Μοτοσυκλετιστικός δακτύλιος για την ηχορύπανση στην 3η μεγαλύτερη αγορά του κόσμου

Επηρεάζει πάνω από 16 εκατομμύρια δίκυκλα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/9/2021

Τεράστιο πρόβλημα ηχορύπανσης αντιμετωπίζει η πρωτεύουσα της Ινδονησίας Τζακάρτα, μία μητρόπολη δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων, με συνωστισμό όμως που έρχεται δεύτερος σε ολόκληρο τον κόσμο μετά το μεγαλύτερο πληθυσμιακά μητροπολιτικό Τόκυο.

Η Ινδονησία αποτελεί την 3η μεγαλύτερη αγορά μοτοσυκλέτας, όχι μόνο για τα 110 εκατομμύρια δίκυκλα που έχουν πινακίδες αλλά και για τα πολλά εργοστάσια που λειτουργούν εκεί και προμηθεύουν πολλές ασιατικές και όχι μόνο, χώρες. Το 2018 η πρωτεύουσα είχε 16 εκατομμύρια μοτοσυκλέτες στο μητρώο της, πράγμα που ξεπερνά τον πληθυσμό της και αντί να δείχνει πως σχεδόν κάθε κάτοικος έχει δύο δίκυκλα, πράγμα που δεν ισχύει, φανερώνει πολύ απλά πως ο μεγάλος συνωστισμός δεν αποτυπώνεται σε καμία απογραφή.

Σε μία περιοχή που είναι το ένα πέμπτο της Αττικής συνωστίζεται πληθυσμός μεγαλύτερος μίας Ελλάδας μιας και έχουμε 16 εκατομμύρια δίκυκλα και περίπου 4 εκατομμύρια αυτοκίνητα που σίγουρα δεν αντιστοιχούν σε 10 εκατομμύρια κατοίκους και από αυτά η συντριπτική πλειοψηφία είναι με παπιά και σκούτερ. Εκτός από το κυκλοφοριακό πρόβλημα που ήδη αντιμετωπίζουν είναι ωστόσο η ηχορύπανση που έχει γίνει αφόρητη σε σημείο που για πρώτη φορά θα επιβάλλουν δακτύλιο.

Η μορφή του δακτυλίου θα είναι όπως την ξέρουμε ήδη από την Ελληνική πρωτεύουσα μόνο που εκεί θα ισχύει για τις μοτοσυκλέτες με σκοπό να κυκλοφορούν κάθε μέρα λιγότερα παπιά και να μειωθεί η ηχορύπανση που οι συνέπιες της έχει λάβει διαστάσεις πανδημίας. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο και επηρεάζει πολλά εκατομμύρια δίκυκλα, όπως πραγματικότητα είναι και το γεγονός της ηχορύπανσης που οι Έλληνες συγκεκριμένα ανάμεσα στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, μπορούν πολύ καλύτερα να αντιληφθούν το πρόβλημα. Μπορεί οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας στις Άλπεις να είναι κάτι που συζητάμε ως παράδειγμα ηχορύπανσης από τις μοτοσυκλέτες, αλλά αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερο πρόβλημα που ήδη χρίζει αναγκαίας λύσης. Βέβαια κάθε φορά που θα θίξουμε το θέμα θα βρεθεί και κάποιος να σχολιάσει «αφήστε τα παιδιά» και «μία γκαζιά δεν έβλαψε κανέναν», γιατί πρώτον είναι ένας από αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα κι έπειτα γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί την συνολική εικόνα. Σε κάθε περίπτωση τέτοια σχόλια μπορεί να υπάρχουν και στην ανάρτηση αυτού του άρθρου στα κοινωνικά δίκτυα, καθώς η συγκεκριμένη επισήμανση είναι γραμμένη πολύ πιο κάτω από τις πρώτες 2-3 γραμμές κειμένου που συνήθως σταματούν να διαβάζουν για το θέμα, όσοι θεωρούν πως δεν υπάρχει πρόβλημα ηχορύπανσης, ή που θεωρούν πως δεν είναι τόσο σοβαρό. Σε κάθε περίπτωση δεν περιμένει κανείς από έναν νεαρό σε ηλικία αναβάτη να αντιληφθεί πως κάνει κάτι παράνομο αγοράζοντας με νόμιμο τρόπο μία εξάτμιση η οποία κάπου με ψιλά γράμματα αναφέρει πως απαγορεύεται η χρήση της στον δρόμο και επιτρέπεται μόνο σε πίστες. Ακόμη κι αν το δει όμως, η ευρεία διαθεσιμότητα δεν τον βοηθά να αντιληφθεί πόσο μεγάλο πρόβλημα δημιουργεί αυτή η παρανομία. Αυτό είναι λάθος της πολιτείας και όχι του τελικού χρήστη που μπορεί να μην έχει κρατήσει ακόμη αγκαλιά ένα μωρό που ξυπνάει και κλαίει σε κάθε πέρασμα παπιού, ούτε έχει προσπαθήσει να ρυθμίσει ακουστικό βαρηκοΐας για το ανέβασμα ανηφόρας με υπερκυβισμένο μονοκύλινδρο και ελεύθερο τελικό. Καταλήγουμε έτσι στην Ελλάδα να έχουμε περισσότερα «αγωνιστικά» παπιά και από την Ινδονησία που έχουν πολυπληθές πρωτάθλημα, χωρίς όμως να είναι μόνο αυτά τα πρόβλημα, ακολουθούν τα σκούτερ και ιδιαίτερα τα μονοκύλινδρα άνω των τριακοσίων κυβικών και τα δικύλινδρα με σχεδόν πεντακόσια κυβικά, με τις μοτοσυκλέτες να συμπληρώνουν το κάδρο. Το ζήτημα της ηχορύπανσης είναι τεράστιο και είναι πρόβλημα για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια και όχι μονάχα της πρωτεύουσας. Στην Ινδονησία είναι κάτι το οποίο τους απασχολεί πολύ καιρό, μέχρι να πάρουν μία τέτοια απόφαση.

