Μπαριέρες που σώζουν ζωές [video]

Με επιτυχία το project στην Ιταλία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/12/2018

Η Anas, η δεύτερη μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρεία προστατευτικών στηθαίων στην Ιταλία, έχει τοποθετήσει μέχρι στιγμής ειδικά προστατευτικά πρόσθετα για τους μοτοσυκλετιστές (DR 46), σε μπαριέρες μήκους 250 χιλιομέτρων που βρίσκονται ως επί το πλείστον σε δευτερεύοντες δρόμους, αλλά και σε αυτοκινητόδρομους της Νότιας Ιταλίας. Πλέον, έχει επιτευχθεί το πλήρωμα του χρόνου για την εξαγωγή των πρώτων στατιστικών, τα οποία μιλούν για διπλασιασμό των τροχαίων με μοτοσυκλέτες –στα συγκεκριμένα τμήματα των δρόμων- με δραματική όμως μείωση των θανάτων και των τραυματισμών!

Τα αποτελέσματα αυτά ανακοινώθηκαν στο Palermo από τον Nicola Dinnella, επικεφαλής του τομέα προστατευτικών στηθαίων της Anas στην Ρώμη, κατά την διάρκεια σεμιναρίου που διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Μηχανικών του Palermo. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η εταιρεία δείχνουν ότι στο πρώτο εξάμηνο το 2018, συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2017, τα ατυχήματα γενικότερα είχαν μια αύξηση της τάξης το 20%, με το ποσοστό αυτών που είχαν εμπλοκή μοτοσυκλέτας να διπλασιάζεται καθώς πλέον φτάνει από το 2% στο 4%. Το θετικό αποτέλεσμα όμως αντανακλάται σε ένα άλλο νούμερο, αυτό που δείχνει ότι ο αριθμός των θανατηφόρων ατυχημάτων με αυτοκίνητα παρέμεινε σταθερός, ενώ ο αντίστοιχος για τις μοτοσυκλέτες μειώθηκε κατά 18%! Η αιτία κρύβεται πίσω από τα πρόσθετα προστατευτικά που μπαίνουν κάτω από τις μπαριέρες και εμποδίζουν την πρόσκρουση του μοτοσυκλετιστή με τους ορθοστάτες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι και για ένα μεγάλο ποσοστό ακρωτηριασμών… Η Anas ανακοίνωσε μάλιστα ότι μετά από αυτά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, θα αυξήσει το μήκος του δικτύου με τέτοια προστατευτικά στα 600 χιλιόμετρα μέχρι το 2021.
Δείτε στο video που ακολουθεί τα crash test και τον τρόπο λειτουργίας των ειδικών προστατευτικών  DR 46:


Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που υπάρχει μια έντονη ευαισθησία και βαθιά ριζωμένη μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, όπου οι υπεύθυνοι δεν καλύπτονται πίσω από το μίνιμουμ που προστάζει ο νόμος, αλλά προχωρούν στην ουσία. Διότι αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα, είναι ότι υπάρχει μια αντίστοιχη ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία έχει προχωρήσει στο να γίνει ευρωπαϊκός νόμος, αλλά ακόμη δεν είναι υποχρεωτική η εναρμόνισή του στις εθνικές νομοθεσίες της κάθε χώρας-μέλους της Ε.Ε. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο δεν υπάρχει και η αντίστοιχη πιστοποίηση για όλα αυτά τα προστατευτικά, καθώς αρκετά είδη τέτοιων προστατευτικών δεν έχουν περάσει τις ιδιαίτερα δύσκολες και αυστηρές δοκιμές που απαιτούνται. Μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι, όχι μόνο η κάλυψη των επικίνδυνων ορθοστατών από τις μπαριέρες, αλλά και η δυνατότητα απορρόφησης της κρούσης με την μικρότερη δυνατή ζημιά που μπορεί να προκληθεί στον αυχένα του αναβάτη. Οι κατασκευάστριες εταιρείες στην Ελλάδα, όπως η Unisteel που έχει κατασκευάσει ένα μεγάλο μέρος στηθαίων και προστατευτικών στο μεγαλύτερο τμήμα των οδικών αξόνων της χώρας μας, διαθέτουν τέτοια ειδικά προστατευτικά τα οποία μάλιστα έχουν περάσει από τις δοκιμές και φέρουν την αντίστοιχη πιστοποίηση, όπως μας εξηγεί ο CEO της εταιρείας, κ. Κωνσταντίνος Πανάρετος με τον οποίο επικοινωνήσαμε για το ζήτημα.

Το θέμα είναι ότι επειδή ακριβώς δεν είναι υποχρεωτική η εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία (τουλάχιστον προς το παρόν) το ελληνικό κράτος που αναθέτει το έργο δεν ζητά την τοποθέτησή τους. Αντίστοιχα, δεν είναι υποχρεωτικό ούτε στην Κύπρο, ούτε και στις σκανδιναβικές χώρες που δραστηριοποιείται η εταιρεία, αλλά και στις δύο αυτές περιπτώσεις έχουν τοποθετηθεί τα πρόσθετα προστατευτικά εδώ και πολλά χρόνια, καθώς φαίνεται ότι εκεί παίζει μεγαλύτερο ρόλο η ανθρώπινη ζωή από το να τηρείται το μίνιμουμ των προδιαγραφών και να διατηρείται το κόστος χαμηλά. Σύμφωνα όμως με τις τελευταίες πληροφορίες, υπάρχει μεγάλη πίεση από την FEMA (την ευρωπαϊκή ομοσπονδία μοτοσυκλετιστικών λεσχών) προς το αρμόδιο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μέσα στην επόμενη χρονιά η εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών με την ευρωπαϊκή νομοθεσία πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα θα γίνει υποχρεωτική.
 

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες