MV Agusta προσαρμόζει τα δεδομένα της

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

22/4/2020

Μπορεί αυτή τη στιγμή η MV Agusta, όπως και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά εργοστάσια, να μην λειτουργούν λόγω της πανδημίας, όμως η ιστορική εταιρεία απ’ το Varese δεν πτοείται. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς μέσα απ’ τις αντίξοες συνθήκες ωθείται ταχύτερα στο να εξελιχθεί, όπως φιλοδοξεί ο Timur Sardarov, απ’ τη στιγμή που η εταιρεία ήρθε στα χέρια του το 2016. Αρχικά, είχε προχωρήσει στην αναδιάρθρωση του επίσημου δικτύου της MV Agusta, με τη δημιουργία νέων καταστημάτων αλλά και τον εκσυγχρονισμό των μεθόδων παραγγελίας μέσα απ’ την διαδικτυακή πλατφόρμα. Επίσης, μέσα από στρατηγικές κινήσεις, όπως η συνεργασία του εργοστασίου απ’ το Varese με την Loncin για τη δημιουργία μιας σειράς μικρού κυβισμού μοτοσυκλετών, αλλά και η πρόσληψη έμπειρων ανθρώπων όπως του Enrico Pellegrino για τη θέση του Head of Business & Network Development, οδεύει ξεκάθαρα σε ένα καλύτερο αύριο. Βασική προϋπόθεση βέβαια για ένα λαμπρό μέλλον, είναι να μην στερέψουν τα κεφάλαια και να αυξηθούν οι δυνατότητες της ετήσιας παραγωγής μοτοσυκλετών του εργοστασίου.

Αυτό ακριβώς είναι και το βήμα που πραγματοποιεί αυτή τη δύσκολη στιγμή η MV Agusta. Ένα μεγάλο μέρος των υπαλλήλων της εργάζεται απ’ το σπίτι, ενώ οι αποθήκες με τα εξαρτήματα των μοντέλων δουλεύουν στο κόκκινο, ούτως ώστε να καλύψουν τη ζήτηση της παγκόσμιας αγοράς. Με το lockdown των εγκαταστάσεων λόγω του κορωνοϊού, δεν έγιναν μόνο οι απαραίτητες απολυμάνσεις αλλά και αναδιάρθρωση του εργασιακού χώρου, καθώς και των διαδικασιών παραγωγής. Στόχος της εταιρείας είναι να φτάσει την παραγωγή από τις 5.000 μονάδες το χρόνο στις 25.000 μέσα σε λίγα χρόνια.

Αυτή τη στιγμή οι εγκαταστάσεις στο Varese είναι έτοιμες να υποδεχτούν πίσω το προσωπικό και έχουν αναπροσαρμοστεί φυσικά στα νέα δεδομένα, με σημεία ελέγχου της θερμοκρασίας των υπαλλήλων, τα απαραίτητα αποθέματα σε μάσκες και αντισηπτικά και με την απαραίτητη αναδιάρθρωση των γραμμών παραγωγής. Αντίστοιχα το ίδιο έχει γίνει και με τα γραφεία της εταιρείας.

Σε δηλώσεις του o CEO της MV Agusta, Timur Sardarov, ανέφερε: “Δεν είναι η ώρα για ντροπές, πρέπει να αποδεχτούμε τις αλλαγές και να δώσουμε το 100% ώστε να χτίσουμε ένα νέο μέλλον για την βιομηχανία μας και την κοινωνίας της, διατηρώντας ή ακόμη και αυξάνοντας τον αριθμό του προσωπικού! Αν αληθεύει το γεγονός ότι θα έρθουμε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις και παραμέτρους που επηρεάζουν την κοινωνία μας, θα πρέπει να παραμείνουμε γενναίοι και να μην σταματήσουμε να πιστεύουμε στις δυνατότητές μας. Είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση. Αυτή τη στιγμή δημιουργούμε τις καλύτερες και πιο όμορφες μοτοσυκλέτες στον κόσμο και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, ίσως με έναν διαφορετικό τρόπο από ‘δω και στο εξής, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα. Πραγματοποιούμε ήδη τις αναγκαίες επενδύσεις που θα μας επιτρέψουν να απευθυνθούμε σε ένα νέο κοινό αναβατών αλλά και σε νέες αγορές όπως σχεδιάζαμε εξ αρχής. Επιπρόσθετα, η παραγωγή των premium μοτοσυκλετών μας θα επηρεαστεί ελάχιστα, συγκριτικά με τις άλλες πλατφόρμες μας. Ακόμη, η μοτοσυκλέτα αποτελεί εξ ορισμού τη πεμπτουσία της ατομική μετακίνησης, είναι ένα σύμβολο ελευθερίας και φυσικά αποτελεί μια ταχύτατη και ευέλικτη εναλλακτική της μαζικής μεταφοράς. Και όλα αυτά αποτελούν ένα επιπλέον λόγο για να είμαστε αισιόδοξοι αυτούς τους δύσκολους καιρούς.”

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.