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλουν οι αναβάτες της Honda.

Να διευκρινίσουμε ότι με τον όρο πτώση αναφερόμαστε στην περίπτωση που η μοτοσυκλέτα ακούμπησε το έδαφος και έμεινε εκεί. Δηλαδή τα εντυπωσιακά σωσίματα που έχουμε δει πολλές φορές από αναβάτες, όπως εκείνα του Marquez, όπου η μοτοσυκλέτα ακουμπάει στην άσφαλτο βγάζοντας σπίθες και αφήνοντας λίγο από το κάρμπον της πάνω, δεν πιάνονται. Τέλος, τα παραπάνω στατιστικά δεν περιλαμβάνουν τις πτώσεις που συνέβησαν κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών διημέρων ή τριημέρων.

Ετικέτες

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.