Οι Έλληνες του ADAC Junior Cup KTM

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/7/2017

Ο Βασίλης Κορωνάκης κι ο Κυριάκος Λιούτας είναι δύο νέα παιδιά που αγαπούν τους αγώνες μοτοσυκλέτας και προσπαθούν να πραγματοποιήσουν τα μεγαλύτερά τους όνειρα. Πριν καν κλείσουν την δεύτερη δεκαετία της ζωής τους έχουν ήδη "στην πλάτη" τους ένα πλούσιο αγωνιστικό βιογραφικό. Έχοντας συμμετάσχει σε διάφορους θεσμούς, κύπελλα και πρωταθληματικούς, άρπαξαν την ευκαιρία να κάνουν το επόμενο βήμα. Δεν είναι οι πρώτοι, ούτε θα είναι οι τελευταίοι που θα δοκιμάσουν την τύχη τους σε αγώνες του εξωτερικού, αλλά διαθέτουν αυτό που μέχρι στιγμής σπανίζει σε ανάλογες περιπτώσεις: την ταπεινότητα.

Αυτό ίσως έχει να κάνει γιατί αυτή τους η προσπάθεια γίνεται υπό την καθοδήγηση του γνωστού Έλληνα πρωταθλητή, Σάκη Σκούρτα. Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο Σάκης ήταν ένας αγωνιζόμενος που πέρα από τις αγωνιστικές του διακρίσεις ξεχώριζε για το ήθος του και το χαμηλό προφίλ. Ένας άνθρωπος προσιτός που δεν ξεχνούσε ποτέ να προσθέτει το απαραίτητο συστατικό στο ταλέντο του, για να φτάσει στην επιτυχία: την πολλή δουλειά. Αυτή την φιλοσοφία την έχει μεταδώσει και στους δύο αναβάτες που ανήκουν στην ομάδα ΚΤΜ Skourtas Racing Center, στον Βασίλη και τον Κυριάκο, κι είναι κάτι που το διαπιστώσαμε κι εμείς από πρώτο χέρι.

Διαθέτουν αυτό που μέχρι στιγμής σπανίζει σε ανάλογες περιπτώσεις: την ταπεινότητα

Τα έξοδα για δύο συμμετοχές σε αγώνες στο εξωτερικό δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, ειδικά στο οικονομικό περιβάλλον που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, γι' αυτό και πολύ σωστά έχει γίνει ένα προσεκτικός προγραμματισμός και μια αυστηρή επιλογή για το πού θα συμμετέχουν τα δύο παιδιά, με την υποστήριξη πάντα της ΚΤΜ South East Europe S.A. Ο θεσμός του ADAC Junior Cup KTM, που διεξάγεται πάνω στη βάση των ενιαίων πρωταθλημάτων με ΚΤΜ RC 390, ήταν ό,τι καλύτερο για την συγκομιδή εμπειριών και ένας από τους αγώνες που επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν ήταν αυτός του Sachsenring που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του GP της Γερμανίας. Εμείς βρεθήκαμε στην πίστα της Σαξονίας καλεσμένοι της Motul για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα και βρεθήκαμε δίπλα στο ελληνικό team ζώντας από κοντά την προσπάθειά τους.

