Norton Commando: Τα πρώτα που θα κατασκευαστούν

… και μετά το V4
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

3/12/2020

Έχουν περάσει μόλις λίγες ημέρες από τότε που η Norton ανακοίνωσε πως δέχεται παραγγελίες για το δικύλινδρο υγρόψυκτο εν σειρά Atlas, όμως σύμφωνα με τις δηλώσεις του νέου προέδρου της εταιρείας John Russell, το πρώτο μοντέλο που θα βγεί από την γραμμή παραγωγής είναι το Commando σε μόλις 40 αντίτυπα . Πρόκειται για ένα μοντέλο που η Norton είχε πάρει ήδη προκαταβολές από πελάτες πριν την χρεοκοπία, αλλά ποτέ δεν είχε παραδώσει! Έτσι η νέα διοίκηση υπό την ιδιοκτησία της ινδικής TVS που εξαγόρασε το καλοκαίρι την Norton, αποφάσισε να δώσει ένα τέλος στην ταλαιπωρία αυτών των ανθρώπων. Μόλις τελειώσουν με αυτή την υποχρέωση, το επόμενο μοντέλο που θα πάρει σειρά είναι το superbike με τον V4 κινητήρα και όχι το Atlas. Σύμφωνα με τον John Russell, η μοτοσυκλέτα χρειάζεται ακόμα εξέλιξη και δεν πρόκειται να ξεκινήσουν την παραγωγή της πριν είναι απόλυτα σίγουροι για την αξιοπιστία και την ποιότητά της. Αυτό δείχνει πως η Norton ποντάρει πολλά στο Atlas και θέλει να το κατασκευάσει σε πολλά αντίτυπα. Δηλαδή δεν είναι ένα μοντέλο περιορισμένης παραγωγής που αν έχει πάει κάτι στραβά θα παραπονεθούν 50-100 ιδιοκτήτες, αλλά ένα μοντέλο που απευθύνεται σε ευρύτερο κοινό και ως εκ τούτου η συνολική ποιότητά του θα αντανακλά και την ποιότητα κατασκευής ολόκληρης της εταιρείας. Σαφής στόχος της TVS είναι να κάνει την Norton την “Aston Martin των μοτοσυκλετών” δίνονταν βάρος στην ποιότητα κατασκευής και την Βρετανική καταγωγή της, στηριζόμενη στο “Made In England”. Δεν σκοπεύουμε να βάλουμε παντού σηματάκια με την βρετανική σημαία” δηλώνει ο John Russell, “η βρετανικότητα των μοτοσυκλετών μας θα φαίνεται από την ποιότητά τους”. Με δεδομένο πως η Triumph μετέφερε πλέον όλη την παραγωγή στην Ταϊλάνδη, η Norton θα έχει όντως το δικαίωμα να λέει πως είναι η μόνη που κατασκευάζει 100% βρετανικές μοτοσυκλέτες, αν και στον σύγχρονο κόσμο της βιομηχανίας είσαι αναγκασμένος να αγοράζεις όλα τα εξαρτήματα από   προμηθευτές και σίγουρα οι γραμμές παραγωγής τους δεν είναι στην Βρετανία…. 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”