Βέβαια, από την στιγμή που η απόκτηση ενός δικύκλου είναι σχετικά εύκολη υπόθεση, ακόμη και για την Ινδονησία με βασικό μισθό στο μισό που ισχύει για την Ελλάδα, περιμένουν ήδη πως θα αυξηθούν οι πωλήσεις καθώς αρκετοί θα θέλουν να έχουν μονά-ζυγά δίκυκλα, ουσιαστικά μετατρέποντας το μέτρο περισσότερο σε εισπρακτικό. Πάντως γίνονται εκτεταμένοι έλεγχοι και έχουν αυξηθεί τα πρόστιμα για μετατροπές, πριν φτάσουν στο σημείο να επιβάλλουν δακτύλιο στις μοτοσυκλέτες, που σημειώστε πως αποτελούν την πλειοψηφία...

KTM: Άλλαξε χέρια η κορυφαία εταιρεία σχεδιασμού Kiska

Ανεξαρτητοποιείται η Kiska από την KTM
KISKA_Media
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Οι μοτοσυκλέτες της KTM και της Husqvarna είναι ιδιαίτερες και σε αυτό η Kiska έχει πολύ σημαντικό μερίδιο ευθύνης, ίσως το πιο σημαντικό. Οι δύο εταιρίες συνεργάζονται περίπου 35 χρόνια και η σχέση τους διατηρείται μέχρι και σήμερα, ίσως όχι για πολύ ακόμα.

Η συνεργασία των δύο εταιριών θεμελιώθηκε αρχές της δεκαετίας του '90, καθώς η KTM είχε ξεκινήσει έναν διαγωνισμό ώστε να βρει έναν σχεδιαστή μοτοσυκλέτας που θα έφερε τον τότε νέο κινητήρα LC4 και ο Gerald Kiska, με τη νεοσύστατη εταιρεία του κατάφερε να ξεχωρίσει. Έκτοτε η συνεργασία προχώρησε και η KISKA επανασχεδίασε το λογότυπο της KTM το 1994 δίνοντάς του τη μορφή που έχει μέχρι και τώρα, ενώ χάρη σε αυτή υιοθετήθηκε και το σλόγκαν της εταιρείας “ready to race”, δείχνοντας από τότε τον δρόμο που ήθελε να ακολουθήσει η Αυστριακή εταιρεία. Μία εταιρεία που εστιάζει στις επιδόσεις, την ξεχωριστή εμφάνιση, τον Adventure χαρακτήρα και πολλές και στην υπερβολή, όπως έχουν πει οι ίδιοι βγάζοντας τότε το "The Beast"!

Με την πάροδο του χρόνου, το γραφείο σχεδιασμού απέκτησε πιο ενεργό ρόλο σχεδιάζοντας περισσότερα μοντέλα για την γκάμα της KTM, γεγονός που οφείλονταν και στην γνωριμία του Gerald με τον Stefan Pierer πριν γίνει CEO της KTM, έχοντας από παλιότερα αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Ο ριζοσπαστικός σχεδιασμός της νέας γενιάς γεννήθηκε στο νέο κέντρο Kiska που μεταφέρθηκε σε μια διώροφη αίθουσα δίπλα στο εργοστάσιο της KTM στο Mattighofen. Στον επάνω όροφο είναι τα γραφεία και στο ισόγειο το εργαστήριο όπου γίνεται η μοντελοποίηση με πηλό, τα 3D scanner και ο εξιδεικευμένος εξοπλισμός.

Τα τελευταία χρόνια, η Kiska απορροφήθηκε και αποτελούσε πλέον μέρος του ομίλου Pierer Mobility, του ομίλου στον οποίο ανήκουν οι KTM, Husqvarna και GasGas. Πλέον όμως, λόγω ανάγκης ρευστότητας, η Pierer Mobility αποφάσισε να χωρίσουν οι δρόμοι της με την Kiska , όπως έκανε και με την MV Agusta, περισσότερα εδώ.

Η αυστριακή Αρχή Ανταγωνισμού ήταν σαφής: η απώλεια της Pierer Mobility είχε θέσει το μέλλον της Kiska σε άμεσο κίνδυνο. Έτσι, η Loxone, μια εταιρεία που ειδικεύεται στον οικιακό αυτοματισμό και τον αυτοματισμό κτιρίων, απέκτησε το 51% των μετοχών της Kiska, δηλαδή την πλειοψηφία των μετοχών και συνεπώς τον έλεγχο του κέντρου σχεδιασμού.

Το ερώτημα για το πώς θα συνεχίσουν από εδώ και πέρα, βρίσκεται αυτή την στιγμή μετέωρο στα χέρια των Ινδών που έχουν ήδη αρχίσει να ασκούν τον έλεγχο. Όλα δείχνουν όμως πως για τα επόμενα χρόνια και στο άμεσο μέλλον, δεν θα αλλάξει κάτι στον τρόπο λειτουργίας