Η πρώτη συνάντηση έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου, λίγες ώρες πριν της διεξαγωγή του αγώνα τους αμέσως μετά από τα δοκιμαστικά των GP. Η βροχή είχε πλημμυρίσει τα paddock και οι μοτοσυκλέτες έμοιαζαν να επιπλέουν κάτω από τις τέντες. Ήταν λογικό να υπάρχει αυξημένο άγχος αλλά το χαμόγελο ήταν καλά στερεωμένο στα χείλη των δύο παιδιών. Την προηγούμενη μέρα, ο Κορωνάκης είχε κάνει τον όγδοο χρόνο στα δοκιμαστικά και ο Λιούτας τον 29^ο. Όπως μας είπε ο Σκούρτας στην συνέντευξη πριν τον αγώνα, η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Λιούτας είχε μείνει εκτός αγωνιστικής δράσης και προπονήσεων για σχεδόν τέσσερις μήνες, γιατί όλο αυτό το διάστημα –ως ο μικρότερος της παρέας- προετοιμαζόταν για να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις! Αν μη τι άλλο, ένα μεγάλο μπράβο είναι το λιγότερο που αξίζει σε ένα νεαρό παιδί τόσο ώριμο που ξέρει να βάζει προτεραιότητες και να αναγνωρίζει ότι η παιδεία και η μόρφωση δεν γίνεται να παραγκωνιστούν. Οι οδηγίες του Σάκη Σκούρτα ήταν στη σωστή κατεύθυνση όπως είναι αναμενόμενο, αλλά το σημαντικό είναι αλλού: Ο τρόπος που μίλαγε στα παιδιά και η ηρεμία που τους μετέδιδε ήταν σπουδαιότερα κι από τις ίδιες τις οδηγίες. Άλλωστε, όπως είπε κι ο Κορωνάκης στην κουβέντα μας, "ο Σάκης είναι ο πατέρας μας μέσα στην πίστα".

Δείτε εδώ το βίντεο με την συνέντευξη του Σαββάτου

Αργότερα την ίδια μέρα, οι δύο Έλληνες αναβάτες έκαναν δύο αναγνωριστικούς γύρους πριν στηθούν στην σχάρα της εκκίνησης. Ο Βασίλης πρόλαβε να πει στον πατέρα του που τον συνόδευσε στην Γερμανία, ότι παρά τη βροχή και το νερό πάνω στην άσφαλτο "η πίστα κράταγε σαν τσίχλα". Αμέσως μετά την εκκίνηση ο Βασίλης έστριψε δεύτερος (!) και λίγους γύρους μετά πέρασε μπροστά. Από την άλλη, η μοτοσυκλέτα του Κυριάκου αντιμετώπιζε προβλήματα, καθώς είχαν περάσει νερά στον κινητήρα και δεν δούλευε σωστά. Λίγο πριν το τέλος, ο Βασίλης πέρασε στην δεύτερη θέση όπου και τερμάτισε, σημειώνοντας μια τεράστια επιτυχία, την ίδια ώρα που ο Κυριάκος παλεύοντας με τα προβλήματα κατάφερε να τερματίσει στην 31^η θέση. Την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί, όταν και ξανασυναντηθήκαμε, ο Βασίλης μου έλεγε ότι αν είχε σκεφτεί πιο ψύχραιμα και δεν είχε περάσει τον αντίπαλό του αλλά τον άφηνε μπροστά για να κάνει την επίθεσή του στο τέλος, ίσως να ήταν αυτός που θα έβλεπε πρώτος την καρό σημαία. Άλλη μια καταφανής απόδειξη ωριμότητας και σωστού τρόπου σκέψης από ένα τόσο νέο αναβάτη και αγωνιζόμενο, που δεν μπορεί να μην πιστωθεί στον μέντορά του, Σάκη Σκούρτα, ο οποίος μάλιστα μου εκμυστηρεύθηκε πως όση ώρα παρακολουθούσε τον αγώνα κι έβλεπε τον Βασίλη να παλεύει στην κορυφή, είχε περισσότερο άγχος κι απ' όταν έτρεχε ο ίδιος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα…

Το βίντεο με την συνέντευξη του Σάκη Σκούρτα και των δύο αναβατών την επόμενη μέρα του αγώνα

Ο στόχος επετεύχθη. Οι εμπειρίες που συνέλλεξαν πολύτιμες και το κίνητρο για την συνέχεια ακόμη μεγαλύτερο. Επόμενο σταθμός η πίστα, κατά πάσα πιθανότητα, η πίστα του Brno, με τις ευχές όλων μας για μια ανάλογη και καλύτερη συνέχεια στα δύο παιδιά!

Ετικέτες

motogp

KTM

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.