O γύρος του κόσμου με ΚΤΜ 1190 Αdventure R

Από το

Μαύρο Σκύλο

8/4/2013

"Aφεντικό, ή μου δίνεις άδεια ή παραιτούμαι..."

Η Barbara Kenedi εργάζεται για την ΚΤΜ κάπου 20 χρόνια, κι έχει γίνει το δεξί χέρι του αφεντικού, του ιδιοκτήτη της ΚΤΜ Stefan Pierer. Όταν ένα τμήμα της εταιρίας χρειάζεται τονωτική ένεση, στέλνει την Barbara. Mέχρι φέτος, η Barbara δεν είχε κάνει ποτέ πάνω από τρεις βδομάδες διακοπές, πάντα ταξιδεύοντας με μηχανή. Φέτος όμως, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Ήθελε να ζήσει την εμπειρία ενός μεγάλου ταξιδιού, να, ας πούμε, του γύρου του κόσμου... Και πήγε στο αφεντικό: "Θέλω να το κάνω, κι υπάρχουν τρεις τρόποι για να γίνει: Ή μου δίνεις ένα χρόνο άδεια, ή παραιτούμαι τώρα, ή μένω έγκυος, οπότε θα λείψω τρία χρόνια... Έτσι του είπα, και πρέπει να το είδε στα μάτια μου πως η εγκυμοσύνη ήταν μάλλον αστείο, άλλωστε είμαι 46 ετών, αλλά το θέμα με την παραίτηση το έλεγα πολύ σοβαρά, και θα το έκανα. Ήταν και ρίσκο: Ο τελευταίος που είχε ζητήσει άδεια μεγαλύτερη από την κανονική, είχε απολυθεί. Τελικά συμφωνήσαμε να λείψω έξι μήνες φέτος, κι έξι του χρόνου. Παρέα με τον σύντροφό μου τον Peter Hollbacher πήραμε δύο καινούργια 1190 Adventure R (πήραμε τα R με τον εμπρός τροχό των 21 ιντσών γιατί θα κάνουμε και χωματόδρομους στο ταξίδι μας), και τα εξοπλίσαμε από τον κατάλογο των PowerParts. Αλουμινένιες βαλίτσες, κάγκελα, ποδιές, πλατιά μαρσπιέ, tankbag, GPS... Οι φίλοι στο τμήμα των αναρτήσεων χαμήλωσαν το δικό μου 4 πόντους, για να το φτάνω καλύτερα, μετατροπή που θα την προσφέρουμε αργότερα και στα Powerparts. Ένας άλλος φίλος μας έφτιαξε αλουμινένια κουτιά που μπαίνουν πάνω από την εξάτμιση, μέσα από την βαλίτσα, όπου έχουμε μερικά ανταλλακτικά και σπρέι για την αλυσίδα. Έχουμε και μια κλειδαριά που κλειδώνει τα δύο μηχανάκια μεταξύ τους. Πήραμε μαζί και ένα διαγνωστικό που μπορούμε να το συνδέσουμε με το laptop, έτσι ώστε αν έχουμε κάποιο τεχνικό θέμα, μέσω του ειδικού προγράμματος να επικοινωνήσουμε με τους τεχνικούς στο εργοστάσιο. Αλλά ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί!

