Οι φωτογραφίες αυτές που τραβήχτηκαν μέσα από το κατάστημα πώλησης και service μεταχειρισμένων μοτοσυκλετών MotoUp στην Ιαπωνία, ίσως να μην λένε τίποτα στις νέες γενιές. Όμως για όσους μεγάλωσαν την εποχή που ερχόντουσαν καραβιές με μεταχειρισμένα από τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, προκαλούν ρίγη συγκίνησης και φέρνουν πίσω μνήμες από την ηλικία που τις αποφάσεις έπαιρνε το κάτω κεφάλι και όχι το πάνω.
Εκείνες τις εποχές, σε κάθε μαγαζί που έμπαινες έβλεπες ακριβώς αυτή την εικόνα… παρατεταγμένα στη σειρά τα NSR 250, τα RGV 250, τα CBR400RR, τα ZXR 400R και φυσικά ατελείωτα Bros 400/650. Τώρα πια, όλα αυτά τα απίστευτα μοτοσυκλετάκια με την διαστημική τεχνολογία άφησαν την τελευταία τους πνοή σε κάποιο επαρχιακό χωράφι, αφού πρώτα είχαν γυρίζει τρεις φορές το κοντέρ τους μέσα στην κίνηση της Αθήνας, είχαν αλλάξει επτά φορές ιδιοκτήτη (όλοι τους φυσικά άφραγκοι πιτσιρικάδες) και είχαν χάσει το φαίρινγκ τους μετά από δεκάδες τούμπες.
ΥΓ. Όσοι πρόσεξαν την NR 750 στο βάθρο, μάλλον έχει έρθει στο μυαλό τους το κατάστημα Moto Japan στην Καλλιθέα, ε;
Wayne Gardner: Φροντίζει ο ίδιος πλέον τα τρόπαια και το αρχείο του
Πριν το έκανε η μητέρα του 1ου Αυστραλού Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μεγάλη κατηγορία
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/9/2025
Με περισσότερα από 1.000 φωτογραφικά στιγμιότυπα και πάνω από 1.000 τρόπαια, πλακέτες, ασημένια σκεύη, κρυστάλλινα αντικείμενα και μοντέλα, η συλλογή του Wayne Gardner αποτελεί ένα ζωντανό αγωνιστικό μουσείο που ξεκινά από τα πρώτα του βήματα στους αγώνες junior, στην Canberra της Αυστραλίας.
Ο Gardner ανακοίνωσε ότι δεν θα παραστεί στο φετινό Αυστραλιανό Grand Prix στο Phillip Island, όπως είχε συμβεί και πέρσι, καθώς πάλι δεν έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του αγώνα! Με πικρία όσο και νοσταλγία, αναφέρει ότι ο ίδιος μαζί με τον Bob Barnard, τον μηχανικό που σχεδίασε την πίστα, είχαν στηρίξει την πρώτη διεξαγωγή του αγώνα μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1987.
“Δυστυχώς, το Αυστραλιανό GP πεθαίνει αργά υπό τη σημερινή διοίκηση, με περικοπές κάθε χρόνο. Ίσως ήρθε η ώρα για άλλη διαχείριση ή/και χώρο να αναλάβουν”, σχολιάζει ο Gardner.
Η συλλογή που μαρτυρά μια ζωή στους αγώνες
Στην συνέχεια της δημοσίευσης του, o Gardner ενημέρωσε ότι κατά την παραμονή του στο Wollongong τον Αύγουστο, αφιέρωσε χρόνο του στον καθαρισμό και τη φωτογράφιση των προσωπικών του τροπαίων και φωτογραφικού υλικού που έχει μαζέψει από τους αγώνες. "Θησαυροί" μίας 50ετούς καριέρας, που κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις και την την ιστορία του Αυστραλού.
Μέρος της συλλογής βρίσκεται ακόμα σε κιβώτια, καθώς ο Gardner συνεχίζει να εντοπίζει ξεχασμένους θησαυρούς που είχε συγκεντρώσει η μητέρα του, Shirley.
Η Shirley Gardner, που έφυγε από τη ζωή πριν από 8 χρόνια, ήταν υπεύθυνη για κάθε τρόπαιο, πλακέτα και αντικείμενο που ο γιός της κέρδισε με την ίδια να τα συλλέγει, να τα αποθηκεύει και να τα αρχειοθετεί. Τώρα ο Gardner έχει αναλάβει να διαφυλάξει ο ίδιος την ιστορία του και να καταγράψει τη συλλογή καθώς μόνο αυτός τη γνωρίζει τόσο καλά.
Σπάνια στιγμιότυπα και ιστορίες από τη δεκαετία του ’70 και του ’80
Το μέλλον της κληρονομιάς Gardner
Η συλλογή, σύμφωνα με τον ίδιο τον Αυστραλό, θα μεταφερθεί σε Εθνικό Μουσείο της Αυστραλίας στο μέλλον και ο Gardner ήδη εργάζεται πάνω σε αυτό.
“Κάθε τρόπαιο, κάθε φωτογραφία, κάθε αντικείμενο κρύβει μια ιστορία. Είναι μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις, φιλίες και αγώνες που θέλω να διαφυλάξω”, αναφέρει ο Gardner.
Η συλλογή Gardner δεν είναι απλώς ένας θησαυρός τροπαίων, αλλά ένα ζωντανό χρονικό της παγκόσμιας μοτοσυκλετιστικής ιστορίας. Από τους αγώνες junior στο Canberra, μέχρι την κατάκτηση του παγκόσμιο τίτλου το 1987 στην κορυφαία κατηγορία και την μακρά πορεία 50 ετών, ο Gardner καταγράφει κάθε στιγμή με σεβασμό στην κληρονομιά του και την αγάπη του για το άθλημα.