Ξεκινήσαμε μέσα Μαρτίου από Αυστρία, πήγαμε Ουγγαρία να δω την οικογένειά μου, και μέσω Κροατίας Μαυροβουνίου και Αλβανίας φτάσαμε Ελλάδα. Στην Αλβανία δεν είδαμε τίποτα, έβρεχε συνεχώς. Στην Ελλάδα πήγαμε Γιάννενα και μετά κατηφορίσαμε την δυτική ακτή και κάναμε τον γύρο της Πελοποννήσου, η Μάνη ήταν υπέροχη αυτή την εποχή, τόσα χρώματα από τα λουλούδια, μαγεία. Μείναμε και στην Μονεμβασιά, και στο Ναύπλιο, και ξεκουραστήκαμε και σχεδόν δυό μέρες στην Αθήνα. Έτσι θα ταξιδεύουμε, πέντε μέρες στο δρόμο με 300-400 χιλιόμετρα την ημέρα, δυό μέρες ξεκούραση. Έχουμε και σκηνή μαζί, αλλά για ώρα ανάγκης, το θέλω το μπανάκι μου το βράδυ! Θα συνεχίσουμε μέσω Εύβοιας για Όλυμπο, και μετά Θάσο, γιατί εκεί είχαμε πάει διακοπές με τον Peter όταν πρωτογνωριστήκαμε! Το σχέδιο λέει για Κωνσταντινούπολη, Pamukkale και Καππαδοκία, συνεχίζοντας ανατολικά μέσω Ρωσίας και των διάφορων –σταν μέχρι και την Μογγολία. Εκεί θα τελειώσει το πρώτο εξάμηνο του ταξιδιού, και θα στείλουμε τις μοτοσυκλέτες αεροπορικώς στην Αυστραλία, για να συνεχίσουμε του χρόνου. Ονομάσαμε το ταξίδι "Panini Moto Tour" γιατί Panini λένε τη γάτα μας!"

Τώρα εμείς τι να πούμε; Μόνο πως ζηλεύουμε. Barbara και Peter, να περάσετε καλά, ο Skylos Mavros μαζί σας!

Yamaha XT500: Η μοτοσυκλέτα του Thierry Sabine, πατέρα του Dakar Rally 

Χάθηκε στην έρημο και βρέθηκε 10 χρόνια μετά - Στη σέλα της ξεκίνησε η ιδέα του θρυλικού αγώνα!
Yamaha XT500 Thierry Sabine
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/12/2025

Το Yamaha XT500 είναι από μόνο του εμβληματικό, όμως αυτό εδώ παίρνει διαστάσεις θρύλου γιατί έβαλε και αυτό τους… τροχούς του για εμπνευστεί ο μεγάλος Thierry Sabine την ιδέα του Rally Dakar. Το θυμόμαστε με αφορμή την έναρξη του θρυλικού αγώνα που ξεκινά στις 3 Ιανουαρίου.

Το 1976 o Thierry Sabine χάθηκε στην έρημο Tenere κατά τη διάρκεια του ράλι Abidjan-Nice πάνω στη σέλα του Yamaha XT500. Ο Γάλλος έμεινε για τρεις ημέρες χωρίς νερό και τροφή πριν διασωθεί με μοναδική απώλεια το XT500 το οποίο παρέμεινε στην έρημο. Ήταν αυτές οι ημέρες που έδωσαν στον Sabine την έμπνευση για τη δημιουργία του θρυλικού πλέον rally raid αγώνα, για όσους ήθελαν πραγματικά να κυνηγήσουν την περιπέτεια και την τύχη τους.

la moto verte
La Moto Verte, ήτοι "Η Πράσινη Μοτοσυκλέτα" γράφει το αυτοκόλλητο πάνω στο σπασμένο πλαστικό ρεζερβουάρ του XT500


Το XT500 τελικά διασώθηκε δέκα χρόνια αργότερα από τον ηγέτη των Tuareg, Mano Dayak, ο οποίος είχε αναπτύξει φιλία με τον Sabine κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Παρίσι. Αποτελούσε συνεργάτη του Γάλλου στα πρώτα χρόνια του Dakar, λόγω της γνώσης που είχε για την έρημο, η οποία και βοηθούσε με τη χάραξη των πρώτων διαδρομών.
Μετά τον χαμό του Sabine με την πτώση του ελικοπτέρου το 1986, ο Dayak ανέκτησε το XT500 και το επέστρεψε στη χήρα του Γάλλου ως τεκμήριο της αρχικής διαδρομής του ιδρυτή.

Ο Mano Dayak έχασε επίσης τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1995, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έντονης πολιτικής μεσολάβησης στον Νίγηρα. Μένει όμως, ως συνδετικός κρίκος το XT500, το οποίο αποτέλεσε φέτος μέρος της έκθεσης “Desert Queens” που φιλοξενήθηκε στη φετινή EICMA, μαζί με άλλες 30 θρυλικές μοτοσυκλέτες που έχουν λάβει μέρος στον δυσκολότερο αγώνα του κόσμου.